Μπαρόκ αρχιτεκτονική: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 32:
 
Το πιο πετυχημένο παράδειγμα είναι η τραπεζοειδής προσέγγιση προς τη [[βασιλική του Αγίου Πέτρου]] που προσφέρει η [[πλατεία του Αγίου Πέτρου]], σχεδιασμένη από τον [[Τζιοβάνι Λορέντσο Μπερνίνι|Μπερνίνι]]. Θεωρείται το αριστούργημα της μπαρόκ θεατρικότητας. Δύο κιονοστοιχίες δίνουν το σχήμα της τεράστιας πλατείας, εκτεινόμενες από τη βασιλική ως τους δύο βραχίονες που βρίσκονται στην άκτη της πλατείας, υποδεχόμενες τα πλήθη. Το ελλειπτικό σχήμα είναι τυπικό του μπαρόκ.
 
Mία εξέχουσα προσωπικότητα του ιταλικού μπαρόκ είναι επίσης ο [[Φραντσέσκο Μπορομίνι]], ο οποίος αποτελεί και εξαίρεση από τον κανόνα<ref>{{Cite book|title=Arte e architettura in Italia|first=Rudolf|last=Wittkower|isbn=88-06-13241-5|year=1993|location=Torino|page=168-169}}</ref>. Η αρχιτεκτονική του προβάλλει νεωτερισμούς, ιδιόμορφες κατασκευές και νέες τάσεις σε σχέση με τις συνηθέστερες πρακτικές της εποχής του οι οποίες είχαν αφετηρία μία [[Ανθρωπομορφισμός|ανθρωπομορφική]] αρχιτεκτονική βασισμένη στον σχεδιασμό σύμφωνα με συγκεκριμένες αναλογίες (με συνηθέστερη μονάδα μέτρου τη διάμετρο της κολώνας). Από τα πιό χαρακτηριστικά έργα του αποτελεί ο ναός [[Σαν Κάρλο άλλε Κουάτρο Φοντάνε|Σαν Κάρλο Αλλέ Κουάτρο Φοντάνε]] (San Carlo alle Quattro Fontane) και ο ναός [[Σαντ΄ 'Iβο Αλλά Σαπιέντζα]], ο οποίος ξεκίνησε μόλις πραγματοποιήθηκε ο πρώτος και ήταν και το αριστούργημά του.
 
Η εκκλησία του Σαντ' Ίβο Αλλά Σαπιέντζα έπρεπε να ανεγερθεί στην ανατολική άκρη της στενόμακρης αυλής με κιoνοστοιχίες του [[Τζάκομο ντέλλα Πόρτα]]. Σαν κάτοψη ο Μπορομίνι χρησιμοποιεί την γεωμετρία του ισόπλευρου τριγώνου, όπου μετασχηματίζεται στις ακμές και τις πλευρές του με κύρτα και κοίλα τμήματα ώστε να σχηματίσει τελικά δύο εξάγωνα όμοια με εκείνα του [[Άστρο του Δαβίδ|άστρου του Δαβίδ]]. Ο τρούλος του ναού χωρίζεται σε τομείς : Τη βάση με το τύμπανο του τρούλου εξαγωνικό , πολύ συμπαγές, ακολουθεί μία πυραμίδα κλιμακωτή που διαχωρίζεται από [[Επίστεγη αντηρίδα|επιστεγείς αντηρίδες]] που ρόλος τους είναι να μεταφέρουν το φορτίο στο ενισχυμένο τύμπανο. Μετά ακολουθεί η στέψη της πυραμίδας με τύμπανο που εναλλάσσει κυρτά και κοίλα τμήματα και τέλος η κατάληξη της σύνθεσης με μία σπειροειδής απόληξη, μονολιθική και με πλαστικότητα, η οποία δεν συνάδει με κανένα στοιχείο είτε εσωτερικό, είτε εξωτερικό του ναού. Η περιστροφική εξέλιξή της φαίνεται να απελευθερώνει προς τα πάνω μία συγκεντρωμένη ενέργεια θυμίζοντας έντονα τον σπειροειδή μιναρέ του τζαμιού της [[Σαμάρα (Ιράκ)|Σαμάρα]].
 
=== Γαλλία ===