Πολιορκία των Μαλλών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Steliokardam (συζήτηση | συνεισφορές)
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
επιμέλεια και αφαίρεση περιττού αρχαίου κειμένου
Γραμμή 18:
| σημειώσεις=
|πλευρά1=|πλευρά2=|έναρξη=|τερματισμός=}}
Η '''πολιορκία των Μαλλών''' διεξήχθη από τον [[Μέγας Αλέξανδρος|Μέγα Αλέξανδρο]] και τον στρατό του, από το [[Νοέμβριος|Νοέμβριο]] του [[326 π.Χ.]] έως το [[Φεβρουάριος|Φεβρουάριο]] του [[325 π.Χ.]], κατά των [[Μαλλοί|Μαλλών]] ή Μαλλιανών (Μαλλοί ή Μάλλοι ή Μάλλιοι, οι κάτοικοι της περιοχής και της πόλης των Μαλλών καθώς και του βασιλείου των Μαλλών, [[Μαχλάβας]]<ref>[http://www.politeianet.gr/books/9789608100961-kalogerakis-gerasimos-dion-megas-alexandros-208514 Καλογεράκης Γεράσιμος, «Μέγας Αλέξανδρος. Ένας ενσαρκωμένος θεός»], Εκδ. Δίον, Αθήνα 2012. ISBN13: 9789608100961</ref>) της ανατολικής [[Πενταποταμία]]ς (σήμερα: [[Πουντζάμπ]], μεταξύ του [[Πακιστάν]] και της [[Ινδία]]ς). Οι Μαλλοί είχαν συμμαχήσει με τους [[Οξυδράκες]] ή [[Συδράκες]] και είχαν αρνηθεί τη ασφαλή διάβαση των στρατευμάτων του Μεγάλου Αλεξάνδρου από την περιοχή τους. Ο Αλέξανδρος κατακτώντας την περιοχή τους και πολιορκώντας την ομώνυμη πρωτεύουσά τους, τους Μαλλούς (άρθρο, οι: ''Μάλλοι'', σήμερα πιθανόν η πόλη [[Μουλτάν]], ουρντού: مُلتان, αγγλικά: Multan, του [[Πακιστάν]]),<ref>[http://www.multan.gov.pk/ www.multan.gov.pk]</ref> κατόρθωσε να ειρηνεύσει με επιτυχία την ευρύτερη περιοχή μεταξύ των δύο ποταμών [[Υδάσπης (ποταμός)|Υδάσπη]] και [[Ακεσίνης (ποταμός)|Ακεσίνη]]. Αλλά τραυματίστηκε πολύ σοβαρά κατά τη διάρκεια της πολιορκίας αυτής και κινδύνεψε σχεδόν να χάσει τη ζωή του.<ref>Dodge 1890, Σελ. 605.</ref>
 
== Κίνητρα ==
Ο Αλέξανδρος είχε σχεδιάσει την πορεία του κατά μήκος των νέων ανατολικών ορίων της κατάκτησής του, που μόλις είχε οριστικοποιήσει, αμέσως μετά την νίκη επί του βασιλιά [[Πώρος|Πώρου]] στην [[Μάχη του Υδάσπη]], με σκοπό αρχικά τη διέλευση των στρατευμάτων του κατά μήκος, από τον ποταμό [[Υδάσπης|Υδάσπη]] προς τον ποταμό [[Ακεσίνης|Ακεσίνη]] (σήμερα: οι ποταμοί [[Τζελούμ]] και [[Τσενάμπ]], αγγλικά: Jhelum και Chenab), αλλά οι Μαλλοί και οι Οξυδράκες ή [[Οξυδράκοι]] συμμάχησαν και αρνήθηκαν τη διέλευση των στρατευμάτων του από το έδαφός τους. Ο Αλέξανδρος προσπάθησε άμεσα να αποτρέψει τη συνένωση των στρατιωτικών δυνάμεών των δυο συμμάχων και οργάνωσε με μεγάλη γρηγοράδα, εκστρατεία εναντίον του βασιλείου και της πόλης των Μαλλών, κατακτώντας την περιοχή τους και πολιορκώντας και κυριεύοντας την πρωτεύουσά τους.
 
== Τοποθεσίες μαχών - πολιορκίας ==
Τον χειμώνα του 326 π.Χ., κατά την εκστρατεία στην Ινδία, ο Μέγας Αλέξανδρος συγκρούστηκε με την πολεμική φυλή των Μαλλών. Οι μάχες διεξήχθησαν σε περιοχές και διάφορες πόλεις του βασιλείου των Μαλλών. Η πολιορκία έγινε στην πρωτεύουσα πόλη, που είχε το ίδιο όνομα (οι: Μάλλοι), την ακρόπολή της και τη γύρω από αυτήν περιοχή.
Νότια του ποταμού Υδραώτη (παραπόταμου του Ινδού) υπήρχε μία μεγάλη πόλη - φρούριο των Μαλλών (πιθανώς στη σημερινή Κοτ-Καμαλία (αγγλικά: Κοt-Kamalia) ή στην σημερινή [[Μουλτάν]] (αγγλικά: Multan) την οποία ο Αλέξανδρος απέκλεισε από παντού.
 
== Το ιστορικό πλαίσιο ==
* Η εκστρατεία ενάντια στο βασίλειο των Μαλλών και η πολιορκία της ομώνυμης πρωτεύουσάς τους, συνέβη ένα περίπου χρόνο, αφού ο Αλέξανδρος διέσχισε το [[Χίντου Κους]] (αγγλικά: Hindu Kush),<ref name=wheeler447>Wheeler 1900, Σελ. 447.</ref> και οκτώ χρόνια μετά την έναρξη της εκστρατείας του κατά της [[Περσική Αυτοκρατορία|Περσικής Αυτοκρατορίας]]. Προς το παρόν, οι κτήσεις του και οι επαρχίες της [[Μακεδονική Αυτοκρατορία|Μακεδονικής Αυτοκρατορίας]] εκτεινόταν από την [[Αρχαία Ελλάδα|Ελλάδα]] ως την τότε [[Αρχαία Ινδία|Ινδία]] (σήμερα οι γεωγραφικές περιοχές του [[Αφγανιστάν]], του [[Πακιστάν]] και του [[Πουντζάμπ]]) σε περιοχές των τότε ινδικών φυλών και βασιλείων, που προηγουμένως αποτελούσαν μακρινές κτήσεις της Περσικής Αυτοκρατορίας. Η πολιτική κατάσταση την χρονική περίοδο αυτή, στην Ελλάδα και την πρώην Περσική Αυτοκρατορία επίσης ήταν ήσυχη.<ref name=wheeler447>Wheeler 1900, Σελ. 447.</ref>
* Ο Αλέξανδρος είχε νικήσει το βασιλιά [[Πώρος|Πώρο]] στη [[Μάχη του Υδάσπη]], τον Μάιο του [[326 π.Χ.]], και στη συνέχεια παρέμεινε στο έδαφος του βασιλείου του Πώρου, για τριάντα ημέρες.<ref name=wheeler448>Wheeler 1900, Σελ. 448.</ref> Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, συμφιλίωσε τον [[Πώρος|Πώρο]] και τον άλλο υποτελή του, τον [[Ταξίλης|Ταξίλη]], δεδομένου ότι πλέον ήταν και οι δύο τους νέοι σατράπες και υποτελείς του στην [[Μακεδονική Αυτοκρατορία]],<ref name=wheeler448>Wheeler 1900, Σελ. 448.</ref> αλλά επίσης μεταξύ αυτών συμφιλίωσε και άλλους υποτελείς του τοπικούς ηγέτες.
* Ο Αλέξανδρος το πέτυχε με την επίλυση των διαφορών με τη διαιτησία του και στη συνέχεια με τη συμφωνία για οικογενειακές συμμαχίες.<ref name=curtius321>Curtius, Σελ. 321.</ref>
 
=== Υποτέλεια 37 πόλεων των [[Γλαυκανίκες|Γλαυκανικών]] ή [[Γλαύσες|Γλαυσών]] - Υποταγή [[Αβισάρης|Αβισάρη]], ηγέτη των [[Κασμίριοι|Κασμιρίων]] ===
* Στη συνέχεια βάδισε στα βορειο-ανατολικά προς τους [[Γλαυκανίκες]] ή [[Γλαύσες]]<ref>Arrian 5.20.1-3 [[Αρριανός]], «[http://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82 Αλεξάνδρου Ανάβασις]». Βιβλίο 5, παράγραφοι 5.20.1-3: «[20.1] Ἀλεξάνδρῳ δὲ ἐπειδὴ οἱ ἀποθανόντες ἐν τῇ μάχῃ κεκόσμηντο τῷ πρέποντι κόσμῳ͵ ὁ δὲ τοῖς θεοῖς τὰ νομιζόμενα ἐπινίκια ἔθυε͵ καὶ ἀγὼν ἐποιεῖτο αὐτῷ γυμνικὸς καὶ ἱππικὸς αὐτοῦ ἐπὶ τῇ ὄχθῃ τοῦ Ὑδάσπου͵ [20.2] ἵναπερ τὸ πρῶτον διέβη ἅμα τῷ στρατῷ. Κρατερὸν μὲν δὴ ξὺν μέρει τῆς στρατιᾶς ὑπελείπετο τὰς πόλεις ἅστινας ταύτῃ ἔκτιζεν ἀναστήσοντά τε καὶ ἐκτειχιοῦντα• αὐτὸς δὲ ἤλαυνεν ὡς ἐπὶ τοὺς προσχώρους τῇ Πώρου ἀρχῇ Ἰνδούς. ὄνομα δὲ ἦν τῷ ἔθνει Γλαυγανῖκαι͵ ὡς λέγει Ἀριστόβουλος͵ ὡς δὲ Πτολεμαῖος͵ Γλαῦσαι. [20.3] ὁποτέρως δὲ ἔχει τὸ ὄνομα οὔ μοι μέλει. ἐπῄει δὲ τὴν χώραν αὐτῶν Ἀλέξανδρος τῶν τε ἑταίρων ἱππέων ἔχων τοὺς ἡμίσεας καὶ τῶν πεζῶν ἀπὸ φάλαγγος ἑκάστης ἐπιλέκτους καὶ τοὺς ἱπποτοξότας σύμπαντας καὶ τοὺς Ἀγριᾶνας καὶ τοὺς τοξότας• καὶ προσεχώρουν». [http://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%85_%CE%91%CE%BD%CE%AC%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B9%CF%82/%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF_%CE%95].</ref> (αρχαία ελληνικά: Γλαυγανῖκαι ή Γλαῦσαι, αγγλικά: Glaukanokoi) και έλαβε αίτημα υποτέλειας των τριάντα επτά πόλεων τους.<ref name=wheeler448>Wheeler 1900, Σελ. 448.</ref><ref>Arrian 5.20.4 [[Αρριανός]], «[http://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82 Αλεξάνδρου Ανάβασις]». Βιβλίο 5, παράγραφοι 5.20.4: «[20.4] αὐτῷ ὁμολογίᾳ πάντες. καὶ ἔλαβε πόλεις μὲν ἐς τριάκοντα καὶ ἑπτά͵ ὧν ἵνα ὀλίγιστοι ἦσαν οἰκήτορες
πεντακισχιλίων οὐκ ἐλάττους ἦσαν͵ πολλῶν δὲ καὶ ὑπὲρ τοὺς μυρίους• καὶ κώμας πλήθει τε πολλὰς ἔλαβε καὶ πολυανθρώπους οὐ μεῖον τῶν πόλεων. καὶ ταύτης τῆς χώρας Πώρῳ ἄρχειν ἔδωκεν. καὶ Ταξίλῃ δὲ διαλλάττει Πῶρον καὶ Ταξίλην ἀποπέμπει ὀπίσω ἐς τὰ ἤθη τὰ αὑτοῦ». [http://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%85_%CE%91%CE%BD%CE%AC%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B9%CF%82/%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF_%CE%95].</ref> και στη συνέχεια αίτημα υποτέλειας του [[Αβισάρης|Αβισάρη]] (αγγλικά: Abisares), ηγέτη των [[Κασμίριοι|Κασμιρίων]] (αγγλικά: Kashmiris) που διοικούσε την ομώνυμη περιοχή<ref>Ο [[Αβισάρης]] ήταν βασιλιάς της [[Αβισάρα]]ς, δηλαδή της χώρας των '''«ορεσίβιων Ινδών»''' (των σημερινών περιοχών [[Κασμίρ]] και [[Τζαμμού]]). Επεχείρησε να ενισχύσει τους [[Ασσακηνοί|Ασσακηνούς]], όταν ο Αλέξανδρος επιχειρούσε κατά των '''πρόσω Ινδών''' (327 π.Χ.) και στη συνέχεια προσπάθησε να συμμαχήσει με τον [[Πώρος|Πώρο]] κατά του Αλεξάνδρου, αλλά μετά την ήττα του πρώτου (326 π.Χ.), έστειλε πρέσβεις με χρήματα και 40 ελέφαντες και έθεσε στη διάθεση του Αλεξάνδρου τον εαυτό του και τη χώρα του. Λίγους μήνες αργότερα, κατά την επιστροφή του Αλεξάνδρου από τον [[Ύφασης|Ύφασι]] του έστειλε πάλι βασιλικά δώρα και άλλους 30 πολεμικούς ελέφαντες.</ref> πουόπου σήμερα βρίσκεται η πόλη [[Χαζάρα Πακιστάν|Χαζάρα]] (αγγλικά: Hazara) του [[Πακιστάν]], ο οποίος έδωσε στους Μακεδόνες πολλά δώρα, μεταξύ των οποίων σαράντα ελέφαντες.<ref name=wheeler448>Wheeler 1900, Σελ. 448.</ref><ref>Arrian 5.20.5-6 [[Αρριανός]], «[http://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82 Αλεξάνδρου Ανάβασις]». Βιβλίο 5, παράγραφοι 5.20.5-6: «[20.5] Ἐν τούτῳ δὲ παρά τε Ἀβισάρου πρέσβεις ἧκον͵ ἐνδιδόντες αὐτόν τε Ἀλεξάνδρῳ Ἀβισάρην καὶ τὴν χώραν ὅσης ἦρχε. καίτοι πρό γε τῆς μάχης τῆς πρὸς Πῶρον γενομένης Ἀλεξάνδρῳ ἐπενόει Ἀβισάρης καὶ αὐτὸς ξὺν Πώρῳ τάττεσθαι• τότε δὲ καὶ τὸν ἀδελφὸν τὸν αὑτοῦ ξὺν τοῖς ἄλλοις πρέσβεσι παρ΄ Ἀλέξανδρον ἔπεμψε͵ χρήματά τε κομίζοντα καὶ ἐλέφαντας [20.6] τεσσαράκοντα δῶρον Ἀλεξάνδρῳ. ἧκον δὲ καὶ παρὰ τῶν αὐτονόμων Ἰνδῶν πρέσβεις παρ΄ Ἀλέξανδρον καὶ παρὰ Πώρου ἄλλου του ὑπάρχου Ἰνδῶν. Ἀλέξανδρος δὲ Ἀβισάρην διὰ τάχους ἰέναι παρ΄ αὑτὸν κελεύει ἐπαπειλήσας͵ εἰ μὴ ἔλθοι͵ ὅτι αὑτὸν ὄψεται ἥκοντα ξὺν τῇ στρατιᾷ ἵνα οὐ χαιρήσει ἰδών». [http://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%85_%CE%91%CE%BD%CE%AC%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B9%CF%82/%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF_%CE%95].</ref>
* Μετά τη άφιξή του στον ποταμό [[Υδραώτης|Υδραώτη]], άφησε φρουρά<ref>Arrian 5.21.4-6 [[Αρριανός]], «[http://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82 Αλεξάνδρου Ανάβασις]». Βιβλίο 5, παράγραφοι 5.21.4-6: «[21.4] Ἐπὶ τοῦτον ἐλαύνων Ἀλέξανδρος ἀφικνεῖται ἐπὶ τὸν Ὑδραώτην ποταμόν͵ ἄλλον αὖ τοῦτον Ἰνδὸν ποταμόν͵ τὸ μὲν εὖρος οὐ μείονα τοῦ Ἀκεσίνου͵ ὀξύτητι δὲ τοῦ ῥοῦ μείονα. ὅσην δὲ τῆς χώρας ἔστε ἐπὶ τὸν Ὑδραώτην ἐπῆλθε͵ φυλακὰς ὑπέλιπεν ἐν τοῖς ἐπι καιροτάτοις χωρίοις͵ ὅπως οἱ ἀμφὶ Κρατερόν τε καὶ Κοῖνον δι΄ ἀσφαλείας ἐπέρχοιντο τῆς χώρας τὴν πολλὴν [21.5] προνομεύοντες. ἐνταῦθα Ἡφαιστίωνα μὲν ἐκπέμπει δοὺς αὐτῷ μέρος τῆς στρατιᾶς͵ πεζῶν μὲν φάλαγγας δύο͵ ἱππέων δὲ τήν τε αὑτοῦ καὶ τὴν Δημητρίου ἱππαρχίαν καὶ τῶν τοξοτῶν τοὺς ἡμίσεας͵ ἐς τὴν Πώρου τοῦ ἀφεστηκότος χώραν͵ κελεύσας παραδιδόναι ταύτην Πώρῳ τῷ ἄλλῳ͵ καὶ εἰ δή τινα πρὸς ταῖς ὄχθαις τοῦ Ὑδραώτου ποταμοῦ αὐτόνομα ἔθνη Ἰνδῶν νέμεται͵ καὶ ταῦτα προσαγαγόμενον τῷ Πώρῳ ἄρχειν [21.6] ἐγχειρίσαι. αὐτὸς δ΄ ἐπέρα τὸν Ὑδραώτην ποταμόν͵ οὐ καθάπερ τὸν Ἀκεσίνην χαλεπῶς. προχωροῦντι δὲ αὐτῷ ἐπέκεινα τῆς ὄχθης τοῦ Ὑδραώτου τοὺς μὲν πολλοὺς καθ΄ ὁμολογίαν προσχωρεῖν ξυνέβαινεν͵ ἤδη δέ τινας ξὺν ὅπλοις ἀπαντήσαντας͵ τοὺς δὲ καὶ ὑποφεύγοντας ἑλὼν βίᾳ κατεστρέψατο». [http://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%85_%CE%91%CE%BD%CE%AC%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B9%CF%82/%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF_%CE%95].</ref> και προγραμμάτιζε να βαδίσει ενάντιαεναντίον στους των [[Καθαίοι|ΚαθαίουςΚαθαίων]] (αρχαία ελληνικά: Καθαῖοι) που είχαν πρωτεύουσα πόλη τους τα [[Σάγγαλα]] που ετοίμαζαν την αντίσταση τους και στουςτων [[Αδραϊστές|Αδραϊστών]] (αρχαία ελληνικά: Ἀδραϊσταὶ) που είχαν πρωτεύουσα πόλη τους τοτα [[Πίμπραμα]], και οι οποίοι υποτάχθηκαν άμεσααμέσως.<ref>Arrian 5.22.1-5 [[Αρριανός]], «[http://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82 Αλεξάνδρου Ανάβασις]». Βιβλίο 5, παράγραφοι 5.22.1:5 «[22.1] Ἐν τούτῳ δὲ ἐξαγγέλλεται Ἀλεξάνδρῳ τῶν αὐτο νόμων Ἰνδῶν ἄλλους τέ τινας καὶ τοὺς καλουμένους Καθαίους αὐτούς τε παρασκευάζεσθαι ὡς πρὸς μάχην͵ εἰ προσάγοι τῇ χώρᾳ αὐτῶν Ἀλέξανδρος͵ καὶ ὅσα ὅμορά σφισιν ἔθνη ὡσαύτως αὐτόνομα͵ καὶ ταῦτα παρακαλεῖν [22.2] ἐς τὸ ἔργον• εἶναι δὲ τήν τε πόλιν ὀχυρὰν πρὸς ᾗ ἐπενόουν ἀγωνίσασθαι͵ Σάγγαλα ἦν τῇ πόλει
ὄνομα͵ καὶ αὐτοὶ οἱ Καθαῖοι εὐτολμότατοί τε καὶ τὰ πολέμια κράτιστοι ἐνομίζοντο͵ καὶ τούτοις κατὰ τὰ αὐτὰ Ὀξυδράκαι͵ ἄλλο Ἰνδῶν ἔθνος͵ καὶ Μαλλοί͵ ἄλλο καὶ τοῦτο• ἐπεὶ καὶ ὀλίγῳ πρόσθεν στρατεύσαντας ἐπ΄ αὐτοὺς Πῶρόν τε καὶ Ἀνισάρην ξύν τε τῇ σφετέρᾳ δυνάμει καὶ πολλὰ ἄλλα ἔθνη τῶν αὐτονόμων Ἰνδῶν ἀναστήσαντας οὐδὲν πράξαντας τῆς παρασκευῆς ἄξιον ξυνέβη ἀπελθεῖν. [22.3] Ταῦτα ὡς ἐξηγγέλθη Ἀλεξάνδρῳ͵ σπουδῇ ἤλαυνεν ὡς ἐπὶ τοὺς Καθαίους. καὶ δευτεραῖος μὲν ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ τοῦ Ὑδραώτου πρὸς πόλιν ἧκεν ᾗ ὄνομα
Πίμπραμα• τὸ δὲ ἔθνος τοῦτο τῶν Ἰνδῶν Ἀδραϊσταὶ [22.4] ἐκαλοῦντο. οὗτοι μὲν δὴ προσεχώρησαν ὁμολογίᾳ Ἀλεξάνδρῳ. καὶ Ἀλέξανδρος ἀναπαύσας τῇ ὑστεραίᾳ τὴν στρατιὰν τῇ τρίτῃ προὐχώρει ἐπὶ τὰ Σάγγαλα͵ ἵνα οἱ Καθαῖοί τε καὶ οἱ ἄλλοι πρόσχωροι αὐτοῖς ξυνεληλυθότες πρὸ τῆς πόλεως παρατεταγμένοι ἦσαν ἐπὶ γηλόφου οὐ πάντῃ ἀποτόμου• κύκλῳ δὲ τοῦ γηλόφου ἁμάξας περιστήσαντες ἐντὸς αὐτῶν ἐστρατοπέδευον͵ ὡς τριπλοῦν χάρακα προβεβλῆσθαι [πρὸ] τῶν [22.5] ἁμαξῶν. Ἀλέξανδρος δὲ τό τε πλῆθος κατιδὼν τῶν
βαρβάρων καὶ τοῦ χωρίου τὴν φύσιν͵ ὡς μάλιστα πρὸς τὰ παρόντα ἐν καιρῷ οἱ ἐφαίνετο παρετάσσετο• καὶ τοὺς μὲν ἱπποτοξότας εὐθὺς ὡς εἶχεν ἐκπέμπει ἐπ΄ αὐτούς͵ ἀκροβολίζεσθαι κελεύσας παριππεύοντας͵ ὡς μήτε ἐκδρομήν τινα ποιήσασθαι τοὺς Ἰνδοὺς πρὶν ξυνταχθῆναι αὐτῷ τὴν στρατιὰν καὶ ὡς πληγὰς γίγνεσθαι αὐτοῖς καὶ πρὸ τῆς μάχης ἐντὸς τοῦ ὀχυρώματος». [http://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%85_%CE%91%CE%BD%CE%AC%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B9%CF%82/%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF_%CE%95].</ref>
=== [[Πολιορκία των Σαγγάλων]] ===
* Σε αρκετούς από τους [[Γανδάριοι|Γανδάριους]] (κάτοικοι ανατολικά του ποταμού [[Υδραώτης|Υδραώτη]]) που δεν υποτάχθηκαν, ο Αλέξανδρος τους φέρθηκε αρκετά βίαια.<ref name="defencenet1">[http://www.defencenet.gr/defence/item/%CE%BC%CE%AD%CE%B3%CE%B1%CF%82-%CE%B1%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%82-%E2%80%93-%CE%B7-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%83%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CF%89%CE%BD Μέγας Αλέξανδρος – Η πολιορκία των Σαγγάλων]</ref> Πληροφορούμενος ότι οι [[Καθαίοι]], οι [[Μαλλοί]] και οι [[Οξυδράκες]] ή [[Συδράκες]], που είχαν τη φήμη τολμηρών και κραταιών πολεμιστών,<ref>Arrian 5.22.2 [[Αρριανός]], «[http://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82 Αλεξάνδρου Ανάβασις]». Βιβλίο 5, παράγραφοι 5.22.2: «[22.2]
εἶναι δὲ τήν τε πόλιν ὀχυρὰν πρὸς ᾗ ἐπενόουν ἀγωνίσασθαι͵ Σάγγαλα ἦν τῇ πόλει
Γραμμή 45:
* Αρχικά πέρασε τον Υδραώτη και έφτασε στην πόλη των [[Αδραϊστών]] (Αντρίστα) τα [[Πίμπραμα]] όπου οι κάτοικοι προέβησαν σε συνθηκολόγηση και τον ακολούθησαν ως σύμμαχοι.<ref>Arrian 5.22.3 [[Αρριανός]], «[http://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82 Αλεξάνδρου Ανάβασις]». Βιβλίο 5, παράγραφοι 5.22.3: «[22.3] Ταῦτα ὡς ἐξηγγέλθη Ἀλεξάνδρῳ͵ σπουδῇ ἤλαυνεν ὡς ἐπὶ τοὺς Καθαίους. καὶ δευτεραῖος μὲν ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ τοῦ Ὑδραώτου πρὸς πόλιν ἧκεν ᾗ ὄνομα Πίμπραμα• τὸ δὲ ἔθνος τοῦτο τῶν Ἰνδῶν Ἀδραϊσταὶ ἐκαλοῦντο». » [http://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%85_%CE%91%CE%BD%CE%AC%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B9%CF%82/%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF_%CE%95].</ref>
* Την επομένη ημέρα ο Αλέξανδρος ξεκίνησε για τα [[Σάγγαλα]] (πιθανόν η σημερινή [[Λαχώρη]] ή το [[Αμριτσάρ]]), όπου είχαν συγκεντρωθεί οι Καθαίοι και ορισμένοι γείτονές τους.<ref>Arrian 5.22.4 [[Αρριανός]],«[http://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82 Αλεξάνδρου Ανάβασις]». Βιβλίο 5, παράγραφοι 5.22.4: «[22.4] τῇ τρίτῃ προὐχώρει ἐπὶ τὰ Σάγγαλα͵ ἵνα οἱ Καθαῖοί τε καὶ οἱ ἄλλοι πρόσχωροι αὐτοῖς ξυνεληλυθότες πρὸ τῆς πόλεως παρατεταγμένοι ἦσαν ἐπὶ γηλόφου οὐ πάντῃ ἀποτόμου• κύκλῳ δὲ τοῦ γηλόφου ἁμάξας περιστήσαντες ἐντὸς αὐτῶν ἐστρατοπέδευον͵ ὡς τριπλοῦν χάρακα προβεβλῆσθαι [πρὸ] τῶν ἁμαξῶν. [http://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%85_%CE%91%CE%BD%CE%AC%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B9%CF%82/%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF_%CE%95].</ref>
* Εκεί πραγματοποίησε τη νικηφόρα [[Πολιορκίαπολιορκία των Σαγγάλων]]<ref name="defencenet1"/><ref>Arrian 5.22.5 [[Αρριανός]],«[http://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82 Αλεξάνδρου Ανάβασις]». Βιβλίο 5, παράγραφοι 5.22.5: «[22.5] Ἀλέξανδρος δὲ τό τε πλῆθος κατιδὼν τῶν βαρβάρων καὶ τοῦ χωρίου τὴν φύσιν͵ ὡς μάλιστα πρὸς τὰ παρόντα ἐν καιρῷ οἱ ἐφαίνετο παρετάσσετο• καὶ τοὺς μὲν ἱπποτοξότας εὐθὺς ὡς εἶχεν ἐκπέμπει ἐπ΄ αὐτούς͵ ἀκροβολίζεσθαι κελεύσας παριππεύοντας͵ ὡς μήτε ἐκδρομήν τινα ποιήσασθαι τοὺς Ἰνδοὺς πρὶν ξυνταχθῆναι αὐτῷ τὴν στρατιὰν καὶ ὡς πληγὰς γίγνεσθαι αὐτοῖς καὶ πρὸ τῆς μάχης ἐντὸς τοῦ ὀχυρώματος». [http://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%85_%CE%91%CE%BD%CE%AC%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B9%CF%82/%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF_%CE%95].</ref> και αφού έθαψε τους νεκρούς της μάχης σύμφωνα με τις καθιερωμένες τιμές έστειλε τον γραμματέα του [[Ευμένης|Ευμένη]] σε δύο ακόμα πόλεις, που είχαν προετοιμαστεί για αντίσταση, προειδοποιώντας τους υπερασπιστές τους ότι αν παρέμεναν στις θέσεις τους και τον δέχονταν φιλικά, δεν είχαν να φοβηθούν τίποτα. Όμως για άλλη μια φορά οι Ινδοί εγκατέλειψαν τις πόλεις. Στη συνέχεια επέστρεψε και ως τιμωρία - παραδειγματισμό κατέστρεψε τα Σάγγαλα,<ref name="defencenet1"/> τα οποία θα ανοικοδομούσαν αργότερα οι [[Διάδοχοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου|Διάδοχοι]] του με την ονομασία πλέον [[Ευθυδήμεια]].<ref name="defencenet1"/>
* Στη συνέχεια ανέθεσε στον [[Πώρος|Πώρο]] τη φρούρηση των πόλεων που παραδόθηκαν και προέλασε κατά των εθνών πέρα από τον ποταμό [[Ύφασης|Ύφασι]].<ref name="defencenet1"/>
* Σύμφωνα με τον [[Διόδωρος Σικελιώτης|Διόδωρο]] και τον [[Κουίντος Κούρτιος Ρούφος|Κούρτιο]] οι δύο τελευταίοι βασιλείς, που παραδόθηκαν στη δυτική όχθη του Ύφασι, ήταν ο [[Σοφίτης]] ή [[Σωπείθης]] κι ο [[Φηγέας]]. Σύμφωνα με τον [[Αρριανός|Αρριανό]] το βασίλειο του Σωπείθη δεν ήταν στον Ύφασι αλλά στον [[Υδάσπης|Υδάσπη]] και υποτάχθηκε όταν ο Αλέξανδρος άρχισε την κάθοδο προς τη θάλασσα.<ref name="defencenet1"/>
 
=== Αποφάσεις κατεύθυνσης - Επιστροφής ===
* Στη συνέχεια μετά την νίκη του επί των [[Καθαίοι|Καθαίων]] και την κατάληψη των [[Σάγγαλα|Σαγγάλων]] ο Αλέξανδρος πρότεινε<ref>[http://www.army.gr/files/File/pdf/AlexanderTheGreat.pdf Δρ. Ευάγγελος Ε. Τζάχος, «Μέγας Αλέξανδρος. Πορεία προς την αποθέωση». Σελ. 22, Η ενότητα: «Απόφαση για την επιστροφή»]</ref> να βαδίσουν πιο ανατολικά προς τον ποταμό [[Γάγγης|Γάγγη]] εκστρατεύοντας εναντίον των ισχυρών αυτοκρατοριών των [[Αυτοκρατορία των Νάντα|Νάντα]] (αγγλικά: Nanda) του βασιλιά [[Δάνα Νάντα]] (αγγλικά: Dhana Nanda) ή [[Αγράμμης|Αγράμμη]] ή [[Ξανδράμης|Ξανδράμη]] (αγγλικά: Agrammes ή Xandrames) και των [[Αυτοκρατορία των Γανγαριδών|Γανγαριδών]] (ονομασία που προέρχεται από τον ποταμό [[Γάγγης|Γάγγη]], αρχαία ελληνικά: [[Γανγαρίδαι]], αγγλικά Gangaridai), αλλά ακόμα και προς την [[Αυτοκρατορία των Μαουρύα]] ή Μαουρϋανή του βασιλιά [[Τσαντραγκούπτα Μαουρύα]] (αρχαία ελληνικά: [[Σανδρόκοττος]] ή [[Ανδρόκοττος]], αγγλικά: Sandrokottos και Androcottus) που είχε αρχικά πρωτεύουσα την [[Παταλιπούτρα]], δηλαδή την σημερινή [[Πάτνα]]. Σύμφωνα με τον [[Αρριανός|Αρριανό]], εξέφρασε τις σκέψεις του με αυτόν τον τρόπο:<ref name=wheeler451>Wheeler 1900, Σελ. 451.</ref>
{{Δίγλωσση επιγραφή
| κείμενο1 = [[Αρχείο:Tetradrachm Alexander the Great MBA Lyon.jpg|left|60px]]<br> {{"|[25.3] Ὁρῶν ὑμᾶς͵ ὦ ἄνδρες Μακεδόνες τε καὶ ξύμμαχοι͵ οὐχ ὁμοίᾳ ἔτι τῇ γνώμῃ ἑπομένους μοι ἐς τοὺς κινδύνους͵ ξυνήγαγον ἐς ταὐτό͵ ὡς ἢ πείσας ἄγειν τοῦ πρόσω ἢ πεισθεὶς ὀπίσω ἀποστρέφεσθαι. εἰ μὲν δὴ μεμπτοί εἰσιν ὑμῖν οἱ μέχρι δεῦρο πονηθέντες πόνοι καὶ αὐτὸς ἐγὼ ἡγούμενος͵ οὐδὲν ἔτι προὔργου λέγειν [25.4] μοί ἐστιν. εἰ δὲ Ἰωνία τε πρὸς ἡμῶν διὰ τούσδε τοὺς πόνους ἔχεται καὶ Ἑλλήσποντος καὶ Φρύγες ἀμφότεροι καὶ Καππαδόκαι καὶ Παφλαγόνες καὶ Λυδοὶ καὶ Κᾶρες καὶ Λύκιοι καὶ Παμφυλία δὲ καὶ Φοινίκη καὶ Αἴγυπτος ξὺν τῇ Λιβύῃ τῇ Ἑλληνικῇ καὶ Ἀραβίας ἔστιν ἃ καὶ Συρία ἥ τε κοίλη καὶ ἡ μέση τῶν ποταμῶν͵ [25.5] καὶ Βαβυλὼν δὲ ἔχεται καὶ τὸ Σουσίων ἔθνος καὶ Πέρσαι καὶ Μῆδοι καὶ ὅσων Πέρσαι καὶ Μῆδοι ἐπῆρχον͵ καὶ ὅσων δὲ οὐκ ἦρχον͵ τὰ ὑπὲρ τὰς Κασπίας πύλας͵ τὰ ἐπέκεινα τοῦ Καυκάσου͵ ὁ Τάναϊς͵ τὰ πρόσω ἔτι τοῦ Τανάϊδος͵ Βακτριανοί͵ Ὑρκάνιοι͵ ἡ θάλασσα ἡ Ὑρκανία͵ Σκύθας τε ἀνεστείλαμεν ἔστε ἐπὶ τὴν ἔρημον͵ ἐπὶ τούτοις μέντοι καὶ ὁ Ἰνδὸς ποταμὸς διὰ τῆς ἡμετέρας ῥεῖ͵ ὁ Ὑδάσπης διὰ τῆς ἡμετέρας͵ ὁ Ἀκεσίνης͵ ὁ Ὑδραώτης͵ τί ὀκνεῖτε καὶ τὸν Ὕφασιν καὶ τὰ ἐπέκεινα τοῦ Ὑφάσιος γένη προσθεῖναι τῇ ἡμετέρᾳ [25.6] Μακεδόνων τε ἀρχῇ; ἢ δέδιτε μὴ δέξωνται ὑμᾶς ἔτι ἄλλοι βάρβαροι ἐπιόντας; ὧν γε οἱ μὲν προσχωροῦσιν ἑκόντες͵ οἱ δὲ φεύγοντες ἁλίσκονται͵ οἱ δὲ ἀποφυγόντες τὴν χώραν ἡμῖν ἔρημον παραδιδόασιν͵ ἣ δὴ τοῖς ξυμμάχοις τε καὶ τοῖς ἑκοῦσι προσχωρήσασι προστίθεται. [26.1] Πέρας δὲ τῶν πόνων γενναίῳ μὲν ἀνδρὶ οὐδὲν δοκῶ ἔγωγε ὅτι μὴ αὐτοὺς τοὺς πόνους͵ ὅσοι αὐτῶν ἐς καλὰ ἔργα φέρουσιν. εἰ δέ τις καὶ αὐτῷ τῷ πολεμεῖν ποθεῖ ἀκοῦσαι ὅ τι περ ἔσται πέρας͵ μαθέτω ὅτι οὐ πολλὴ ἔτι ἡμῖν ἡ λοιπή ἐστιν ἔστε ἐπὶ ποταμόν τε Γάγγην καὶ τὴν ἑῴαν θάλασσαν• ταύτῃ δὲ͵ λέγω ὑμῖν͵ ξυναφὴς φανεῖται ἡ Ὑρκανία θάλασσα• ἐκπεριέρχεται [26.2] γὰρ γῆν πέρι πᾶσαν ἡ μεγάλη θάλασσα. καὶ ἐγὼ ἐπιδείξω Μακεδόσι τε καὶ τοῖς ξυμμάχοις τὸν μὲν Ἰνδικὸν κόλπον ξύρρουν ὄντα τῷ Περσικῷ͵ τὴν δὲ Ὑρκανίαν θάλασσαν τῷ Ἰνδικῷ• ἀπὸ δὲ τοῦ Περσικοῦ εἰς Λιβύην περιπλευσθήσεται στόλῳ ἡμετέρῳ τὰ μέχρι Ἡρακλέους Στηλῶν• ἀπὸ δὲ Στηλῶν ἡ ἐντὸς Λιβύη πᾶσα ἡμετέρα γίγνεται καὶ ἡ Ἀσία δὴ οὕτω πᾶσα͵ καὶ ὅροι τῆς ταύτῃ ἀρχῆς οὕσπερ καὶ τῆς γῆς [26.3] ὅρους ὁ θεὸς ἐποίησε. νῦν δὲ δὴ ἀποτρεπομένων πολλὰ μὲν μάχιμα ὑπολείπεται γένη ἐπέκεινα τοῦ Ὑφάσιος ἔστε ἐπὶ τὴν ἑῴαν θάλασσαν͵ πολλὰ δὲ ἀπὸ τούτων ἔτι ἐπὶ τὴν Ὑρκανίαν ὡς ἐπὶ βορρᾶν ἄνεμον͵ καὶ τὰ Σκυθικὰ γένη οὐ πόρρω τούτων͵ ὥστε δέος μὴ ἀπελθόντων ὀπίσω καὶ τὰ νῦν κατεχόμενα οὐ βέβαια ὄντα ἐπαρθῇ πρὸς ἀπόστασιν πρὸς τῶν μήπω [26.4] ἐχομένων. καὶ τότε δὴ ἀνόνητοι ἡμῖν ἔσονται οἱ πολλοὶ πόνοι ἢ ἄλλων αὖθις ἐξ ἀρχῆς δεήσει πόνων τε καὶ κινδύνων. ἀλλὰ παραμείνατε͵ ἄνδρες Μακεδόνες καὶ ξύμμαχοι. πονούντων τοι καὶ κινδυνευόντων τὰ καλὰ ἔργα͵ καὶ ζῆν τε ξὺν ἀρετῇ ἡδὺ καὶ ἀποθνήσκειν [26.5] κλέος ἀθάνατον ὑπολειπομένους. ἢ οὐκ ἴστε ὅτι ὁ πρόγονος ὁ ἡμέτερος οὐκ ἐν Τίρυνθι οὐδὲ Ἄργει͵ ἀλλ΄ οὐδὲ ἐν Πελοποννήσῳ ἢ Θήβαις μένων ἐς τοσόνδε κλέος ἦλθεν ὡς θεὸς ἐξ ἀνθρώπου γενέσθαι ἢ δοκεῖν; οὐ μὲν δὴ οὐδὲ Διονύσου͵ ἁβροτέρου τούτου θεοῦ ἢ καθ΄ Ἡρακλέα͵ ὀλίγοι πόνοι. ἀλλὰ ἡμεῖς γε καὶ ἐπέκεινα τῆς Νύσης ἀφίγμεθα καὶ ἡ Ἄορνος πέτρα ἡ [26.6] τῷ Ἡρακλεῖ ἀνάλωτος πρὸς ἡμῶν ἔχεται. ὑμεῖς δὲ καὶ τὰ ἔτι ὑπόλοιπα τῆς Ἀσίας πρόσθετε τοῖς ἤδη ἐκτημένοις καὶ τὰ ὀλίγα τοῖς πολλοῖς. ἐπεὶ καὶ ἡμῖν αὐτοῖς τί ἂν μέγα καὶ καλὸν κατεπέπρακτο͵ εἰ ἐν Μακεδονίᾳ καθήμενοι ἱκανὸν ἐποιούμεθα ἀπόνως τὴν οἰκείαν διασώζειν͵ Θρᾷκας τοὺς ὁμόρους ἢ Ἰλλυριοὺς ἢ Τριβαλλοὺς ἢ καὶ τῶν Ἑλλήνων͵ ὅσοι οὐκ ἐπιτήδειοι ἐς τὰ ἡμέτερα͵ ἀναστέλλοντες; [26.7] Εἰ μὲν δὴ ὑμᾶς πονοῦντας καὶ κινδυνεύοντας αὐτὸς ἀπόνως καὶ ἀκινδύνως ἐξηγούμενος ἦγον͵ οὐκ ἀπεικότως ἂν προεκάμνετε ταῖς γνώμαις͵ τῶν μὲν πόνων μόνοις ὑμῖν μετόν͵ τὰ δὲ ἆθλα αὐτῶν ἄλλοις περιποιοῦντες• νῦν δὲ κοινοὶ μὲν ἡμῖν οἱ πόνοι͵ ἴσον δὲ μέτεστι τῶν κινδύνων͵ τὰ δὲ ἆθλα ἐν μέσῳ κεῖται [26.8] ξύμπασιν. ἥ τε χώρα ὑμετέρα καὶ ὑμεῖς αὐτῆς σατραπεύετε. καὶ τῶν χρημάτων τὸ μέρος νῦν τε ἐς ὑμᾶς τὸ πολὺ ἔρχεται καὶ ἐπειδὰν ἐπεξέλθωμεν τὴν Ἀσίαν͵ τότε οὐκ ἐμπλήσας μὰ Δι΄ ὑμᾶς͵ ἀλλὰ καὶ ὑπερβαλὼν ὅσα ἕκαστος ἐλπίζει ἀγαθὰ ἔσεσθαι τοὺς μὲν ἀπιέναι οἴκαδε ἐθέλοντας εἰς τὴν οἰκείαν ἀποπέμψω ἢ ἐπανάξω αὐτός͵ τοὺς δὲ αὐτοῦ μένοντας ζηλωτοὺς τοῖς ἀπερχομένοις ποιήσω».}}
| κείμενο2 = {{"| }}
| πηγή = [[s:Αλεξάνδρου Ανάβασις/Βιβλίο Ε#p25.3|Αλεξάνδρου Ανάβασις/Βιβλίο Ε 25.3]] - [[s:Αλεξάνδρου Ανάβασις/Βιβλίο Ε#p26.8|Αλεξάνδρου Ανάβασις Βιβλίο Ε 26.8]]<ref>'''Ανάβασις''': Η [[Ανατολή]] στους αρχαίους χάρτες τοποθετείτο στο πάνω μέρος τους, εκεί που σήμερα τοποθετούμε τον [[Βορράς|Βορρά]]. Γι’ αυτόν το λόγο οι πορείες του [[Κύρος|Κύρου]] και του [[Μέγας Αλέξανδρος|Αλεξάνδρου]] προς τα ανατολικά ονομάσθηκαν '''αναβάσεις''' και γι’ αυτό οι ανατολικές [[Σατράπης|σατραπείες]] ονομάζονταν '''άνω' σατραπείες'''. Η σπουδαιότητα της ανατολής διατηρείται ως σήμερα τόσο στα ελληνικά όσο και στις λατινογενείς γλώσσες και μάλιστα στην πολύ χαρακτηριστική έννοια του προσ'''ανατολισμού''' ('''orient'''ation, '''Orient'''ierung).</ref>
| πλάτος = 400px
| float = right
}}
 
== Πριν την πολιορκία των Μαλλών ==
* Στον ποταμό [[Ύφασης|Ύφαση]] (σύχρονα ελληνικά: [[Βίας (ποταμός)|Βίας]] ή [[Μπέας]], αγγλικά: Beas), λοιπόν ο στρατός του στασίασε. Οι στρατιώτες του δεν μοιράζονται τη φιλοδοξία του για περαιτέρω κτήσεις και εύχονταν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Οι κλιματολογικές συνθήκες των [[Μουσώνας|Μουσώνων]] επίσης δεν βοηθούσαν: Έβρεχε τις τελευταίες εβδομήντα ημέρες.<ref name=wheeler451>Wheeler 1900, Σελ. 451.</ref>
* Στη [[Μάχη του Υδάσπη]] τα στρατεύματα είχαν υποστεί πολλές απώλειες. Η [[Αυτοκρατορία των Νάντα]] (αγγλικά: Nanda) φημολογούταν ότι ήταν ακόμα πιο ισχυρή από το βασίλειο του Πώρου, ο οποίος ήταν ο επικεφαλής ενός σχετικά μικρού πριγκηπάτου.
* Ο [[Κοίνος (στρατηγός)|Κοίνος]] με τη σύμφωνη γνώμη των υπολοίπων στρατηγών, μίλησε<ref>Arrian 5.27.1 [[Αρριανός]], «[http://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82 Αλεξάνδρου Ανάβασις]». Βιβλίο 5, παράγραφοι 5.27.1: «[27.1] Ταῦτα καὶ τοιαῦτα εἰπόντος Ἀλεξάνδρου πολὺν μὲν χρόνον σιωπὴ ἦν οὔτε ἀντιλέγειν τολμώντων
πρὸς τὸν βασιλέα ἐκ τοῦ εὐθέος οὔτε ξυγχωρεῖν ἐθελόντων. ἐν δὲ τούτῳ πολλάκις μὲν Ἀλέξανδρος ἐκέλευε λέγειν τὸν βουλόμενον͵ εἰ δή τις τὰ ἐναντία τοῖς ὑπ΄ αὐτοῦ λεχθεῖσι γιγνώσκει• ἔμενε δὲ καὶ ὣς ἐπὶ πολὺ ἡ σιωπή• ὀψὲ δέ ποτε θαρσήσας Κοῖνος ὁ
Γραμμή 70 ⟶ 63 :
* Ήταν συνήθεια του Αλεξάνδρου, όπως και του πατέρα του [[Φίλιππος Β΄ της Μακεδονίας|Φιλίππου Β’]], να κάνει εκστρατεία σε όλες τις εποχές του χρόνου.<ref name="autogenerated1990">Delbruck Hans, The History of the Art of War, volume One, Lincoln, University of Nebraska, isbn=0-8032-6584-0 - [[Χανς Ντελμπρούκ]] «Η Ιστορία της Τέχνης του Πολέμου», Λίνκολν, Πανεπιστήμιο της Νεμπράσκα, έκδοση του 1990.</ref> Στην Ελλάδα, αυτό σήμαινε το χειμώνα, αλλά στην Ινδία, αυτό σήμαινε την εποχή των βροχών (μουσώνων) ή ακόμη και του ψύχους.
* Η συμμαχία Μαλλιανών - Οξυδρακών αγνοούσε την πρακτική αυτή, και ως εκ τούτου ανέμεναν ότι θα είχαν περισσότερο χρόνο για να προετοιμαστούν για την προέλαση του Αλέξανδρου.
* Καθ ' όλη την ιστορική διαδρομή του, ο Αλέξανδρος έκανε αρκετές φημισμένες πορείες αντίθετα σε αντίξοες συνθήκες. Υπενθυμίζεται επίσης, ότι μετά τη [[Μάχη των Γαυγαμήλων|Μάχη στα Γαυγάμηλα]] ο Αλέξανδρος και οι δυνάμεις του κατόρθωσαν να φθάσουν στην πόλη Μέγας Ζευς ή Λκόω, δίπλα στον ομώνυμο ποταμό (αρχαία ελληνικά: Λκόω, βυζαντινά: Μέγας Ζβάω, σύγχρονα Μεγάλος Ζαμπ, κουρδικά: Zêy Badînan ή Zêy Badînan, τουρκικά: Zap, αγγλικά: Great Zab), 55 χιλιόμετρα (34 μίλια), από το πεδίο της μάχης, μόλις μια μέρα μετά.<ref name="autogenerated1990"/>
 
==Στρατηγικοί ελιγμοί και προετοιμασίες για τη μάχη ==
Γραμμή 93 ⟶ 86 :
Μετά την εκκίνηση, σε όλη την έρημο, ο Αλέξανδρος βάδισε συνεχώς, κάνοντας μόνο μισή μέρα στάση σε σημείο προς απόκτηση νερού.<ref name=p595>Dodge 1890, Σελ. 595.</ref>
Οι στρατιώτες του βάδισαν 72 χιλιόμετρα (45 μίλια) σε περίπου 24 ώρες.<ref name=p596>Dodge 1890, Σελ. 596.</ref><ref name=arrian301>Arrian 1893, Σελ. 301.</ref>
Φτάνοντας κοντά στην πόλη, που σήμερα πιθανολογείται ότι είναι η πόλη της [[Κοτ Καμαλία]] (αγγλικά: Κot Kamalia), ξημερώματα,<ref name=arrian301>Arrian 1893, Σελ. 301.</ref> ο Αλέξανδρος οδήγησε το στράτευμα μπροστά μαζί με το ιππικό και τους Εταίρους του και εξέπληξε εντελώς τους Μαλλούς - σε τέτοιο βαθμό που πολλοί από αυτούς βρίσκονταν ανέτοιμοι ακόμη έξω από την πόλη τους. Όπως και ο Αλέξανδρος ανέμενε, αυτοί δεν πίστευαν ότι θα τολμούσε να διασχίσει την έρημο.<ref name=p597>Dodge 1890, Σελ. 597.</ref> Ένας αρκετά μεγάλος αριθμός από αυτούς σκοτώθηκε,<ref name=p597>Dodge 1890, Σελ. 597.</ref><ref name=arrian302>Arrian 1893, Σελ. 302.</ref> και ο Αλέξανδρος κυνήγησε εκείνους οι οποίοι γλύτωσαν από το μακελειό και οι οποίοι κατέφυγαν στην πόλη.<ref name=arrian302>Arrian 1893, Σελ. 302.</ref> Στη συνέχεια, δημιούργησε ένα κλοιό με το ιππικό του γύρω από αυτήν τη σχετικά μικρή πόλη και περίμεναν την άφιξη του πεζικού του.<ref name=p597>Dodge 1890, Σελ. 597.</ref><ref name=arrian302>Arrian 1893, Σελ. 302.</ref>
[[Αρχείο:Mallian phase 2.svg|left|thumb|upright=1.4|Δεύτερη φάση]]
Όταν το πεζικό του έφτασε, ο Αλέξανδρος διαχώρισε τον [[Περδίκκας|Περδίκκα]] μαζί με το ιππικό του και τον [[Κλείτος ο Μέλας|Κλείτο τον Μέλα]] με το δικό του ιππικό, και τον διέταξε να περικυκλώσει μια άλλη πόλη των Μαλλών προς τα νότια-ανατολικά.<ref name=p597>Dodge 1890, Σελ. 597.</ref>
Γραμμή 100 ⟶ 93 :
Αυτό είναι ένα άλλο παράδειγμα, του πως ο Μεγάλος Αλεξάνδρος πραγματοποιούσε την ανάθεση κάθε εργασίας που θεωρείται σημαντική σε πρόσωπα της εμπιστοσύνης του και πως αντιμετωπιζόταν αυτή η ανάληψη ευθυνών, και φυσικά αυτή ήταν πρακτική που επαναλαμβάνεται καθ 'όλη τη διάρκεια των εκστρατειών. Σύντομα ο Αλέξανδρος κατέλαβε την πόλη που πολιορκούσε, χρησιμοποιώντας εξοπλισμό πολιορκίας όπως ο καταπέλτης στρέψης.<ref>Worthington 2008, Σελ. 27.</ref> Ο καταπέλτης στρέψης ήταν το πιο ισχυρό πολιορκητικό όπλο της εποχής, και είχε φέρει επανάσταση στην πολεμική τέχνη της πολιορκίας. Ο Αλέξανδρος σύντομα θα το χρησιμοποιήσει εκτεταμένα για να κατακτήσει και όλες τις άλλες πόλεις της περιοχής.<ref>Worthington 2008, Σελ. 28.</ref> Ο στρατός του Αλεξάνδρου, στη συνέχεια υπερκέρασε τη φρουρά της πόλης, ισχύος δύο χιλιάδων ανδρών και τους σκότωσε όλους.<ref name=p598>Dodge 1890, Σελ. 598.</ref> Όταν ο Περδίκκας έφτασε στην πόλη που υποτίθεται ότι έπρεπε να περικυκλώσει, την βρήκε άδεια, κυνήγησε τους επιζώντες και τους εξολόθρευσε.<ref name=arrian302>Arrian 1893, Σελ. 302.</ref>
Ο Αλέξανδρος επέτρεψε στους άνδρες του να ξεκουραστούν μέχρι την πρώτη φυλακή της νύχτας.<ref name=arrian303>Arrian 1893, Σελ. 303.</ref>
Μετά από αυτό, οι Μακεδόνες συνέχισαν την καταδίωξη των Μαλλών, προς την επόμενη πόλη που ήταν η σημερινή [[Βραχμάνος|βραχμανική]] πόλη της [[Ατάρι Πακιστάν|Ατάρι]] (αγγλικά Atari). Μετά την άφιξή του, ο Αλέξανδρος έστειλε αμέσως τη φάλαγγα του προς τα εμπρός προκειμένου να προετοιμαστεί για την υπονόμευση των τειχών της πόλης. Ωστόσο, οι Ινδοί, οι οποίοι είχαν πλέον πληροφορηθεί για την ισχυρή πολιορκητική τεχνογνωσία του Αλεξάνδρου, αποφάσισαν ότι θα είχαν περισσότερες πιθανότητες να αμυνθούν καλύτερα από την ακρόπολη τους.<ref name="autogenerated1990"/> Οι Μακεδόνες ακολούθησαν.
Ο Αλέξανδρος οδήγησε την πολιορκία της ακρόπολης, φέρνοντας τη φάλαγγα του κατευθείαν προς τα τείχη.<ref name=arrian303>Arrian 1893, Σελ. 303.</ref>
Η ακρόπολη κάηκε και πέντε χιλιάδες Μαλλοί έχασαν τη ζωή τους μέσα στα τείχη της.<ref name=p600>Dodge 1890, Σελ. 600.</ref><ref name=arrian304>Arrian 1893, Σελ. 304.</ref><ref>Arrian 6.7 [[Αρριανός]], «[http://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82 Αλεξάνδρου Ανάβασις]». Βιβλίο 6, παράγραφοι 6.7: «[6.7] Ἀλέξανδρος δὲ δειπνοποιησάμενός τε καὶ ἀναπαύσας τοὺς ἀμφ´ αὑτὸν ἔστε ἐπὶ πρώτην φυλακὴν ᾔει τοῦ πρόσω• καὶ τὴν νύκτα διελθὼν πολλὴν ὁδὸν ἅμα ἡμέρᾳ ἀφίκετο πρὸς τὸν Ὑδραώτην ποταμόν. ἔνθα δὴ τῶν Μαλλῶν τοὺς μὲν πολλοὺς διαβεβηκότας ἤδη ἔμαθεν, τοῖς δὲ καὶ διαβαίνουσιν ἐπιγενόμενος περὶ αὐτὸν τὸν πόρον πολλοὺς αὐτῶν διέφθειρε. καὶ αὐτὸς ὡς εἶχε ξυνδιαβὰς κατὰ τὸν αὐτὸν πόρον διώκων εἴχετο τῶν φθασάντων ἐς τὴν ἀποχώρησιν. καὶ πολλοὺς μὲν ἀπέκτεινεν αὐτῶν, τοὺς δὲ καὶ ζῶντας ἔλαβεν, οἱ πλείους δὲ κατέφυγον ἔς τι χωρίον ὀχυρὸν καὶ τετειχισμένον. Ἀλέξανδρος δέ, ὡς οἱ πεζοὶ ἀφίκοντο αὐτῷ, ἀποστέλλει ἐπὶ τούτους Πείθωνα τήν τε αὑτοῦ τάξιν ἔχοντα καὶ τῶν ἱππέων δύο ἱππαρχίας. καὶ οὗτοι δὴ ἐξ ἐφόδου προσβαλόντες λαμβάνουσι τὸ χωρίον καὶ τοὺς καταπεφευγότας ἐς αὐτὸ ἠνδραπόδισαν, ὅσοι γε μὴ ἐν τῇ προσβολῇ διεφθάρησαν. ταῦτα δὲ οἱ ἀμφὶ τὸν Πείθωνα διαπραξάμενοι ἀπανῆλθον αὖθις ἐς τὸ στρατόπεδον. Αὐτὸς δὲ Ἀλέξανδρος ὡς ἐπὶ τῶν Βραχμάνων τινὰ πόλιν ἦγεν, ὅτι καὶ ἐς ταύτην ξυμπεφευγέναι τινὰς τῶν Μαλλῶν ἔμαθεν. ὡς δὲ ἀφίκετο πρὸς αὐτήν, ἐπῆγε τῷ τείχει πάντοθεν πυκνὴν τὴν φάλαγγα. οἱ δὲ ὑπορυσσόμενα τὰ τείχη ἰδόντες καὶ ἐκ τῶν βελῶν ἀναστελλόμενοι τὰ μὲν τείχη καὶ οὗτοι ἐκλείπουσιν, ἐς δὲ τὴν ἄκραν ξυμφυγόντες ἐκεῖθεν ἠμύνοντο• ξυνεισπεσόντων δὲ αὐτοῖς ὀλίγων Μακεδόνων μεταβαλλόμενοι καὶ ξυστραφέντες τοὺς μὲν ἐξέωσαν αὐτῶν, ἀπέκτειναν δὲ ἐν τῇ ὑποστροφῇ ἐς πέντε καὶ εἴκοσι. καὶ ἐν τούτῳ Ἀλέξανδρος τάς τε κλίμακας πάντοθεν κελεύει προστιθέναι τῇ ἄκρᾳ καὶ ὑπορύττειν τὸ τεῖχος. ὡς δὲ πύργος τε ἔπεσεν ὑπορυσσόμενος καὶ τοῦ μεταπυργίου τι παραρραγὲν ἐπιμαχωτέραν ταύτῃ ἐποίησε τὴν ἄκραν, πρῶτος Ἀλέξανδρος ἐπιβὰς τοῦ τείχους ὤφθη ἔχων τὸ τεῖχος. καὶ τοῦτον ἰδόντες οἱ ἄλλοι Μακεδόνες αἰσχυνθέντες ἄλλος ἄλλῃ ἀνῄεσαν. εἴχετό τε ἤδη ἡ ἄκρα, καὶ τῶν Ἰνδῶν οἱ μὲν τὰς οἰκίας ἐνεπίμπρασαν καὶ ἐν αὐταῖς ἐγκαταλαμβανόμενοι ἀπέθνησκον, οἱ πολλοὶ δὲ μαχόμενοι αὐτῶν. ἀπέθανον δὲ οἱ πάντες ἐς πεντακισχιλίους, ζῶντες δὲ δι´ ἀνδρείαν ὀλίγοι ἐλήφθησαν». [https://el.wikisource.org/wiki/%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%85_%CE%91%CE%BD%CE%AC%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B9%CF%82/%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF_%CE%A3%CE%A4].</ref>
Γραμμή 183 ⟶ 176 :
*Hammond, N.G.L. (1998), ''The Genius of Alexander the Great'', UNC Press, ISBN 0-807-84744-5.
*Hammond, N.G.L. (2007), ''Sources for Alexander the Great'', Cambridge University Press, ISBN 0-521-71471-0
*Bagnell Bury, John ym.(1928), ''The Cambridge Ancient History VI: The fourth century BC.'' Cambridge University Press, ISBN 0-521-23348-8
*Warry, John (1991), ''Alexander, 334-323 BC'', Osprey Publishing, ISBN 1-855-32110-6
*Paul Cartledge, ''Alexander the Great:The Hunt for a New Past'', Pan Books, Macmillan Editions, London, 2005.