Βαλδουίνος Ε΄ της Ιερουσαλήμ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η κρίση διαδοχής είχε τρομοκρατήσει τον χριστιανικό κόσμο των Ιεροσολύμων μια αποστολή υπό τον πατριάρχη Ηράκλειο ([[1184]]) γύρισε τις Ευρωπαικές αυλές προκειμένου να εξασφαλιστεί ένας ισχυρός μονάρχης για τα [[Ιεροσόλυμα]]. Προσανατολίστηκε στον [[Φίλιππος Αύγουστος Β' της Γαλλίας|Φίλιππο Β' της Γαλλίας]] ξάδελφο του πατέρα του Βαλδουίνου Ε', και τον [[Ερρίκος Β' της Αγγλίας|Ερρίκο Β' της Αγγλίας]] ξάδελφο του Βαλδουίνου Δ' αλλά χωρίς ανταπόκριση. Μερικοί υποστήριζαν τον παππού του Βαλδουίνου Ε', Γουλιέλμο Ε' του Μομφερράτου. Ο Βαλδουίνος Δ' υπέκυψε τελικά απο την λέπρα ([[1185]]) και λίγο πρίν τον θάνατο του πρόσταξε ο μικρός ανιψιός του Βαλδουίνος να στεφθεί βασιλιάς. Ο Μπαλιάν του Ιβελίν τον μετέφερε στους ώμους του όχι γιατί ήταν ψηλός αλλά για να δείξει οτι η οικογένεια της Ισαβέλλας δεν αμφισβητεί την διαδοχή. Η βασιλεία του μικρού παιδιού κράτησε μόνο έναν χρόνο οπότε και πέθανε στην Άκρα το καλοκαίρι του [[1186]]. Νόμιμη διάδοχος του θρόνου παρέμενε η μητέρα του Σιβύλλα που έπρεπε προκειμένου να εξασφαλίσει την διαδοχή να απαρνηθεί τον δεύτερο σύζυγο της [[ΓκύΓκυ των Λουζινιάν]] και να επιλέξει ελεύθερα όποιον σύζυγο θέλει. Αυτή αρνήθηκε επίμονα να το κάνει και ο πατριάρχης αναγκάστηκε να τους καλέσει στον θρόνο των Ιεροσολύμων, με τις όποιες αντιδράσεις της οικογένειας της Ισαβέλλας να πέφτουν στο κενό. Τελικά η βασιλεία του Γκύ θα είναι καταστροφική για τα Ιεροσόλυμα, την αμέσως επόμενη χρονιά ([[1187]]) θα συντρίψει τους Σταυροφόρους στο Χαρράν κάτι που θα σταθεί η αρχή του τέλους για το βασίλειο των Ιεροσολύμων.