Ραϋμόνδος Γ΄ της Τρίπολης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ο FocalPoint μετακίνησε τη σελίδα Ραϊμόνδος Γ΄ της Τρίπολης στην Ραϋμόνδος Γ΄ της Τρίπολης: πιο κοντά στην πρωτότυπη |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''
▲Ο '''Ραϊμόνδος Γ΄''' (''Raymond III de Tripoli'', [[1140]] - Σεπτέμβριος/Οκτώβριος [[1187]]) από τον [[Οίκος της Τουλούζης|Οίκο της Τουλούζης]] ήταν [[Κομητεία της Τρίπολης|κόμης της Τρίπολης]] από το [[1152]] έως το [[1187]]. Ήταν επίσης πρίγκιπας της Γαλιλαίας και της Τιβεριάδας λόγω της συζύγου του, Εσίβ ντε Μπυρ.
== Η ζωή του ==
Γραμμή 40 ⟶ 10 :
Το 1174, έγινε [[Πριγκιπάτο της Γαλιλαίας|πρίγκιπας της Γαλιλαίας και της Τιβεριάδας]] μέσω του γάμου του με την [[Εσίβ ντε Μπυρ]], χήρα του [[Γκωτιέ του Σαιντ-Ομέρ]]. Αυτός ο γάμος τον κατέστησε έναν από τους ισχυρότερους άρχοντες εκτός Γαλλίας, αλλά τον έκανε στόχο των δολοπλοκιών της βασιλικής αυλής της Ιερουσαλήμ. Ο βασιλιάς [[Αμωρί Α΄ της Ιερουσαλήμ|Αμωρί Α']], είχε μόλις πεθάνει εκείνη την εποχή. Ο γιος του [[Βαλδουίνος Δ΄ της Ιερουσαλήμ|Βαλδουίνος Δ']], ακόμη ανήλικος, είχε πέσει θύμα της [[Λέπρα|λέπρας]]. Ο Ραϋμόνδος διεκδίκησε την αντιβασιλεία, ως ο πλησιέστερος άρρεν συγγενής τού δεκατριετούς Βαλδουίνου. Αν και τον υποστήριξαν επίσκοποι και πολλοί ευγενείς, έγινε μόνο έπειτα από μακρές συζητήσεις. Ο
[[Αρχείο:BaldwinIV.jpg|right|200px|thumb|Ο Βαλδουίνος Δ' ο Λεπρός και ο Γουλιέλμος της Τύρου]]
Ο Νουρ Αντ-Ντιν πέθανε λίγο καιρό μετά τον Αμωρί, με τους γιους του να τον διαδέχονται στο Χαλέπι, την Μοσσούλη και την Δαμασκό, ενώ ο [[Σαλαντίν]], ο οποίος είχε κιόλας ανεξαρτητοποιηθεί, κυβερνούσε την Αίγυπτο. Δεν θ'αργήσει να βγάλει από την μέση τους γιους του Νουρ Αντ-Ντιν και να καταλάβει την την Δαμασκό, έχοντας, έτσι, υπό την κατοχή του το σύνολο των εδαφών της Αιγύπτου και της Συρίας και περικυκλώνοντας τα σταυροφορικά κράτη. Ο
Ο Ραϋμόνδος Γ΄ και ο [[Βοημούνδος Γ΄ της Αντιόχειας|Βοημούνδος Γ΄]] πρίγκιπας της Αντιόχειας θέλησαν να μειώσουν την επιρροή, που είχαν στον Βαλδουίνο Δ΄ η μητέρα του Αγνή των Κουρτεναί και ο αδελφός της [[Ζοσλέν Γ΄ της Έδεσσας|Ζοσλέν Γ΄]] κόμης της Έδεσσας και βάδισαν στην Ιερουσαλήμ. Η αιφνίδια άφιξή τους, που έκανε τον βασιλιά να νομίσει ότι ήλθαν να τον εκθρονίσουν, επέφερε τα αντίθετα: ο Βαλδουίνος Δ΄ πάντρεψε σε δεύτερο γάμο την αδελφή του [[Σιβύλλα της Ιερουσαλήμ|Σίβυλλα]] με τον [[Γκυ των Λουζινιάν]], υποστηρικτή των Κουρτεναί. Ο Ραϋμόνδος Γ΄ αναγκάστηκε να φύγει και να μην μπορεί να επιστρέψει για δύο έτη. Η σχέση του με τον Γκυ ήταν τεταμένη. Ο βασιλιάς στην επιθανάτιο κλίνη του αποκλήρωσε τη Σίβυλλα και όρισε διάδοχό του τον [[Βαλδουίνος Ε΄ της Ιερουσαλήμ|Βαλδουίνο Ε΄]], γιο της Σιβύλλας από τον πρώτο της γάμο. Οι πατριώτες τού Ραϋμόνδου Γ΄ έπεισαν τον Βαλδουίνο Δ΄ να ορίσει τον κόμη της Τρίπολης ως νομικό επιβλέποντα (bailiff) για τον 16ετή Βαλδουίνο Ε΄. Αλλά ο Ζοσλέν Γ΄ έγινε επίτροπος του νεαρού βασιλιά και έθεσε φρουρά σε όλα τα κάστρα της επικράτειας.
Για την αντιμετώπιση του Σαλαντίν, ο
Ο
Το 1187 ο Σαλαντίν ξεκίνησε μία μεγάλης κλίμακας επίθεση στους Σταυροφόρους και ο Ραϋμόνδος Γ΄ συμφιλιώθηκε με τον Γκυ. Ο Γκυ των Λουζινιάν, χωρίς να διαθέτει καμία πολιτική ή στρατιωτική αρετή, αποφάσισε να εκστρατεύσει εναντίον του Σαλαντίν υπό ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες, παρά να τον περιμένει, όπως τον συμβούλευαν ο
Ο
Χωρίς να συναντήσει πλέον καμία αντίσταση απέναντί του, ο Σαλαντίν κατέλαβε την Γαλιλαία εντός των επόμενων ημερών, κατέλαβε τα διάφορα λιμάνια των [[Άγιοι Τόποι|Αγίων Τόπων]] στην διάρκεια του καλοκαιριού και στην συνέχεια κατέλαβε, ύστερα από πολιορκία, την [[Ιερουσαλήμ]] τον Οκτώβριο του 1187.
Ο
==Οικογένεια==
| |||