Σανταμέρι (κάστρο): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 3:
Χτίστηκε το 1311 από τον [[Γαλλία|Γάλλο]] [[Νικόλαος Γ΄ Σαιντ Ομέρ|Νικόλαο Γ΄ Σαιντ Ομέρ]] στον οποίο οφείλει και το όνομα του<ref>*Ουίλιαμ Μίλλερ, ''Οι ηγεμόνες της Πελοποννήσου'', 1927, επανέκδοση Ελεύθερη Σκέψις 1994, μετάφραση Σπυρίδων Λάμπρου, ISBN 960-7199-37-5</ref>, ενώ σε [[Βένετοι|ενετικούς]] καταλόγους αναφέρεται με το όνομα ''Εντρόλκαμο''. Ο Σαιντ Ομέρ ήταν [[βαρώνος]] της [[Θήβα|Θήβας]]. Παλαιότερα πιστευόταν ότι ο ίδιος είχε χτίσει και το [[Παλαιόκαστρο Ναυαρίνου]], αν και από τους σύγχρονους ερευνητές θεωρείται πιθανότερο, ότι το κάστρο αυτό, το οποίο κτίστηκε το [[1278]], το κατασκεύασε ο [[Νικόλαος Β΄ του Σαιντ-Ομέρ]]<ref>[http://odysseus.culture.gr/h/2/gh251.jsp?obj_id=19760 Παλαιό Ναυαρίνο], από την ιστοσελίδα: odysseus.culture.gr - "ΟΔΥΣΣΕΥΣ" του [[Υπουργείο Πολιτισμού|Υπουργείου Πολιτισμού]].</ref> [[Φλαμανδία|Φλαμανδός]] σταυροφόρος και θείος του Νικολάου Γ΄.
Γύρω από το κάστρο του Σανταμερίου αναπτύχθηκε μεγάλη πόλη που στην περίοδο ακμής της είχε 1500 εστίες. Οι Βυζαντινοί είχαν προσπαθήσει πολλές φορές να εκπορθήσουν το κάστρο χωρίς να τα καταφέρουν. Σύμφωνα με το Αραγωνικό χρονικό σε [[Μάχη στη πεδιάδα του Σανταμερίου|μεγάλη μάχη]] στην πεδιάδα μπροστά στο Σανταμέρι, μεταξύ Βυζαντινών και [[Πριγκιπάτο της Αχαΐας|Πριγκιπάτου της Αχαΐας]], όπου ανήκε το κάστρο τότε, οι Βυζαντινοί είχαν απώλειες 1500 στρατιώτες αιχμάλωτους και νεκρούς και έχασαν και 500 άλογα.
Το [[1429]] δόθηκε προίκα στον μετέπειτα αυτοκράτορα [[Κωνσταντίνος ΙΑ' Παλαιολόγος|Κωνσταντίνο Παλαιολόγο]], μαζί με αυτό του [[Χλεμούτσι|Χλεμουτσίου]] που ήταν αντικριστά, όταν παντρεύτηκε την [[Θεοδώρα Τόκκο|Θεοδώρα (Μαγδαληνή Καρολίνα) Τόκου]], κόρης του Λεονάρδου Τόκου. Τον επόμενο χρόνο η Θεοδώρα πέθανε λόγω δυστοκίας και τάφηκε στο Σανταμέρι. Μετά από πολλά χρόνια τα οστά της μεταφέρθηκαν στον [[Μυστράς|Μυστρά]].
| |||