Απόστολος Αλεξανδρής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Γεννήθηκε στη [[Λαμία]] και οι γονείς του ήταν πρόσφυγες που είχαν εγκατασταθεί εκεί από τη [[Θεσσαλία]]. Ο Αλεξανδρής ασχολήθηκε με τα κοινά από νεότατη ηλικία και εξελέγη ανεξάρτητος βουλευτής Καρδίτσας στις [[ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1905|εκλογές του 1905]]. Εντάχθηκε στη λεγόμενη «[[Ομάδα των Ιαπώνων]]».<ref>[http://www.sansimera.gr/articles/428 «Ομάδα των "Ιαπώνων"»], ''sansimera.gr''. Ανακτήθηκε στις 14-05-2018.</ref> Αργότερα προσχώρησε στο [[Κόμμα των Φιλελευθέρων]]. Στην [[Κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου 1910|κυβέρνηση]] του [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Ελευθερίου Βενιζέλου]] ανέλαβε υπουργός Εκκλησιαστικών και Δημόσιας Εκπαίδευσης, από τις [[19 Οκτωβρίου]] [[1910]] ως τις [[13 Ιουνίου]] [[1912]]<ref name="GGTK">[http://www.ggk.gov.gr/ggk_old/goverments-53380.php.html «Κυβέρνησις Ελευθερίου Βενιζέλου, Από 6.10.1910 έως 25.2.1915»]. [[Κυβέρνηση_της_Ελλάδας#Γενική_Γραμματεία_της_Κυβέρνησης|''Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης'']].</ref> Έπειτα ανέλαβε υπουργός Εξωτερικών, από τις 28 Νοεμβρίου 1922 ως τις 5 Νοεμβρίου 1923.<ref>Μακρυδημήτρης, Αντώνης (2000), ''Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας, 1829-2000''. Αθήνα: Καστανιώτης, σελ.81. ISBN 9789600329414.</ref> και υπουργός Γεωργίας από τις 22 Δεκεμβρίου 1930 ως τις 26 Μαΐου 1932.

Κατά τη διάρκεια της κατοχής συνέβαλε καθοριστικά στην δημιουργία και στην στελέχωση των θεσσαλικών ταγμάτων ασφαλείας.<ref name="Λάζου">Βασιλική Λάζου - Δημήτρης Σκαλτσής, ''ΕΑΣΑΔ: οι πρόθυμοιι συνεργάτες των Γερμανών'', στον συλλογικό τόμο ''"Κατοχική Βία (1939 - 1945), Η ελληνική & ευρωπαϊκή εμπειρία"'', εκδόσεις Ασίνη - δήμος Ν, Σκουφά, Κομμένο Άρτας - Αθήνα 2016, σελ. 107</ref> Χρημάτισε επίσης για βραχύβια θητεία υπουργός Εσωτερικών (και προσωρινός υπουργός [[Ταχυδρομεία, Τηλέγραφοι, Τηλέφωνα|ΤΤΤ]] και Εμπορικής Ναυτιλίας την ίδια περίοδο) από τις 24 ως τις 27 Ιανουαρίου 1947, Δικαιοσύνης από τις 27 Ιανουαρίου ως τις 27 Αυγούστου 1947 και Οικονομικών από τις 4 Απριλίου ως τις 4 Νοεμβρίου 1946. Τέλος, από τις 4 Νοεμβρίου 1946 ως τις 24 Ιανουαρίου 1947 υπηρέτησε ως υπουργός άνευ Χαρτοφυλακίου.