|
Η πράξη<ref>Nom féminin singulier en français, à ne pas confondre avec le masculin {{Page h'|geste}}.</ref>, από το [[Λατινική γλώσσα|λατινικό]] ''gesta''<ref>Neutre pluriel en latin.</ref>, είναι "μια πράξη ολοκληρώθηκε, πολεμικού ή φανταστικού χαρακτήρα. Όλοι οι τρόποι έκφρασης χρησιμοποιούνται<span> </span>: η ομιλία, το τραγούδι, η παντομίμα.
Για τον μεσαιωνολόγο Πολίν Παρί cantilènesοι καντιλένες είναι πολύ παλιά,παλιές και έχουν προηγηθείπροηγηθήκαν και ενέπνευσεενέπνευσαν τιςτα ηρωικά χειρονομίεςάσματα και τα τραγούδια του τη χειρονομία, η λέξη "χειρονομίαgeste" αντικαθιστά συνήθως στους πρώτους Γάλλους ποιητές την έννοια της γενιάς ή της οικογένειας.{{Παράθεμα|usurpe ordinairement, chez nos premiers poètes, le sens de race ou famille. Il y eut alors la [[Geste des Lorrains|geste des Loherains]], la geste des pairs de [[Vermandois]], [[Aymeri de Narbonne|des enfants d'Aimery]], etc}}<refΟ name="PParis1863">PaulinΠωλίν Paris,Παρί ''Étude sur les Chansons de geste et sur le Garin le Loherain de Jean de Flagy'' [https://books.google.fr/books?id=VM8-AAAAYAAJ&printsec=frontcover&hl=fr&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q=vermandois&f=false page 15, dans l'introduction].</ref> ; Dorion Παρίσι πίστευανπιστεύει ότι οι μεγάλες οικογένειες τηςτου [[Πρώιμος Μεσαίωνας|υψηλήςπρώιμου Μεσαίωνα]] συγκεντρώθηκαν συγκέντρωσαν σε συλλογές με τις ιστορίες και cantilènesκαντιλένες τηνπου αποτίμησητιμούσαν τωντις οικογενειώνοικογένειές τους, μεαπορρίπτοντας εξαίρεση τασε περισσότερομεγαλύτερο ή λιγότερομικρότερο απόβαθμό τηντις άλληάλλες. Και στη συνέχειαΈπειτα, σε ένα δεύτερο στάδιομεταγενέστερα, η εφεύρεσηεπινόηση καθιερώθηκε και επεκτάθηκε σεσ' αυτές τις ιστορίες, μίξη, επίσης, τααναμιγνύοντας γεγονότα απόδιαφορετικών διαφορετικές εποχέςεποχών και από διαφορετικές γέννες, αναδιατάσσονται από τη μετονομασίαμετονόμαζαν τους χαρακτήρες για την εσωτερική συνοχή του χειρονομία,ηρωικού άσματος ή να συμφωνήσουν σεικανοποιήσουν ένα χορηγό.
Αυτό το είδος της αφήγησης εμφανίζεται στην αυγή της [[Γαλλική λογοτεχνία|γαλλικής λογοτεχνίας]], προς το τέλος του {{s-|XI|e}}11ου αιώνα (τραγουδιέταιτραγουδήθηκαν μεταξύ [[1050]] και [[1150]]). ΗΟι τελευταίες τελευταία από τις οποίες παρήχθησανδημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια του {{s-|XV|e}}15ου αιώνα. Τα τραγούδια τουηρωικά χειρονομίαάσματα είναι χαρακτηριστικόχαρακτηριστικά της [[Μεσαιωνική λογοτεχνία|μεσαιωνικής λογοτεχνίας]] και νααποτελούν πάρειτη το αποτέλεσμα απόσυνέχεια τατων μεγάλαμεγάλων έπηεπών της Αρχαιότητας. Είναι γραμμένο στα παλιά γαλλική Γαλλικά και παλιέςπαλιά οκσιτανικάΟξιτανικά. Διαφέρουν από τιςένα άλλεςάλλο μεγάλεςμεγάλο μεσαιωνικό λογοτεχνικό είδος του μεσαιωνικού<span> </span>: ητη λυρική ποίηση, στηνπου οποίαείναι ηγραμμένη γλώσσααποκλειστικά αυτή τη στιγμή είναι μόνοστα l'Οξ[[Οξιτανική γλώσσα|οκσιτανικάιτανικά]].
Οι συγγραφέας των ηρωικών ασμάτων ήταν συνήθως ανώνυμοι. Ονομάζονταν [[Τροβαδούρος|τροβαδούρο]]<nowiki/>ι στο Νότο της Γαλλίας ή αοιδοί στο Βορρά και τραγουδούσαν τα άσματα με μουσική συνοδεία μπροστά σε ένα ευρύ κοινό, λαϊκό ή αριστοκρατικό.
Συχνά ανώνυμο, τον συγγραφέα της χειρονομίας είναι ένας [[τροβαδούρος]] (έτσι ονομάζεται στο Νότο) ή τροβαδούρος (στα Βόρεια), το οποίο προορίζεται να τραγουδιέται και να συνοδεύονται μουσικά, μπροστά σε ένα ευρύ κοινό, δημοφιλή ή ευγενής.
== Ταξινόμηση ==
[[Αρχείο:Girart_de_Roussillon.jpg|μικρογραφία|Ο γάμος της Girart, ο φωτισμόςμινιατούρα του {{S|XV|e}}15ου αιώνα, που αποδίδεται στον κύριο του Girart de Roussillon]]
ΣτηνΤον {{s-|XIX|e}},19ο Dorionαιώνα Παρίσιο κατατάσσειΠωλίν τιςΠαρί χειρονομίεςκατέταξε τα ηρωικά άσματα σε τρεις τύπους<span> </span>:
* Τα τραγούδια χειρονομίαΑυτά που συλλέγουν και να ακολουθήσειακολουθούν μια 'καθιερωμένη προφορική παράδοση"{{Παράθεμα|tradition orale établie}}.
* ΕκείνοιΕκείνα που παραμένουνσυνεχίζουν ή ναολοκληρώνουν συνεχίσετετα με την προηγούμενη,προγενέστερα πιο ελεύθερηελεύθερα και κεντούσεωραιοποιούν στοτην πρωτόγονοπρωτόγονη παράδοση.
* ΑυτοίΑυτά που είναι από"αφηγήσεις τιςαπολύτως φανταστικές"''{{Παράθεμα|récits de pure invention}}''.
== Στιχουργία ==
Αντιστοιχεί στοσε κώδικες που ποικίλλουν ανάλογα με την εποχή, και ναβοηθούσε βοηθήσειτους τοτροβαδούρους trouvèresνα ήαπομνημονεύσουν τροβαδούροι να απομνημονεύσετετα μεγάλα κείμενα, ενδεχομένωςγια να τραγουδήσειτα τραγουδήσουν.
Ο αριθμός των ποδιώνσυλλαβών είναιήταν συνήθως δέκα, αλλά υπάρχουν κείμενα που υποτίθεται ότι ήταν το παλαιότεροπαλαιότερα, όπου ο αριθμός των ποδιώνσυλλαβών είναιήταν οκτώ.
== Θέματα ==
ΓραμμένοΓραμμένα στη γλώσσα του από τοουί trouvères,από τους αοιδούς και [[Οξιτανικήστη γλώσσα|η langueτου d'oc]],οκ [[Τροβαδούρος|τροβαδούροι]]<nowiki/>τραγουδούναπό ητους τροβαδούρους υμνούν την πολεμική αξία των πολεμικών [[Ιπποσύνη|ιππότεςιπποτών]], ήρωεςηρώων της εποχής του [[Κάρολος Μαρτέλος|Καρόλου Μαρτέλ]] και [[Καρλομάγνος|τοντου Καρλομάγνο]]<nowiki/>υ, και τις μάχες τους εναντίον των [[Μαυριτανοί|Μαυριτανών]].
ΑυτέςΣ' οιαυτούς ιστορικέςτους παραδόσεις,ιστορικούς πρόσθεσεθρύλους έναείχε ισχυρόπροστεθεί πάτημαμια υπέροχο<span>γερή δόση υπερφυσικού </span>: [[Γίγαντας (μυθολογία)|γίγαντες]], [[μαγεία]] και τέρατα εμφανίζονταν εμφανίζονταιανάμεσα μεταξύ τουςστους εχθρούς, μεστο τουςπλευρό των [[Σαρακηνοί|ΣαρακηνούςΣαρακηνών]]. Με τοτον χρόνοκαιρό, τιςοι ιστορικές πτυχές και στρατιωτικήστρατιωτικές αποδυναμώνονταιπτυχές υπέραποδυναμώθηκαν τηςκαι υπέροχακυριάρχησε το πράγματαυπερφυσικό.
Η θεματολογία των τραγουδιώνηρωικών του χειρονομίαασμάτων έγινε γνωστή ως η σημασία της Γαλλίας, που αντιτίθεται στο [[Αρθουριανός κύκλος|θέμα της Βρετανίας]], που ασχολούνται με [[Βασιλιάς Αρθούρος|τον βασιλιά Αρθούρο]] και τους ιππότες του, και το ζήτημα της Ρώμης, που συνδυάζει την [[ελληνική μυθολογία]] ([[Τρωικός Πόλεμος]] ), και τα παραμύθια του[[Αλέξανδρος ο Μέγας|ο Μέγας Αλέξανδρος]], [[Ιούλιος Καίσαρ|ο Ιούλιος Καίσαρας]], και άλλα στοιχεία από την[[Αρχαία Ιστορία|αρχαιότητα]] παρουσιάζονται ως παραδείγματα της [[Ιπποσύνη|ιπποσύνης]].
Καθώς τα μεσαιωνικά ήθη αμβλύνονταν και γίνονταν πιο εκλεπτισμένα, τα ηρωικά άσματα αντικαταστάθηκαν από διηγήσεις αυλικού έρωτα, που εμπνέονταν από τα προηγούμενα αλλά επικεντρώνονταν στις αισθηματικές σχέσεις του ιππότη και της δέσποινάς του.
Όταν το ήθος [[Μεσαίωνας|της μεσαιωνικής]] έχουν μαλακώσει και έχουν στραφεί σε πιο λεπτή, προτίμησε να το chanson de geste, οι ιστορίες τηςαριστοκρατικής αγάπης, εμπνευσμένη, αλλά μάλλον τις ρομαντικές σχέσεις μεταξύ του ιππότη και της γυναίκας του.
[[Αρχείο:Court_of_Love_in_Provence_in_the_Fourteenth_Century_Manuscript_of_the_National_Library_of_Paris.png|μικρογραφία|Δικαστήριο τηςΜάθημα αγάπης στην Προβηγκία, ένα Χειρόγραφο του {{s|XIV|e}}15ου αιώνα, την εθνικήΕθνική Βιβλιοθήκη του Παρισιού.]]
== Ο επικός ήρωας ==
=== Ο Κύκλος του Καρλομάγνου, ή Κύκλος του βασιλιά ===
[[Αρχείο:Merson_Gautier_Chanson_de_Roland.jpg|μικρογραφία|Εξώφυλλο της''Έκδοσης δημοφιλής'' στο ''Τραγούδι του ρολάνδου'' (1881), εικονογραφημένο από τον Luc-Olivier Merson.]]
Τα θέματα που ομαδοποιούνται γύρω από την οικογένεια του Rafanitus, ιδιαίτερα γύρω από τη βιογραφία του θρυλικού Charlemagne<span> </span>: και τα τραγούδια είναι μια ποιητική μεταφορά των πολέμων εναντίον των Λομβαρδών, απότων την ΒρετάνηΒρετόνων, ΣάξονεςΣαξόνων, τους ΣαρακηνούςΣαρακηνών. Το πνεύμα και τα άρθρα της πίστης μπορεί να συνοψιστείσυνοψίζονται σε μερικά βασικά σημεία<span> </span>: οι βαρόνοι και οι δούλοι του βασιλέως, υπηρεσία φεουδαρχική λόγωοφειλόμενη τουστον overlordάρχοντα, προςφεουδαρχική τιμήντιμή, της φεουδαρχικήςμαχητική ανδρεία και μαχητική αφοβίατόλμη.
* ''Το τραγούδι του ρολάνδου'', {{s-|XI|e}}
| 