Καταλανική γλώσσα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ovidi81 (συζήτηση | συνεισφορές)
Διορθώθηκε η ονομασία "Βαλένσια", "βαλενσιάνικα" που είναι πιο κοντά στην αυθεντική προφορά. Καθώς "Βαλένθια" προφέρεται μόνο στα καστιγιάνικα.
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 34:
Η '''καταλανική''' ή '''βαλενσιανική γλώσσα'''<ref>Η ονομασία βαλενσιανικά ορίζεται από την Βαλενσιανική Ακαδημία της Γλώσσας ως αυτή που αντιπροσωπεύει την ομιλούμενη παραδοσιακή γλώσσα της Κοινότητας της Βαλένσια και που στην ουσία ταυτίζεται με την καταλανική, χαρακτηριστικά:
 
«La diversitat onomàstica del valencià no pot servir de base a iniciatives que projecten una imatge fragmentada del sistema lingüístic que els valencians compartim amb altres territoris.»
 
iniciatives que projecten una imatge fragmentada del sistema
 
lingüístic que els valencians compartim amb altres territoris.»
 
http://www.avl.gva.es/va/acords-AVL/main/03/document/NOMENTITAT.pdf [1/11/2014]
</ref> (στα καταλανικά ''català'' και ''valencià'', [kətəˈɫa] orή [kataˈɫa]) είναι μία από τις [[οξιτανορομανικές γλώσσες]] της [[Ευρώπη|Ευρώπης]] που ομιλείται σήμερα ως επίσημη στην [[Ανδόρα]], ως συνεπίσημη, μαζί με τα [[Ισπανική γλώσσα|ισπανικά]], σε τρεις αυτοδιοικούμενες περιφέρειες της [[Ισπανία|Ισπανίας]] ([[Καταλονία]], [[Βαλένθια (αυτόνομη κοινότητα)|Βαλενθιανική Κοινότητα]] και [[Βαλεαρίδες Νήσοι]]) και ως ανεπίσημη στις αυτοδιοικούμενες περιφέρειες της [[Καταλανόφωνη ζώνη της Αραγονίας|Αραγωνίας]] και της [[Αυτόνομη Κοινότητα της Μούρθια|Μούρθια]] (περιοχή του Κάρτσε), στον γαλλικό νομό των [[Νομός Ανατολικών Πυρηναίων|Ανατολικών Πυρηναίων]] και την πόλη [[Αλγκέρο]] της [[Σαρδηνία|Σαρδηνίας]].
 
Ιστορικά προέκυψε από την ρομανική διάλεκτο της σημερινής Καταλονίας κατά τον 9ο αιώνα κι έφτασε στη μέγιστη ακμή της κατά τον Ύστερο Μεσαίωνα, όταν και έγινε η κυρίαρχη γλώσσα των εδαφών του [[Στέμμα της Αραγονίας|Στέμματος της Αραγώνας]]. Η ένωση του αραγωνικού στέμματος με το [[Στέμμα της Καστίλης]] τον 16ο αιώνα και η σταδιακή συγκρότηση, από τις αρχές του 17ου, της σημερινής Ισπανίας σε ένα συγκεντρωτικό κράτος με επίκεντρο την Καστίλη ευνόησε τα ισπανικά ως μοναδική επίσημη γλώσσα εις βάρος των υπολοίπων γλωσσών της χώρας. Το λογοτεχνικό κίνημα της [[Καταλανική Αναγέννηση|Καταλανικής Αναγέννησης]] (''Renaixença'', «Ρεναϊσένσα») στα μέσα του 19ου αιώνα και η ακμή της καταλανόφωνης αστικής τάξης επανέφεραν κάπως την δημογραφική της δυναμική, που κινδύνευσε ωστόσο κατά τη διάρκεια της σαραντάχρονης [[Δικτατορία του Φρανθίσκο Φράνκο|δικτατορίας του στρατηγού Φράνκο]]. Η έλευση της δημοκρατίας και η απόδοση ευρέων εξουσιών στις περιφέρεις που συμπεριελάμβαναν σχετική αυτονομία σε θέματα εκπαίδευσης, οδήγησε στην αναγνώριση της σημασίας της καταλανικής και στην εξομάλυνση της χρήσης της.