Επικό άσμα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το '''ηρωικόεπικό άσμα''' (la chanson de geste) είναι ένα αφηγηματικό ποίημα, μια διήγηση σε στίχους, σε παρηχητικές στροφές δεκασύλλαβων στίχων, που διηγείται πολεμικά κατορθώματα του παρελθόντος. Είναι ένας τύπος επικού ποιήματος που εμφανίζεται στις απαρχές της Γαλλικής λογοτεχνίας.Τα παλαιότερα γνωστά ποιήματα αυτού του είδους χρονολογούνται από τα τέλη του 11ου και τις αρχές του 12ου αιώνα, έφτασαν δε στο απόγειό τους την περίοδο 1150-1250. Από αυτά τα τραγούδια των ανδραγαθημάτων έχουν διασωθεί γύρω στα εκατό, σε περίπου τριακόσια χειρόγραφα που χρονολογούνται από τον 12ο έως τον 15ο αιώνα.

Η λέξη geste<ref>NomΛέξη fémininθηλυκού singulierγένους enστα françaisΓαλλικά, àνα neμην pasσυγχέεται confondreμε avecτην leίδια masculinαρσενικού {{Pageγένους un h'|geste}}.=μια χειρονομία</ref>, από το [[Λατινική γλώσσα|λατινικό]] ''gesta''<ref>NeutreΠληθυντικός plurielουδετέρου enστα latin.Λατινικά</ref>, είναι "μια πράξη ολοκληρωμένη", μια δράση πολεμικού ή φανταστικού χαρακτήρα. Όλοι οι τρόποι έκφρασης χρησιμοποιούνται<span> </span>: η ομιλία, το τραγούδι, η παντομίμα.

Τον 19ο αιώνα ο Πωλίν Παρί κατέταξε τα ηρωικάεπικά άσματα σε τρεις τύπους<span> </span>:

Η θεματολογία των γαλλικών ηρωικώνεπικών ασμάτων έγινεείναι γνωστή και ως '''Καρολίγγειος κύκλος,''' συμβατική ονομασία για το σύνολο των ποιημάτων, των μυθιστορημάτων και των αφηγημάτων, τα οποία, με αφετηρία το ιστορικό πρόσωπο του Καρλομάγνου (742-814), των συμπολεμιστών και των εχθρών του, δημιούργησαν ισάριθμα μυθικά πρόσωπα, πρωταγωνιστές φανταστικών περιπετειών. Η υπεράσπιση του χριστιανικού πολιτισμού εναντίον της μουσουλμανικής επέκτασης, η οποία, από την Αφρική και ύστερα από την Ισπανία, απείλησε την Ευρώπη του 8ου αι.αιώνα, αποτέλεσε τον πυρήνα του Καρολίγγειου κύκλου·. οιΟι αναμνήσεις από τη σύγκρουση αυτή των δύο κόσμων μεταπλάστηκαν και αναζωογονήθηκαν μεταξύ 11ου-13ου αι.αιώνα, όταν η Ευρώπη πέρασε στην επίθεση με τις Σταυροφορίες.<ref>{{Cite web|url=http://www.ygeiaonline.gr/component/k2/item/26978-karoliggeioi|title=ygeiaonline|last=Καρολίγγειοι|first=|date=|website=|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref>

Καθώς τα μεσαιωνικά ήθη αμβλύνονταν και γίνονταν πιο εκλεπτισμένα, τα ηρωικάεπικά άσματα αντικαταστάθηκαν από διηγήσεις αυλικού έρωτα, που εμπνέονταν μεν από τα προηγούμενα αλλά επικεντρώνονταν στις αισθηματικές σχέσεις του ιππότη και της δέσποινάς του.

Στα ηρωικάεπικά άσματα παρουσιάζεται μόνο η φεουδαρχική τάξη.

Ο επικός ήρωας είναι ένα [[Ιπποσύνη|ιππότης]] προικισμένος με μια υπεράνθρωπη δύναμη, ικανός να αντέξει σε κάθε είδους φυσική ή ηθική ταλαιπωρία. Υποδειγματικός ως προς την αφοσίωσή του στον κύριο του, έχει επιλεχθεί για την τελειότητά του και αντιπροσωπεύει πάντα μια κοινότητα της οποίας η ύπαρξη διακυβεύεται. Με [[Καρλομάγνος|τον Καρλομάγνο]], για παράδειγμα, είναι η "''γλυκιά Γαλλία'' " και η χριστιανοσύνη που αγωνίζονται και υποφέρουν, για να κερδίσουν στο τέλος. Οι θείες δυνάμεις παρεμβαίνουν σχεδόν πάντα για να τον συντρέξουν. Ο θάνατος είναι η πιο συγκινητική στιγμή της ιστορίας, και περιέχει ένα μάθημα που υπαγορεύεται από το όραμα της θρησκευτικής και φεουδαρχικής κοινωνίας<span> </span>: ο πόνος και ο θάνατος είναι ευγενικά ιδανικά, καθώς τα έχουν υποστεί ο Θεός και  ο άρχοντας. Έτσι το κοινό, είτε είναι αριστοκρατικής ή λαϊκής καταγωγής, καλείται να συμμετέχει στα μεγάλα συλλογικά και θρησκευτικά συναισθήματα.

Έχουν διασωθεί γύρω στα εκατό ηρωικάεπικά άσματα. Οι τροβαδούροι του 13ου και 14ου αιώνα τα ομαδοποιήσανομαδοποίησαν σε τρεις μεγάλες κατηγορίεςς, που ονομάζεταιονομάζονται Κύκλοι. Κάθε Κύκλος αποτελείται από επικά ποιήματα που σχετίζονται με τα κατορθώματα ενός μόνο ήρωα ή τα μέλη της οικογένειάς του. Ξεχωρίζουν ο ''Κύκλος του βασιλιά (Καρλομάγνου)'', ο ''Κύκλος του Γουλιέλμου της Οράγγης'' και ο ''Κύκλος του Ντουν της Μαγιάνς'' (επίσης γνωστός ως ο ''Κύκλος των εξεγερμένων βαρόνων'').

Εμπνέεται από τη θρυλική βιογραφία του Charlemagne[[Καρλομάγνος|Καρλομάγνου]]<span> </span>: και τα άσματα είναι μια ποιητική μεταφορά των πολέμων εναντίον των Λομβαρδών, των Βρετόνων, των Σαξόνων και των Σαρακηνών. Το πνεύμα και τα άρθρα της πίστης συνοψίζονται σε μερικά βασικά σημεία<span> </span>: βαρόνοι στην υπηρεσία του βασιλιά, φεουδαρχική υπηρεσία οφειλόμενη στον άρχοντα,  φεουδαρχική τιμή, μαχητική ανδρεία και τόλμη.

=== Ο Κύκλος του Γουλιέλμου της ΟράγηςΟράγγης ===

Το πνεύμα της αυτού του ηρωικούεπικού άσματος είναι διαφορετικό : υπερηφάνεια για την καταγωγή, (μερικές φορές πιο σημαντική από τη θρησκεία), ανεξαρτησία από την οικογένεια, αλλά πίστη στον Καρλομάγνο και τους νόμιμους απογόνους του, ανιδιοτελής υπηρεσία, βαρύτητα στους γυναικείους χαρακτήρες. Ο τόνος είναι μερικές φορές πιο ελεύθερος, συχνά κωμικός, οι βίαιες σκηνές αλληλοδιαδέχονται σκηνές υπέρτατης τραγικότητας (δείτε το θάνατο της Βίβιεν).

* ''Η Στέψη του LouisΛουδοβίκου'', [[1137]]γύρω γιαστα 1137

* ''Το τραγούδιάσμα του GuillaumeΓκιγιώμ''

* ''GuibertΓκιμπέρ δ Andrenasντ'Αντρενά''και τις αρχές του {{s-|XIII|e}}13ου αιώνα

* ''Η Παιδική Ηλικία Guillaumeτου Γκιγιώμ''

* ''Η ΈξοδοςΠτώση τουτης ΠορτοκαλίΟράγγης''

* ''MoniageΟ μοναχικός βίος του ΓουίλιαμΓκιγιώμ''