Εδμόνδος Μόρτιμερ, 5ος κόμης του Μαρς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 7:
 
[[Αρχείο:Arms_of_the_House_of_Mortimer.svg|thumb|right|250px|Τα σύμβολα του Οίκου του Μόρτιμερ]]
Τα σημαντικότερα δικαιώματα του Εδμόνδου στον θρόνο προήλθαν από την γιαγιά του [[Φιλίππη, 5η κόμισσα του Όλστερ]] που ήταν, μοναδικό παιδί του [[Λάιονελ της Αμβέρσας]] του δεύτερου γιου του Εδουάρδου Γ΄.<ref>Richardson III 2011, pp. 193–5;</ref> Ο Ριχάρδος Β΄ δεν είχε παιδιά και τα κληρονομικά δικαιώματα είχε ο πατέρας του Εδμόνδου μέχρι τον θάνατο του (20 Ιουλίου 1398), στην συνέχεια πέρασαν στον Εδμόνδοίδιο.<ref>Tout & 1894, p. 124.</ref> Ο Ερρίκος του Μπόλινμπροκ αρχηγός του Οίκου του Λάνκαστερ γιος του [[Ιωάννης της Γάνδης|Ιωάννη της Γάνδης]] τρίτου γιου του Εδουάρδου Γ΄ έγινε ο επόμενος βασιλιάς της Αγγλίας με τον ισχυρισμό της αρσενικής γραμμής της δυναστείας των [[Οίκος του Ανζού|Πλανταγενετών]]. Σε ηλικία 8 ετών οι ελπίδες του Εδμόνδου για τον θρόνο έσβησαν όταν ο Ερρίκος Δ΄ ανέτρεψε τον πρώτο του ξάδελφο και ανακηρύχτηκε νέος βασιλιάς της Αγγλίας (30 Σεπτεμβρίου 1399), ο γιος του [[Ερρίκος Ε΄ της Αγγλίας]] ανακηρύχτηκε διάδοχος από το Κοινοβούλιο. Ο Εδμόνδος και ο μικρότερος αδελφός του Ρότζερ μπήκαν στην συνοδεία του Σερ Ούγου Γουάτερτον στο ''κάστρο του Μπέρχαμστεντ'', δέχθηκαν σημαντικές τιμές και μεγάλωσαν μαζί με τα παιδιά του Ερρίκου Δ΄ [[Ιωάννης του Λάνκαστερ|Ιωάννη του Λάνκαστερ]] και [[Φιλίππη της Αγγλίας, βασίλισσα της Δανίας]].<ref>Tout 1894, pp. 123–5.</ref>
 
==Εξέγερση εναντίον του Ερρίκου Δ΄==
 
Ο θείος του Εδμόνδου [[Εδμόνδος Μόρτιμερ (1376 - 1409)|Εδμόνδος Μόρτιμερ]] μικρότερος γιος του [[Εδμόνδος Μόρτιμερ, 3ος κόμης του Μαρς|Εδμόνδου Μόρτιμερ, 3ου κόμη του Μαρς]] αιχμαλωτίστηκε στην ''μάχη του Μπριν Γκλάς'' από τον Ουαλό επαναστάτη Ογουάιν Γκλύντυρ (22 Ιουνίου 1402). Ο Ερρίκος Δ΄ υποπτεύθηκε ότι ο Μόρτιμερ αιχμαλωτίστηκε με δικό του σχέδιο, απαγόρευσε στους Πέρσι να συγκεντρώσουν τα λύτρα για την απελευθέρωση του και έκανε κατάσχεση στα εδάφη και την περιουσία του. Ο Εδμόνδος Μόρτιμερ απαρνήθηκε την πίστη του στον Ερρίκο Δ΄, συμμάχησε με τον Ογουάιν Γκλύντυρ και παντρεύτηκε την κόρη του Αικατερίνη (13 Δεκεμβρίου 1402), υποστήριξε την επαναφορά στον θρόνο του Ριχάρδου Β΄ αν ήταν ζωντανός σε αντίθετη περίπτωση υποστήριξε τον ανιψιό του Εδμόνδο Μόρτιμερ, 5ο κόμη του Μαρς.<ref>Pugh 1988, pp. 14, 37.</ref><ref>Tout 1894, pp. 122–3.</ref> Η θεία του μικρού Εδμόνδου [[Ελισάβετ Μόρτιμερ]] παντρεύτηκε τον [[Χένρι Πέρσι (Χότσπερ)|Χότσπερ]] γιο του [[Χένρι Πέρσι, 1ος Κόμης του Νορθάμπερλαντ|Χένρι Πέρσι, 1ου Κόμη του Νορθάμπερλαντ]]. Η [[Οικογένεια Πέρσι]] σε συνεργασία με τον Ογουάιν Γκλύντυρ και τον Εδμόνδο εξεγέρθηκαν εναντίον του βασιλιά αλλά ηττήθηκαν και ο Χότσπερ έπεσε στην ''μάχη του Σρούσμπερυ''.<ref>Walker 2004; Bean 2004.</ref>
 
Η συμμαχία του Γκλύντυρ, του Εδμόνδου Μόρτιμερ και των Πέρσι συνεχίστηκε και μετά την ''μάχη του Σρούσμπερυ''. Τον Φεβρουάριο του 1405 ο Γκλύντυρ, ο Μόρτιμερ και ο Νορθάμπερλαντ μπήκαν σε τριπλή συμμαχία για την διαίρεση του βασιλείου στα τρία, ο Μόρτιμερ θα έπαιρνε το μεγαλύτερο τμήμα στα νότια.<ref>Bean 2004; Tout 2004.</ref> Η συμμαχία συνδέθηκε με την απόπειρα απελευθέρωσης του Εδμόνδου και του μικρότερου αδελφού του Ρότζερ και την μεταφορά τους στην [[Ουαλία]], τα δυο παιδιά απήχθησαν από το ''κάστρο του Ουίνδσορ'' αλλά τα πήραν γρήγορα πίσω κοντά στο Τσέλτεναμ. Η [[Κωνσταντία της Υόρκης]] που ήταν υπεύθυνη για την φύλαξη τους συνελήφθη, στην υπόθεση ενοχοποιήθηκε ο αδελφός της [[Εδουάρδος του Νόργουιτς]] και έμεινε φυλακισμένη 17 εβδομάδες στο ''κάστρο του Πέβενσει''.<ref>Tait 1896, p. 403.</ref> Μετά την απόπειρα απαγωγής ο Εδουάρδος και ο Ρότζερ μπήκαν σε αυστηρότερη επιτήρηση στο ''κάστρο του Πέβενσει'' (1 Φεβρουαρίου 1406) υπό τον Τζων Πέλχαμ (πέθανε το 1429) μέχρι το 1409.<ref>Griffiths 2004; Lock 2004; Pugh 1988, p. 78.</ref> Τα δυο παιδιά ανταλλάχτηκαν με τον πρίγκιπα της Ουαλίας που ήταν πέντε χρόνια μεγαλύτερος από τον Εδμόνδο (1 Φεβρουαρίου 1409), παρέμειναν σε επιτήρηση μέχρι τοτον τέλος της βασιλείαςθάνατο του Ερρίκου Δ΄.<ref>Pugh 1988, p. 79.</ref> Οι δυο αδελφές του Εδμόνδου Μόρτιμερ Άννα και Ελεονώρα μπήκαν στην φροντίδα της μητέρας τους μέχρι τον θάνατο της (1405), δεν είχαν μετά καλή αντιμετώπιση από τον Ερρίκο Δ΄ και περιγράφονται σαν ''"άπορες"''.<ref>Griffiths 2004.</ref>
 
==Βασιλεία Ερρίκου Ε΄==
 
[[Αρχείο:Ireland.Trim32.jpg|thumb|right|250px|Το ''κάστρο του ΤρίμΤριμ'' στην Ιρλανδία]]
Με την άνοδο του Ερρίκου Ε΄ τα δυο αδέλφια ελευθερώθηκαν και την παραμονή της στέψης του νέου βασιλιά χρίστηκαν ιππότες του ''Τάγματος του Μπαθ'' (8 Απριλίου 1413), δεν ακούστηκε τίποτε από τότε για τον Ρότζερ και φαίνεται ότι πέθανε λίγο μετά το 1413.<ref>Pugh 1988, p. 78.</ref>
Ο Ερρίκος Ε΄ παραχώρησε στον Εδμόνδο Μόρτιμερ μίσθωση γα τα εδάφη του και η κυριότητα για τον γάμο του ανατέθηκε στην χήρα του Ερρίκου Δ΄ [[Ιωάννα της Ναβάρρας, βασίλισσα της Αγγλίας]] (24 Φεβρουαρίου 1408).<ref>Griffiths 2004.</ref><ref>Pugh 1988, p. 79; Cokayne 1932, p. 451</ref> Ο Εδμόνδος πήρε απαλλαγή από τον πάπα που του επέτρεψε να αποκτήσει σύζυγο με συγγένεια τρίτου βαθμού (17 Ιανουαρίου 1415), παντρεύτηκε την Άννα Στάφορντ κόρη της Άννας του Γκλόστερ και του Εδμόνδου Στάφορντ, 5ου κόμη του Στάφορντ.<ref>Griffiths dates the dispensation to February.</ref><ref>Richardson III 2011, pp. 196–7.</ref> Η σύζυγος του ήταν όπως και ο ίδιος ο Μόρτιμερ απόγονος του Εδουάρδου Γ΄ της Αγγλίας, ο βασιλιάς εξοργισμένος του επέβαλλε το τεράστιο πρόστιμο των 10.000 μάρκων.<ref>Griffiths 2004.</ref>
Ο Εδμόνδος παρέμεινε πιστός στον Ερρίκο Ε΄ παρά την προσωρινή σκληρή σύγκρουση για τον γάμο, δεν επέβαλε ποτέ αξιώσεις στον θρόνο όσο ζούσε και ήταν ένας από τους πιο έμπιστους συμβούλους του. Βρέθηκε στο συμβούλιο που κήρυξε τον πόλεμο με τηνστην Γαλλία (16 Απριλίου 1415) και ήταν ένας από τους μάρτυρες της διαθήκης του βασιλιά (24 Ιουλίου 1415).<ref>Griffiths 2004.</ref>
 
Την εποχή που οι προετοιμασίες για εισβολή στην Γαλλία ήταν σε εξέλιξη αποκαλύφτηκε από δυσαρεστημένους ευγενείς η ''"Συνωμοσία του Σαουθάμπτον"'' που είχεμε στόχο να ανατρέψει τον Ερρίκο Ε΄ και να τον αντικαταστήσει με τον ίδιο τον Εδμόνδο, ο αρχηγός της συνωμοσίας ήταν ο [[Ριχάρδος του Κέιμπριτζ]] σύζυγος της αδελφής του Άννας. Ο Εδμόνδος Μόρτιμερ αποκάλυψε γρήγορα την συνωμοσία στον βασιλιά στις 31 Ιουλίου, βρέθηκε στο δικαστήριο που καταδίκασε τον Κέιμπριτζ σε θάνατο τον Κέιμπριτζ και αποκεφαλίστηκε μεταξύ 2 και 5 Αυγούστου. Ο Ερρίκος Ε΄ συγχώρεσε στις 7 Αυγούστου τον Εδμόνδο Μόρτιμερ για οποιαδήποτε ανάμειξη του στην σκευωρία.<ref>Griffiths 2004.</ref> Ο Μόρτιμερ ήταν βαριά χρεωμένος την περίοδο που συνόδευσε τον Ερρίκο Ε΄ στην Γαλλία, πήρε μέρος σε πολλές μάχες όπως στην ''πολιορκία του Χάρφλερ'' αλλά προσελήφθη από δυσεντερία και επέστρεψε στην Αγγλία.<ref>Griffiths 2004.</ref> Διορίστηκε Καπετάνιος σε μια από τις εκστρατείες για την υπεράσπιση του Χάρφλερ στην οποία αρχηγοί ήταν ο [[Ιωάννης του Λάνκαστερ]] και ο Γουόλτερ Χάνγκερφορντ, συνόδευσε τον στρατό που κατέκτησε την [[Νορμανδία]] (1417 - 1418) και συμμετείχε τον Ιούλιο του 1420 στην ''πολιορκία του Μελάν''.<ref>Cokayne 1932, p. 452</ref> Τον Φεβρουάριο του 1421 ο Μόρτιμερ συνόδευσε τον βασιλιά στην Αγγλία μετά τον γάμο του με την [[Αικατερίνη του Βαλουά]] και, κρατούσε το σκήπτρο της βασίλισσας στην τελετή της στέψης στις 21 Φεβρουαρίου. Επέστρεψε τον Ιούνιο του 1421 στην Γαλλία με τον Ερρίκο Ε΄ στην ''πολιορκία του Μω'' στην οποία αρρώστησε ο βασιλιάς και πέθανε στις 31 Αυγούστου 1422.<ref>Cokayne 1932, p. 452</ref>
 
==Τελευταία χρόνια==
Γραμμή 29:
Ο [[Ερρίκος ΣΤ΄ της Αγγλίας]] διαδέχθηκε τον πατέρα του μόλις 9 μηνών (9 Δεκεμβρίου 1422), ο Εδμόνδος Μόρτιμερ διορίστηκε στο Συμβούλιο της Αντιβασιλείας (1422 - 1437).<ref>Tout 1894, pp. 123–5.</ref>
Διορίστηκε αρχικά Υπολοχαγός της Ιρλανδίας εννιά χρόνια (9 Μαΐου 1423) αλλά τα πρώτα χρόνια διόρισε ο ίδιος ένα συμβούλιο και παρέμεινε στην Αγγλία.<ref>Griffiths dates the appointment to March 1423.</ref><ref>Cokayne 1932, p. 452</ref> Μετά από σύγκρουση του με τον θείο του βασιλιά [[Χάμφρεϊ, δούκας του Γκλόστερ|Χάμφρεϊ, δούκα του Γκλόστερ]] και την εκτέλεση του συγγενή του Σερ Τζων Μόρτιμερ ο Εδμόνδος Μόρτιμερ απεστάλη στην Ιρλανδία.<ref>Tout 1894, pp. 123–5.</ref> Έφτασε το φθινόπωρο του 1424 και πέθανε από πανώλη στις 18 - 19 Ιανουαρίου στο ''κάστρο του Τριμ''.<ref>Richardson III 2011, p. 196.</ref> Τάφηκε στο Στοκ μπαι Κλερ του Σάφοκ που ιδρύθηκε ένα Κολέγιο (1414).<ref>Tout 1894, pp. 123–5.</ref>
 
Ο Εδμόνδος Μόρτιμερ δεν είχε παιδιά, μετά τον θάνατο του η κομητεία του Μαρς ξεκληρίστηκε, οιτους τίτλοι και, τα εδάφη τουκαι πέρασαντα δικαιώματα στον γιοθρόνο της αδελφής του Άνναςκληρονόμησε Μόρτιμερο [[Ριχάρδος της Υόρκης|Ριχάρδο της Υόρκης]] πουγιος κληρονόμησετης καιαδελφής τατου δικαιώματα στον Αγγλικό θρόνοΆννας. Η χήρα του Άννα Στάφορντ παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο τον Τζων Χόλλαντ, 2ο δούκα του Έξετερ (6 Μαρτίου 1427), πέθανε τον Σεπτέμβριο του 1432 και τάφηκε στην εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης στον Πύργο του Λονδίνου.<ref>Richardson III 2011, pp. 196–7.</ref>
Τα ''Χρονικά του Γουίγκμορ'' περιγράφουν τον Εδμόνδο Μόρτιμερ ''"αυστηρό στα ήθη, προσεκτικό στις συζητήσεις και τις πράξεις του και σοφό στις δυσκολίες"''.<ref>Tout 1894, pp. 123–5.</ref>
 
==Τέχνη==
 
Τα γεγονότα για την ζωή του θείου του Εδμόνδου Μόρτιμερ εμφανίζονται στο έργο του [[Ουίλλιαμ Σαίξπηρ]] "Ερρίκος Δ΄, Μέρος Α΄", παρουσιάζεται σαν κουνιάδος του Χότσπερ αλλά τον συσχετίζεισχετίζει παράλληλα και με τον ανιψιό του σαν "κόμη του Μαρς". Η ''"Συνωμοσία του Σαουθάμπτον"'' εμφανίζεται στο έργο του Σαίξπηρ ''"Ερρίκος Ε΄, Πράξη Β΄, Σκηνή Β΄"'' αλλά η υπόθεση ήταν εσφαλμένη και ο ρόλος του Εδμόνδου Μόρτιμερ παραλείπεται. Ο Εδμόνδος Μόρτιμερ εμφανίζεται στο έργο ''"Ερρίκος ΣΤ΄, Μέρος Α΄, Πράξη Β΄, Σκηνή Ε΄"'' εσφαλμένα σαν ηλικιωμένος αν και ήταν μόλις 33 ετών και πέθανε στον [[Πύργος του Λονδίνου|Πύργο του Λονδίνου]] που είχε κρατηθεί από την εποχή του Ερρίκου Δ΄.
 
==Παραπομπές==