Ιώ (δορυφόρος): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 98:
Η Ιώ παίζει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του [[Μαγνητόσφαιρα του Δία|μαγνητικού πεδίου του Δία]], δρώντας ς ηλεκτρική γεννήτρια που μπορεί να αναπτύξει 400.000 volt κατά πλάτος της και να δημιουργήσει ηλεκτρικό ρεύμα 3 εκατομμυρίων ampere, απελευθερώνοντας ιόντα που προσδίδουν στον Δία ένα μαγνητικό πεδίο διογκωμένο στο διπλάσιο του μεγέθους που θα είχε διαφορετικά.<ref name="nasa-jup-io">{{cite web |url=http://solarsystem.nasa.gov/planets/profile.cfm?Object=Jup_Io |title=Io: Overview |publisher=NASA |series=Solar System Exploration |accessdate=29 October 2014}}</ref> Η μαγνητόσφαιρα του Δία σαρώνει αέρια και σκόνη από τη λεπτή ατμόσφαιρα της Ιώς με ρυθμό 1 [[τόνος (μονάδα μέτρησης)|τόνου]] ανά δευτερόλεπτο.<ref name="IobookChap11">{{cite book |last=Schneider |first=N. M. |last2=Bagenal |first2=F. |editor-last=Lopes |editor-first=R. M. C. |editor2-last=Spencer |editor2-first=J. R. |title=Io after Galileo |date=2007 |publisher=Springer-Praxis |isbn=3-540-34681-3 |pages=265–286 |chapter=Io's neutral clouds, plasma torus, and magnetospheric interactions}}</ref> Αυτό το υλικό αποτελείται κυρίως από [[ιόν|ιονισμένο]] και ατομικό θείο, οξυγόνο και χλώριο· ατομικό νάτριο και κάλιο· μοριακό διοξείδιο του θείου και θείο· και σκόνη [[χλωριούχο νάτριο|χλωριούχου νατρίου]].<ref name="IobookChap11" /><ref name="Postberg2006">{{cite journal |last=Postberg |first=F. |display-authors=etal |title=Composition of jovian dust stream particles |journal=Icarus |volume=183 |issue=1 |pages=122–134 |date=2006 |url= |doi=10.1016/j.icarus.2006.02.001 |bibcode=2006Icar..183..122P}}</ref> Αυτά τα υλικά προέρχονται από την ηφαιστειακή δραστηριότητα της Ιώς, αλλά το υλικό που διαφεύγει από το μαγνητικό πεδίο του Δία προς το διαπλανητικό διάστημα προέρχεται απευθείας από την ατμόσφαιρα της Ιώς. Αυτά τα υλικά, ανάλογα με την ιονισμένη τους κατάσταση και τη σύνθεσή τους, καταλήγουν σε διάφορα ουδέτερα (μη ιονισμένα) νέφη και ζώνες ακτινοβολίας στη [[μαγνητόσφαιρα]] του Δία και, σε μερικές περιπτώσεις, τελικά απορρίπτονται από το σύστημα του Δία.
Την Ιώ περιβάλλει (σε απόσταση μέχρι και έξι ακτίνες Ιώς από την επιφάνεια της Ιώς) ένα νέφος ουδέτερου ατόμων θείου, οξυγόνου νατρίου και καλίου. Αυτά τα σωματίδια προέρχονται από την ανώτερη ατμόσφαιρα της Ιώς και διεγείρονται από συγκρούσεις με ιόντα στον [[τόρος|τόρο]] [[πλάσμα (φυσική)|πλάσματος]] (αναλύεται κατωτέρω) και από άλλες διεργασίες και γεμίζουν την [[σφαίρα Χιλ]] της Ιώς, όπου η βαρύτητα της Ιώς είναι ισχυρότερη από του Δία. Μέρος αυτού του υλικού διαφεύγει από τη βαρυτική έλξη της Ιώς και τίθεται σε τροχιά γύρω από το Δία. Σε μι περίοδο 20 ωρών, αυτά τα σωματίδια διασπείρονται από την Ιώ και δημιουργούν ένα ουδέτερο νέφος σε σχήμα μπανάνας όπου μπορεί να απλωθεί σε απόσταση έξι φορές μεγαλύτερη της ακτίνας του Δία γύρω από την Ιώ, είτε inside Io's orbit and ahead of it or outside Io's orbit and behind it.<ref name="IobookChap11" /> Η διαδικασία σύγκρουσης που ενεργοποιεί αυτά τα σωματίδια περιστασιακά επίσης προσδίδει στα ιόντα νατρίου στον τόρο πλάσματος ένα ηλεκτρόνιο, αφαιρώντας αυτά τα νέα "γρήγορα" ουδέτερα σωματίδια από τον τόρο.
Io orbits within a belt of intense radiation known as the Io plasma torus. Το πλάσμα σ αυτόν τον δακτύλιο ιονισμένου θείου, οξυγόνου, νατρίου και χλωρίου σχήματος [[doughnut]] προκύπτει όταν ουδέτερα άτομα στο "νέφος" που περιβάλλει την Ιώ ιονίζονται και μεταφέρονται από την μαγνητόσφαιρα του Δία.<ref name="IobookChap11" /> Ανττίθετα με τα σωμάτια στο ουέτερο νέφος, αυτ΄τα σωματίδια περιστρέφονται μαζί με τη μαγνητόσφαιρα του Δία, περιστρεφόμενα γύρω από το Δία με ταχύτητα 74 km/s. Όπως και το υπόλοιπο μαγνητικό πεδίο του Δία, ο τόρος πλάσματος είναι κεκλιμένος ως πος τον ισημερινό του Δία (and Io's orbital plane), so that Io is at times below and at other times above the core of the plasma torus.
== Μελέτη ==
| |||