Σεβίλλη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η αρχαία ελληνική πόλη '''Ίσπαλις''' κτίσθηκε στη Χώρα των Τουρδηνανών, σημερινή [[Ανδαλουσία]], επί της αριστερής όχθης του ποταμού Βαΐτιου, σημερινού [[Γουαδαλκιβίρ]], 76 χλμ από τις εκβολές του. Κατά την [[ελληνική μυθολογία]] ιδρυτής της πόλης ήταν ο [[Ηρακλής (μυθολογία)|Ηρακλής]] και αργότερα κατακτήθηκε και επανιδρύθηκε από τους [[Φοίνικες]]. Ο [[Στράβων]] (ΙΙΙ, 131) την αποκαλεί '''Ίσπαλις επιφανής'''. Επί ρωμαϊκής αυτοκρατορίας ήταν πολύ ακμαιότατη και εμπορική πόλη και απέκτησε ρωμαϊκό [[υδραγωγείο]]. Γύρω στον 6^ο με 7^ο μ.Χ. αιώνα, οι μεγάλοι επίσκοποι έκαναν τη Σεβίλλη κέντρο του ρωμαϊκού πολιτισμού ολόκληρης της Δύσης, όντας υπό βραχύχρονη Βυζαντινή κυριαρχία. Αργότερα, επί [[Βάνδαλοι|Βανδάλων]] και [[Γότθοι|Γότθων]], έγινε πρωτεύουσα της Νότιας Ισπανίας. Οι [[Άραβες]] την κατέλαβαν το 712 μ.Χ. και αραβοποίησαν το όνομά της σε '''Ισμπιλίγια''', αργότερα όμως έγινε ανεξάρτητη. Οι Άραβες οχύρωσαν την πόλη κι άφησαν πολλά μνημεία που διασώζονται έως και σήμερα. Ο [[Φερδινάνδος Γ΄ της Καστίλης|Φερδινάνδος Γ´ της Καστίλης]] την κατάκτησε το 1248 και ισπανοποίησε το όνομά της σε '''Σεβίγια''' ''(Sevilla)''. Η Σεβίλλη έγινε η πιο σημαντική εμπορική πόλη του βασιλείου του. Κατά το [[15ος αιώνας|15ο αιώνα]], η Σεβίλλη ήταν ένα από τα κυριότερα κέντρα του εμπορίου της [[Γένοβα|Γένοβας]] και της [[Φλωρεντία|Φλωρεντίας]].