Ελατόφυτο Αχαΐας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το '''Ελατόφυτο''', γνωστότερο με το παλιό του όνομα '''Μάζι''', είναι χωριό της [[Νομός Αχαΐας|Αχαΐας]] στην πρώην [[Επαρχία Καλαβρύτων]]. Βρίσκεται στις πλαγιές του [[Χελμός|Χελμού]] στασε 1300υψόμετρο περίπου από 1.140 έως 1.205 μέτρα<ref>Μέτρηση υψόμετροστο Google Earth.</ref><ref>Ως name="panopoulos"συνηθέστερο υψόμετρο για το χωριό δίνεται το 1.167 μέτρα. Βλ. [http://moriasnow.gr/oikismos/elatofyto Ελατόφυτο]. moriasnow.gr</ref><ref>Αναφέρεται ότι βρίσκεται σε υψόμετρο 1.300 μέτρων. Βλ. Δημήτριος Γεωργίου Πανόπουλος, ''Χονδρογιανναίοι. Η τραγωδία των πρώτων επαναστατών του 1821'', Εκδόσεις Ιωάννη Πικραμένου, Πάτρα 2009. ISBN 978-960-92482-2-8</ref> και συνορεύει με τα χωριά [[Πλανητέρο Αχαΐας|Πλανητέρο]], όπου καιβρίσκονται οι πηγές του [[Αροάνιος ποταμός|Αροάνιου]], με τα [[Καστριά Αχαΐας|Καστριά]], τον [[Βάλτος Αχαΐας|Βάλτο]], τον [[Άρμπουνας Αχαΐας|Άρμπουνα]] και τοντο [[Νομός Κορινθίας|Νομό Κορινθίας]]. Είναι το ορεινότεροπιο ορεινό χωριό της πρώην [[Επαρχία Καλαβρύτων|Επαρχίας Καλαβρύτων]]<ref name="papandreou">Γεώργιος Παπανδρέου, ''[http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/9/9/6/metadata-3fc3b1f67b22f31447f34394a8e40327_1271927235.tkl Καλαβρυτινή επετηρίς: ήτοι πραγματεία περί της ιστορικής των Καλαβρύτων επαρχίας]'', Εκδότης Μιχαήλ Ι. Σαλιβέρος, Εν Αθήναις 1906</ref> ενώ θεωρείται, μετά τον κτηνοτροφικό οικισμό του [[Οβρυόκαμπος Αχαΐας|Οβρυόκαμπου]] στο [[Παναχαϊκό]], ως ο δεύτερος πιο ορεινός οικισμός στην Αχαΐα.

Ο πληθυσμός του σύμφωνα με την απογραφή του [[2011]] είναι 4 κάτοικοι<ref>[http://web3.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf ΕΛ.ΣΤΑΤ. - Μόνιμος πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2011]</ref>.

Παραμένει άγνωστο το πότε κατοικήθηκε για πρώτη φορά το Μάζι. Σύμφωνα με τον [[Διονύσιος Ζακυθηνός|Διονύσιο Ζακυθηνό]] το [[1320]] από τους Βυζαντινούς παραχωρήθηκαν στον [[Χελμός|Χελμό]] γαίες για εγκατάσταση σε στρατιώτες της αυτοκρατορίας και είναι πιθανό κάποιοι από αυτούς να εγκατασταθήκαν στο Μάζι<ref name="panopoulos">Δημήτριος Γεωργίου Πανόπουλος, ''Χονδρογιανναίοι. Η τραγωδία των πρώτων επαναστατών του 1821'', Εκδόσεις Ιωάννη Πικραμένου, Πάτρα 2009. ISBN 978-960-92482-2-8</ref>. Προφορική παράδοση λέει ότι οι πρώτοι οικιστές ήρθαν εδώ από την [[Ζάκυνθος|Ζάκυνθο]] άγνωστο για ποιον λόγο<ref name="panopoulos"/>. Αναφέρεται πρώτη φορά σε [[Βενετοί|Ενετικό]] έγγραφο του [[1700]] με 19 οικογένειες ενώ άκμασε επί [[Τουρκοκρατία|Τουρκοκρατίας]] όπου τον [[18ος αιώνας|18ο]] αιώνα αναφέρεται ότι ήταν κώμη με δημοτικό σχολείο<ref name="panopoulos"/>.