Κίνημα Εθνικής Αμύνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 11:
=== Έξοδος στον πόλεμο ===
Στις [[22 Σεπτεμβρίου]] του [[1915]], ο Ελευθέριος Βενιζέλος κάλεσε τις [[Αντάντ|συμμαχικές δυνάμεις]] της Αντάντ στην [[Θεσσαλονίκη]] χωρίς έγκριση από τον Βασιλιά και την Βουλή, παραβαίνοντας έτσι την επίσημη Ελληνική [[ουδετερότητα]]. Οι Αγγλογάλλοι προχώρησαν στην κατάληψη της [[Θεσσαλονίκη]]ς σύμφωνα με τα σχέδια τους για το [[Μακεδονικό Μέτωπο|μακεδονικό μέτωπο]] και κατόπιν αδείας του πρωθυπουργού Βενιζέλου, η οποία δόθηκε χωρίς την συγκατάθεση της [[Βουλή των Ελλήνων|Ελληνικής Βουλής]]. Τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου, ο [[Ιταλικός Στρατός|ιταλικός]] και ο [[Γαλλικός Στρατός|γαλλικός]] στρατός, κατέλαβε την [[Κέρκυρα]] εγκαθιστώντας εκεί την εξόριστη Σέρβικη κυβέρνηση, καθώς και τα υπολείμματα του Σέρβικου στρατού. Με το τέλος του 1915, είχε γίνει πια φανερό ότι η Ελλάδα δεν μπορούσε να επιβάλλει την [[Ουδετερότητα|ουδετερότητά]] της.
===Εισβολή των Κεντρικών Δυνάμεων - [[Β΄ Βουλγαρική κατοχή ελληνικών εδαφών (1916-1918)]]===▼
Τον Μάρτιο του 1916, ο [[γερμανικός Στρατός|γερμανικός]] και ο [[βουλγαρικός Στρατός|βουλγαρικός]] στρατός με τη σειρά τους, άρχισαν να καταλαμβάνουν ελληνικά εδάφη στην [[Μακεδονία (διαμέρισμα)|Ανατολική Μακεδονία]] και τη [[Θράκη (διαμέρισμα)|Θράκη]] ([[Β΄ Βουλγαρική κατοχή ελληνικών εδαφών (1916-1918)]]). Παρά τις χλιαρές αντιρρήσεις των Γερμανών συμμάχων τους, οι Βούλγαροι προέβησαν σε διωγμούς κατά των Ελλήνων στις περιοχές αυτές, προσπαθώντας να [[αφελληνισμός|αφελληνίσουν]] την Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη.▼
▲===Εισβολή των Κεντρικών Δυνάμεων===
▲Τον Μάρτιο του 1916, ο [[γερμανικός Στρατός|γερμανικός]] και ο [[βουλγαρικός Στρατός|βουλγαρικός]] στρατός με τη σειρά τους, άρχισαν να καταλαμβάνουν ελληνικά εδάφη στην [[Μακεδονία (διαμέρισμα)|Ανατολική Μακεδονία]] και τη [[Θράκη (διαμέρισμα)|Θράκη]]. Παρά τις χλιαρές αντιρρήσεις των Γερμανών συμμάχων τους, οι Βούλγαροι προέβησαν σε διωγμούς κατά των Ελλήνων στις περιοχές αυτές, προσπαθώντας να [[αφελληνισμός|αφελληνίσουν]] την Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη.
Η Θεσσαλονίκη άρχισε να δέχεται πρόσφυγες Έλληνες. Οι [[Κρήτη|Κρητικοί]], αλλά και άλλοι Έλληνες στρατιώτες και αξιωματικοί, άρχισαν να παρουσιάζονται ως εθελοντές στο στρατό του Σαρράιγ για να πολεμήσουν εναντίον των Βουλγάρων. Το τάγμα χωροφυλακής στρατού εκστρατείας μετεγκαταστάθηκε στη [[Λάρισα]]. Εξαίρεση αποτέλεσε ο 2ος λόχος βρακοφόρων που έμεινε στην Θεσσαλονίκη με διοικητή τον ανθυπομοίραρχο Εμμανουήλ Τσάκωνα.
| |||