Ζωρζ Κλεμανσώ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 61:
Ο Κλεμανσώ γεννήθηκε στο Μουιγιερόν-αν-Παρέντ, στο νομό [[Βαντέ]], στις 28 Σεπτεμβρίου 1841. Μετά τις σπουδές του στο Λύκειο της [[Νάντη]]ς, σπούδασε ιατρική στο [[Παρίσι]], αλλά δεν αποφοίτησε.<ref>David Watson, ''Georges Clemenceau: A Political Biography'' (1976) σσ. 16-22.</ref> Στο Παρίσι έγινε πολιτικός ακτιβιστής και δημοσιογράφος. Το Δεκέμβριο του 1861 ήταν συνιδρυτής μιας εβδομαδιαίας εφημερίδας, της ''Le Travail'' («Η Εργασία»). Συνελήφθη στις 23 Φεβρουαρίου 1862 για αφισοκόλληση που καλούσε σε διαδηλώσεις και φυλακίστηκε για 77 ημέρες. Τελικώς ασχολήθηκε πάλι και αποφοίτησε από την ιατρική στις 13 Μαΐου 1865. Πήγε στις [[Ηνωμένες Πολιτείες]] όταν άρχισαν να συλλαμβάνουν αντιφρονούντες. Δούλεψε στη [[Νέα Υόρκη]] την περίοδο 1865-1869, μετά τον [[Αμερικανικός Εμφύλιος Πόλεμος|Αμερικανικό Εμφύλιο]]. Στις 23 Ιουνίου 1869 παντρεύτηκε την Μέρι Πλάμμερ (1848-1923) στη Νέα Υόρκη. Μαζί απέκτησαν τρία παιδιά, μέχρι που πήραν [[διαζύγιο]].<ref>Watson (1976), σσ. 23-32.</ref>
Επέστρεψε στη Γαλλία μετά την [[μάχη του Σεντάν|ήττα στο Σεντάν]] και την πτώση της [[Δεύτερη Γαλλική Αυτοκρατορία|Δεύτερης Αυτοκρατορίας]]. Το 1870 διορίστηκε δήμαρχος του 18ου διαμερίσματος του Παρισιού, το οποίο περιλαμβάνει τη [[Μονμάρτρη]]. Η [[Παρισινή Κομμούνα]] τον καθαίρεσε από τα καθήκοντά του ως δημάρχου. Προσπάθησε να εκλεγεί στο συμβούλιο της Κομμούνας αλλά δεν τα κατάφερε.<ref>Milza, Pierre, ''L'année terrible - La Commune (mars-juin 1871)''</ref> Το 1871 εξελέγη στο δημοτικό συμβούλιο του Παρισιού. Το 1876 εξελέγη στην Κάτω Βουλή και ήταν μέλος της Άκρας Αριστεράς και του Ριζοσπαστικού Κόμματος. Το 1880 άρχισε να εκδίδει την εφημερίδα ''La Justice'' («Η Δικαιοσύνη»). Έγινε γνωστός ως πολιτικός επικριτής. Αντιτάχθηκε στην αποικιακή πολιτική του [[Ζυλ Φερύ]], προκαλώντας την πτώση της κυβέρνηση του Φερύ το 1885. Ήταν υπεύθυνος για το διορισμό του [[Ζορζ Μπουλανζέ]] ως υπουργού Πολέμου, αλλά στράφηκε εναντίον του όταν κατάλαβε ότι ο Μπουλανζέ ήταν ένας φιλόδοξος δημαγωγός εθνικιστής. Όμως, το
Μετά τις εκλογές του 1906, στις οποίες το Ριζοσπαστικό Κόμμα ήρθε πρώτο, ο [[Φερντινάρ Σαριέ]] τον διόρισε Υπουργό Εσωτερικών. Ως υπουργός αντιμετώπισε με σκληρά μέτρα τις απεργίες που ακολούθησαν την καταστροφή του Κουριέρ το 1906, προκαλώντας αντιπαράθεση με τον [[Ζαν Ζωρές]]. Μετά την παραίτηση του Σαριέ, ο Κλεμανσώ έγινε πρωθυπουργός της Γαλλίας. Παραιτήθηκε το 1909, ύστερα από μια διαμάχη για την κρίση του Μαρόκου. Τη θέση του ανέλαβε ο [[Αριστίντ Μπριάν]]. Ακολούθησε μια περιοδεία στο εξωτερικό. Το 1913 ίδρυσε την εφημερίδα ''L'Homme libre'' («ο Ελεύθερος Άνθρωπος»), μέσα από την οποία καταδίκαζε τον αντιμιλιταρισμό των σοσιαλιστών. Όταν ξέσπασε ο πόλεμος, η εφημερίδα ήταν από τις πρώτες που λογοκρίθηκαν, και έτσι ο Κλεμανσώ άλλαξε το όνομά της σε ''L'Homme enchaîné'' («Ο Αλυσοδεμένος Άνθρωπος»).
| |||