Ναζιστικά στρατόπεδα εξόντωσης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 62:
Κάποια άτομα αλλά και ορισμένες ομάδες ατόμων αρνούνται την ύπαρξη των στρατοπέδων εξόντωσης. Για παράδειγμα, ο Γάλλος [[Ρομπέρ Φορισόν]] (Robert Faurisson), πρώην κρατούμενος και ο ίδιος σε ναζιστικό στρατόπεδο, υποστήριξε, το [[1979]], ότι οι Ναζί δεν είχαν θαλάμους αερίων και δεν προσπάθησαν να αφανίσουν τους Εβραίους. Ισχυρίστηκε ότι ο "μύθος" του θαλάμου αερίων ήταν [[προπαγάνδα]] των [[Σιωνισμός|Σιωνιστών]] υπέρ του [[Ισραήλ|Ισραηλινού]] κράτους και εναντίον των Γερμανών και των Παλαιστινίων. Σημαντικός, επίσης, αρνητής του Ολοκαυτώματος είναι ο Βρετανός συγγραφέας (και όχι ιστορικός, όπως αυτοαποκαλείται) [[Ντέιβιντ Ίρβινγκ]] (David Irving).
 
Μελετητές και ιστορικοί επισημαίνουν ότι η άρνηση του Ολοκαυτώματος είναι [[αντίθεση|αντίθετη]] με τις μαρτυρίες των επιζώντων και των δραστών, τις υλικές αποδείξεις και τις φωτογραφίες καθώς και τα πολύ λεπτομερή αρχεία που τηρούνταν από τους ίδιους τους Ναζί. Προσπάθειες όπως ο Διαδικτυακός τόπος ''[http://www.nizkor.org Σχέδιο Νίζκορ]'', αλλά και επιστημονικά συγγράμματα, όπως ''[[Ο αφανισμός των Εβραίων της Ευρώπης]]'', που δημοσίευσαν οι [[Ντέμπορα Λίπσταντ]], [[Τζον Κίγκαν]] και [[Ραούλ Χίλμπεργκ]], ''[[Ο πόλεμος εναντίον των Εβραίων]]'' που δημοσίευσε η [[Λούσι Νταβίντοβιτς]], οι αγώνες του [[Νόρμαν Ντέιβις]], του [[Πρίμο Λέβι]], του [[Σίμον Βίζενταλ]] και του [[Κέντρο Σίμον Βίζενταλ|κέντρου Σίμον Βίζενταλ]], εξετάζουν, εξηγούν και διαψεύδουν την άρνηση του Ολοκαυτώματος. Σε πολλές χώρες, Ευρωπαϊκές και μη, η άρνηση του Ολοκαυτώματος αποτελεί παραβίαση του αστικού ή του ποινικού Νόμου.
 
==Σημειώσεις==