Άννα Αχμάτοβα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 13:
Η συμβίωσή της με τον Γκουμιλιόφ άρχισε να γίνεται τελείως συμβατική. Στο γαμήλιο ταξίδι του ζευγαριού στο [[Παρίσι]], η νεόνυμφη Αχμάτοβα κάνει τη γνωριμία της με το νεαρό ζωγράφο [[Αμεντέο Μοντιλιάνι]], με τον οποίο έμελλε αργότερα να ζήσει ένα θυελλώδη έρωτα.
Τον Αύγουστο του 1918, η Αχμάτοβα στα τριάντα χρόνια της παίρνει διαζύγιο από τον Γκουμιλιόφ, ο οποίος εκτελέστηκε από το σοβιετικό καθεστώς το 1921 ως «εχθρός του λαού»
Η Αχμάτοβα, αφού πήρε το διαζύγιό της από τον Σιλέϊκο, παντρεύτηκε για τρίτη φορά το 1923 τον Νικολάι Πούνιν (Николай Пунин, 1888 – 1953), ιστορικό τέχνης, ο οποίος πέθανε στα σταλινικά [[γκουλάγκ]] το 1953. Και ο γιος της Λεβ Γκουμιλιόφ (αργότερα χρεώθηκε από διάφορους μελετητές για αντισημιτισμό και εθνικισμό για το έργο του<ref>Anti-Semitism In Eurasian Historiography: The Case Of Lev Gumilev (Vadim Rossman) 10.1163/ej.9789004154155.i-198.57 2007</ref>) καταδικάστηκε σε δέκα χρόνια καταναγκαστικά έργα σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στη [[Σιβηρία]], απ’ όπου απελευθερώθηκε οριστικά το 1956.
| |||