Λιλή Ζωγράφου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

μ
επιμέλεια και διόρθωση τίτλου βιβλίου (http://www.biblionet.gr/book/7482/%CE%96%CF%89%CE%B3%CF%81%CE%AC%CF%86%CE%BF%CF%85,_%CE%9B%CE%B9%CE%BB%CE%AE,_1922-1998/%CE%9F_%CE%B7%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%80%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%95%CE%BB%CF%8D%CF%84%CE%B7%CF%82
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Robot: Αφαίρεση κατηγοριών έτους γέννησης/θανάτου
μ επιμέλεια και διόρθωση τίτλου βιβλίου (http://www.biblionet.gr/book/7482/%CE%96%CF%89%CE%B3%CF%81%CE%AC%CF%86%CE%BF%CF%85,_%CE%9B%CE%B9%CE%BB%CE%AE,_1922-1998/%CE%9F_%CE%B7%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%80%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%95%CE%BB%CF%8D%CF%84%CE%B7%CF%82
Γραμμή 16:
Γεννήθηκε στο [[Ηράκλειο]] της [[Κρήτη|Κρήτης]] στις [[17 Ιουνίου]] του [[1922]], όπου πέρασε τα παιδικά της χρόνια. Κατάγεται απο την Νεάπολη Λασιθίου. Ο πατέρας της ήταν εκδότης εφημερίδας «Ανόρθωση», με ιδιαίτερα φιλελεύθερες ιδέες για την εποχή του και πάθος για τη δημοσιογραφία. Η Λιλή Ζωγράφου φοίτησε στο «Λύκειο Κοραής» και στο «Καθολικό Γυμνάσιο Ουρσουλινών» της Νάξου{{πηγή}}. Σπούδασε [[φιλολογία]] στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Κατά την διάρκεια της [[Κατοχή_της_Ελλάδας_1941-1944|γερμανικής κατοχής]] και ενώ ήταν έγκυος, φυλακίστηκε για αντιστασιακή δράση και γέννησε στην φυλακή την θυγατέρα της, μετέπειτα ποιήτρια [[Ρένα Χατζηδάκη]] (1943–2003). Μετά την απελευθέρωση, εργάσθηκε ως δημοσιογράφος σε γνωστά περιοδικά και εφημερίδες, ταξιδεύοντας παράλληλα πολύ στην [[Ευρώπη]] και στις Ανατολικές χώρες. Την περίοδο [[1953]]–[[1954]] έζησε στο Παρίσι.
 
Δημοσίευσε μικρά έργα της σε λογοτεχνικά περιοδικά και πρωτοεμφανίστηκε στην βιβλιογραφία το [[1949]] με την συλλογή από νουβέλες με τίτλο «Αγάπη». 'ΕγινεΈγινε ευρύτερα γνωστή [[10]] χρόνια αργότερα, με το βιβλίο της για τον [[Νίκος_Καζαντζάκης|Νίκο Καζαντζάκη]], «Νίκος Καζαντζάκης, ένας τραγικός». Kατά τη διάρκεια της δικτατορίας ([[1967]]–[[1974]]) δημοσίευε στο δεκαπενθήμερο περιοδικό ΓΥΝΑΙΚΑ – που απευθυνόταν σε καλλιεργημένες γυναίκες της μέσης τάξεωςτάξης – άρθρα με ανατρεπτικό και πολιτικά τολμηρό περιεχόμενο που έκρυβαν τον κίνδυνο να εξοργίσουν την στρατιωτική εξουσία. Εξέφρασε έτσι τις δυνάμεις της νεολαίας που επρόκειτο αργότερα να κάνουν τη δική τους εξέγερση. Τα αρθραάρθρα εκείνα έμπασαν στον Τύπο της εποχής ένα καινούργιο ρεύμα ελευθερίας και ανανεώσεως και έγιναν σημεία αναφοράς και ελπίδας για ένα καλύτερο μέλλον – όχι μόνον για τις γυναίκες αναγνώστριες του περιοδικού, που είδε την κυκλοφορία του να απογειώνεται. Έδινε τότε διαλέξεις και οι αίθουσες ήταν κατάμεστες από νέο κυρίως κόσμο. Το [[1971]] έγραψε και το βιβλίο της για τον [[Οδυσσέας_Ελύτης|Ελύτη]], «Ελύτης Ο Ηλιοπότηςηλιοπότης Ελύτης», το οποίο είχε δώσει στον ίδιο να το διαβάσει πριν αυτό δημοσιευτεί. Ο Ελύτης δεν το ενέκρινε, και την απέτρεψε – σχεδόν–σχεδόν της απαγόρευσε –απαγόρευσε– να το δημοσιεύσει. Εκείνη όχι απλώς το δημοσίευσε, αλλά και σε δημόσιες διαλέξεις της φανέρωσε, με πολλή στενοχώρια, την αποδοκιμασία του ποιητή για το βιβλίο της. Ο [[Οδυσσέας Ελύτης]] –που αργότερα βραβεύθηκε με το [[Βραβείο_Νόμπελ_Λογοτεχνίας|Νομπέλ Λογοτεχνίας]]– ίσως ήταν ευαίσθητος να μην «παρερμηνεύεται» η ποίησή του, αλλά και η Ζωγράφου υπερασπίστηκε το δικαίωμά της να γράφει αυτά που είδε στην ποίησή του.
 
Αυτή η πνευματική ελευθερία, η εγρήγορση και η έντιμη μαχητικότητα είναι χαρακτηριστική της Ζωγράφου σε όλα όσα έκανε και έγραψε, ακόμη και στα «λάθη» της. Δημοσίευσε [[24]] βιβλία (μυθιστορήματα, νουβέλες και δοκίμια) που έχουν κάνει αλλεπάλληλες εκδόσεις. Έγραψε σημαντικά δοκίμια για Έλληνες και ξένους συγγραφείς. Επιπλέον, το μυθιστόρημά της ''«Η αγάπη άργησε μια μέρα»'' ([[1994]]) διασκευάστηκε για την ελληνική τηλεόραση. Ο λόγος της υπήρξε αντισυμβατικός και χαρακτηρίστηκε ως η σκοτεινή θεά [[Εκάτη]] της λογοτεχνίας μας.
Ο [[Οδυσσέας Ελύτης]], ο οποίος αργότερα βραβεύθηκε με το [[Βραβείο_Νόμπελ_Λογοτεχνίας|Νομπέλ Λογοτεχνίας]], ίσως ήταν ευαίσθητος να μην «παρερμηνεύεται» η ποίησή του, αλλά και η Λιλή Ζωγράφου υπερασπίστηκε το δικαίωμά της να γράφει αυτά που είδε στην ποίησή του. Αυτή η πνευματική ελευθερία, η εγρήγορση και η έντιμη μαχητικότητα είναι χαρακτηριστική της Ζωγράφου σε όλα όσα έκανε και έγραψε, ακόμη και στα «λάθη» της.
Δημοσίευσε [[24]] βιβλία (μυθιστορήματα, νουβέλες και δοκίμια) που έχουν κάνει αλλεπάλληλες εκδόσεις. Έγραψε σημαντικά δοκίμια για Έλληνες και ξένους συγγραφείς. Επιπλέον, το μυθιστόρημά της ''«Η αγάπη άργησε μια μέρα»'' ([[1994]]) διασκευάστηκε για την ελληνική τηλεόραση.
Ο λόγος της υπήρξε αντισυμβατικός και χαρακτηρίστηκε ως η σκοτεινή θεά [[Εκάτη]] της λογοτεχνίας μας.
 
==Εργογραφία==
10.942

επεξεργασίες