Ζάχο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η Ζάχο ήταν ασσυριακή πόλη και ήταν γνωστή στους αρχαίους [[Έλληνες]]. Το πρώτο μεγάλο ιστορικό γεγονός στην πόλη χρονολογείται από το 401 π.Χ. Όταν 10.000 Έλληνες μισθοφόροι υποχώρησαν κατά τη διάρκεια της υποχώρησής τους και πέρασαν από την πύλη του Ζαχό, η οποία ονομάστηκε εκστρατεία Επιστροφή των Δέκα Χιλιάδων ή Ξενοφών. Το 1844 ο (William Francis Ainsworth) σχολίασε: «Η εικόνα του Ζάχο σήμερα συμπίπτει σε σημαντικό βαθμό με τις περιγραφές την εποχή του [[Ξενοφών]]τα». Κατά τη Γερτρούδη Μπελλ το Ζάχο βρίσκεται στο ίδιο σημείο όπου βρισκόταν η αρχαία πόλη Χασάνία. Επίσης ανέφερε ότι ο πρώτος [[Χριστιανός]] ιεραπόστολος στην περιοχή, ο Δομινικανός μοναχός Πόλντο Σολντίνι τάφηκε στο Ζάχο το 1779. Ο τάφος του ήταν τόπος προσκυνήματος τη δεκαετία του 1950. Η πόλη ελεγχόταν από τους [[ΟθωμανούςΟθωμαν]]ούς και ο Ζάχο έγινε περιοχή το 1864. Το 1918 οι [[βρετανικέςβρετανικ]]ές δυνάμεις εισήλθαν στην πόλη και ουσιαστικά τερμάτισαν την οθωμανική κυριαρχία και η πόλη προσαρτήθηκε στο Βασίλειο του Ιράκ. Το Ζάχο είναι μια σημαντική στρατηγική πόλη του Ιράκ.