Ελισάβετ της Αυστρίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Μετά το τραγικό αυτό γεγονός η Σίσυ αποφασίζει να φύγει από τα ανάκτορα της [[Βιέννη|Βιέννης]], να πάει στην Ελλάδα για την οποία εκτιμούσε τον πολιτισμό της και ιδιαίτερα την μυθολογία της, όπου έκτησεέκτισε ένα «δικό της» ανάκτορο στην [[Κέρκυρα]] το 1890, το [[Αχίλλειο]]<ref name=":0" />. Μερικά δημοσιεύματα ισχυρίζονται ότι η κλονισμένη υγεία της από τη φυματίωση την οδήγησε στην Κέρκυρα, όμως αυτό δεν μπορεί να είναι αλήθεια αφού το υγρό κλίμα της Κέρκυρας κάθε άλλο από ευεργετικό για την περίπτωση αυτή θα ήταν. Το ανάκτορο αφιερώνεται στον [[Όμηρος|ομηρικό]] ήρωα [[Αχιλλέας|Αχιλλέα]] που ενσαρκώνει τη δύναμη και την ομορφιά, αλλά που πεθαίνει χτυπημένος από βέλος στο μοναδικό τρωτό σημείο του, την «αχιλλειοαχίλλειο πτέρνα». Αυτό είναι και το κοινό σημείο ανάμεσα στον Αχιλλέα και το γιο της, Ροδόλφο. Σαν τον Αχιλλέα και εκείνος ήταν αήττητος στα μάτια της μάνας του και τον χτύπησε η μοίρα με το βέλος της στη δική του «αχίλλειο πτέρνα», στην καρδιά (τραγικός έρωτας;). Μέχρι το 1960 στο ανάκτορο αυτό, ο φύλακας και ξεναγός παρουσίαζε το γεγονός του θανάτου του Ροδόλφου και της ερωμένης του Μαρίας σαν αυτοκτονία και η αιτία ήταν, όπως έλεγε, η αποκάλυψη από τη μητέρα της Μαρίας ότι η αγαπημένη του ήταν στην πραγματικότητα ετεροθαλής αδελφή του. Γι' αυτό το λόγο και η Σίσυ εγκατέλειψε τα ανάκτορα της Βιέννης πήγε στην Κέρκυρα γεμάτη πόνο και θλίψη, χωρίς τον αυτοκράτορα άνδρα της που ήταν η αιτία να χάσει τον μονάκριβο γιο της τόσο νέο.