Ακάθιστος ύμνος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 44:
Άλλες, λιγότερο πιθανές απόψεις<ref>[http://www.apostoliki-diakonia.gr/gr_main/catehism/theologia_zoi/themata.asp?contents=selides_katixisis/contents_MegaliSarakosti.asp&main=kat007&file=2.8.3.htm Ιωάννη Φουντούλη, Ο Ακάθιστος Ύμνος], ιστότοπος της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος</ref>, θεωρούν ως μελωδό του ύμνου τον Πατριάρχη Σέργιο (K. Krumbacher, W. Christ, M. Paranikas, C. Del Grande και Αι. Χριστοφιλοπούλου), τον σύγχρονο με την πολιορκία [[Γεώργιος Πισίδης|Γεώργιο Πισίδη]] (J. M. Quercius), τον ιερό [[Πατριάρχης Φώτιος Α΄|Φώτιο]] (Α. Παπαδόπουλος-Κεραμέας), τον Απολινάριο τον Αλεξανδρέα, τον Μητροπολίτη [[Νικομήδεια|Νικομήδειας]] Γεώργιο Σικελιώτη, κ.λ.π.
Βέβαιο είναι πάντως ότι οι ειρμοί του Κανόνα του Ακάθιστου Ύμνου είναι έργο του [[Ιωάννης ο Δαμασκηνός|Ιωάννου Δαμασκηνού]], ενώ τα τροπάρια του [[Ιωσήφ
==Δομή==
Γραμμή 147:
* θ΄ ωδή: {{Πολυτονικό|Ἅπας γηγενής σκιρτάτω τῷ πνεύματι}}...
Σε κάθε ωδή, μετά από τον ειρμό έπονται 4 ή 5 τροπάρια, που κάνουν ακροστιχίδα "Χαράς δοχείον, σοί πρέπει χαίρειν μόνη· Ιωσήφ".
Παλιότερα ο Ακάθιστος Ύμνος ''ψαλλόταν''. Δεν διασώθηκε όμως μέχρι τις μέρες μας ο τρόπος μελωδικής του εκτέλεσης, για το λόγο αυτό ψάλλεται μόνο το προοίμιο σε ήχο πλάγιο δ': το αυτόμελο "Το προσταχθέν μυστικώς..." και το κοντάκιο "Τη Υπερμάχω..."
| |||