Οθωμανική Αυτοκρατορία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Η οθωμανική ποίηση του Διβανίου ήταν μια εξαιρετικά τελετουργική και συμβολική μορφή τέχνης. Από την περσική ποίηση, που την ενέπνευσε σε μεγάλο βαθμό, κληρονόμησε ένα πλήθος συμβόλων των οποίων οι έννοιες και οι αλληλεξαρτήσεις - τόσο της παρομοίωσης (مراعات نظسر tenâsüb) όσο και της αντίθεσης (تضاد tezâd) ήταν περισσότερο ή λιγότερο προδιαγεγραμμένες. Η ποίηση του Διβανίου δημιουργήθηκε με τη συνεχή αντιπαράθεση πολλών τέτοιων εικόνων μέσα σε ένα αυστηρό μετρικό πλαίσιο, επιτρέποντας έτσι την εμφάνιση πολλών δυνητικών εννοιών. Η συντριπτική πλειοψηφία της ποίησης του Διβανίου ήταν από τη φύση της [[Λυρική ποίηση|λυρική]]: είτε''γκάζελ'' (που αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος του ρεπερτορίου της παράδοσης) ή ''κασίντ''. Υπήρχαν ωστόσο άλλα κοινά είδη, ιδιαίτερα το ''μεσνεβί'', ένα είδος ρομαντικού στίχου και έτσι μια ποικιλία αφηγηματικής ποίησης, με δύο σημαντικότερα παραδείγματα αυτής της φόρμας τα ''Λεϊλά και Μαζνούν'' του [[Φουζουλί]] και το ''Χουσν ου σκ'' του Σείχ Γκαλίμπ.

 

== Χρονολόγιο ==