Μητροπολίτης Γέρων Περγάμου Ιωάννης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{Κλήρος
{{πληροφορίες προσώπου}}
|προσφώνηση = [[Σεβασμιώτατος|Η Αυτού Σεβασμιότης]]
[[Εικόνα:Ιωάννης Ζηζιούλας της Περγάμου.jpg|thumb|right|180px|Ο Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης (Ζηζιούλας).]]
|όνομα = Ιωάννης
 
|τίτλος = Μητροπολίτης Γέρων Περγάμου
|εικόνα = John Zizioulas.jpg
|από = 22 Ιουνίου 1986
|έως =
|προκάτοχος =
|διάδοχος =
|χειροτονία =
|χειροτονήθηκε_από =
|ημ_γέννησης = {{Ηγη|1931|1|10}}
|τόπος_γέννησης = [[Καταφύγιο Κοζάνης]], [[Ελλάδα]]
|ημ_θανάτου =
|τόπος_θανάτου =
|εθνικότητα = Ελληνική
|θρήσκευμα = Χριστιανός Ορθόδοξος
|πρώην_τίτλος =
|κοσμικό_όνομα = Ιωάννης Ζηζιούλας
}}
Ο '''[[Μητρόπολη Περγάμου|Μητροπολίτης Περγάμου]] Ιωάννης''' (κατά κόσμον '''''Ιωάννης Ζηζιούλας''''', [[1931]]-...) είναι από τους πιο γνωστούς σύγχρονους [[Έλληνες]] [[Ορθοδοξία|Ορθόδοξους]] [[θεολογία|θεολόγους]].
 
==Βιογραφία==
Ήταν μαθητής του μεγάλου [[Ρώσοι|Ρώσου]] ορθόδοξου θεολόγου π. [[Γεώργιος Φλορόφσκι|Γεωργίου Φλορόφσκι]].
Ήταν μαθητής του μεγάλου [[Ρώσοι|Ρώσου]] ορθόδοξου θεολόγου π. [[Γεώργιος Φλορόφσκι|Γεωργίου Φλορόφσκι]]. Γεννήθηκε στις [[10 Ιανουαρίου]] 1931 στο [[Καταφύγιο Κοζάνης]]. Σπούδασε Θεολογία στο [[Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης]] και στο [[Πανεπιστήμιο Αθηνών]] από όπου αποφοίτησε το 1955, στο οποίο το 1965 εκπόνησε διδακτορική διατριβή με θέμα {{Πολυτονικό|''«Ἡ ἑνότης τῆς Ἐκκλησίας ἐν τῇ Θείᾳ Εὐχαριστίᾳ καί τῷ Ἐπισκόπῳ κατά τούς τρεῖς πρώτους αἰώνας»''}} και αναγορεύθηκε διδάκτορας. Πραγματοποίησε [[Μεταπτυχιακό|μεταπτυχιακές]] σπουδές στο [[Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ]] και αναγορεύθηκε [[Μάγιστρος]] της Θεολογίας. Έχει διατελέσει καθηγητής [[Δογματική θεολογία|δογματικής θεολογίας]] στο [[Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου]]<ref>{{Cite web|url=http://www.biblionet.gr/author/63231|title=.:BiblioNet : Ιωάννης Ζηζιούλας, Μητροπολίτης Περγάμου|website=www.biblionet.gr|accessdate=20-12-2016}}</ref> και [[συστηματική θεολογία|συστηματικής θεολογίας]] στα πανεπιστήμια [[Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης|Γλασκώβης]] (1973-1987), Θεσσαλονίκης (1984-1998), [[Βασιλικό Κολλέγιο|King’s College]] του Λονδίνου, [[Πανεπιστήμιο Γρηγοριανού Ρώμης|Γρηγοριανού]] της Ρώμης και [[Πανεπιστήμιο της Γενεύης|Γενεύης]]. Χειροτονήθηκε διάκονος στις 14 Ιουνίου 1986 και Πρεσβύτερος στις 15 Ιουνίου 1986. Στις 22 Ιουνίου 1986 εξελέγη από τη Αγία και Ιερά [[Σύνοδος (εκκλησιαστική)|Σύνοδο]] του [[Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως|Οικουμενικού Πατριαρχείου]] «Μητροπολίτης Περγάμου, υπέρτιμος και έξαρχος κόλπου Αδραμυττηνού». Το 1993<ref>{{Cite web|url=http://www.academyofathens.gr/Ordinary-Members|title=Τακτικά μέλη της Ακαδημίας Αθηνών κατά σειρά εκλογής|website=www.academyofathens.gr|accessdate=20-12-2016}}</ref> εξελέγη μέλος της [[Ακαδημία Αθηνών|Ακαδημίας Αθηνών]] και το 2002<ref>{{Cite web|url=http://www.academyofathens.gr/el/presidents|title=Πρόεδροι της Ακαδημίας Αθηνών από την ίδρυσή της|website=www.academyofathens.gr|accessdate=20-12-2016}}</ref> διετέλεσε Πρόεδρός της, όντας ο πρώτος Πρόεδρος Κληρικός<ref name="ygeiaonline">{{Cite web|url=http://www.ygeiaonline.gr/component/k2/item/24619-ivannhs|title=Ιωάννης|website=www.ygeiaonline.gr|accessdate=20-12-2016}}</ref>. Είναι αντιπρόεδρος της επιτροπής Διαλόγου μεταξύ των [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ορθόδοξων Εκκλησιών]] και της [[Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία|Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας]], καθώς και Διευθυντής του Γραφείου Εκπροσωπήσεως του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην [[Αθήνα]]. Εκπροσώπησε το Οικουμενικό Πατριαρχείο σε αρκετές διεθνείς συνελεύσεις.<ref name="ygeiaonline" /> Υπήρξε ακόμη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και της Επιτροπής Πίστεως και Τάξεως του [[Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών|Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών]].<ref name="patriarxeio">{{Cite web|url=http://www.ec-patr.org/hierarchs/show.php?lang=gr&id=39|title=Οικουμενικόν Πατριαρχείον - Μητροπολίτης Γέρων Περγάμου, υπέρτιμος και έξαρχος Κόλπου Αδραμυττηνού, κ. Ιωάννης|website=www.ec-patr.org|publisher=Οικουμενικό Πατριαρχείο|accessdate=20-12-2016}}</ref><ref name="akadhmia">{{Cite web|url=http://www.academyofathens.gr/zizioulas|title=Ζηζιούλας Iωάννης|website=www.academyofathens.gr|accessdate=20-12-2016}}</ref>
 
Γεννήθηκε στις [[10 Ιανουαρίου]] 1931 στο [[Καταφύγιο Κοζάνης]].
 
Σπούδασε Θεολογία στο [[Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης]] και στο [[Πανεπιστήμιο Αθηνών]] από όπου αποφοίτησε το 1955, στο οποίο το 1965 εκπόνησε διδακτορική διατριβή με θέμα {{Πολυτονικό|''«Ἡ ἑνότης τῆς Ἐκκλησίας ἐν τῇ Θείᾳ Εὐχαριστίᾳ καί τῷ Ἐπισκόπῳ κατά τούς τρεῖς πρώτους αἰώνας»''}} και αναγορεύθηκε διδάκτορας. Πραγματοποίησε [[Μεταπτυχιακό|μεταπτυχιακές]] σπουδές στο [[Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ]] και αναγορεύθηκε [[Μάγιστρος]] της Θεολογίας. Έχει διατελέσει καθηγητής [[Δογματική θεολογία|δογματικής θεολογίας]] στο [[Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου]]<ref>{{Cite web|url=http://www.biblionet.gr/author/63231|title=.:BiblioNet : Ιωάννης Ζηζιούλας, Μητροπολίτης Περγάμου|website=www.biblionet.gr|accessdate=20-12-2016}}</ref> και [[συστηματική θεολογία|συστηματικής θεολογίας]] στα πανεπιστήμια [[Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης|Γλασκώβης]] (1973-1987), Θεσσαλονίκης (1984-1998), [[Βασιλικό Κολλέγιο|King’s College]] του Λονδίνου, [[Πανεπιστήμιο Γρηγοριανού Ρώμης|Γρηγοριανού]] της Ρώμης και [[Πανεπιστήμιο της Γενεύης|Γενεύης]]. Χειροτονήθηκε διάκονος στις 14 Ιουνίου 1986 και Πρεσβύτερος στις 15 Ιουνίου 1986.
 
Στις 22 Ιουνίου 1986 εξελέγη από τη Αγία και Ιερά [[Σύνοδος (εκκλησιαστική)|Σύνοδο]] του [[Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως|Οικουμενικού Πατριαρχείου]] «Μητροπολίτης Περγάμου, υπέρτιμος και έξαρχος κόλπου Αδραμυττηνού».
 
Το 1993<ref>{{Cite web|url=http://www.academyofathens.gr/Ordinary-Members|title=Τακτικά μέλη της Ακαδημίας Αθηνών κατά σειρά εκλογής|website=www.academyofathens.gr|accessdate=20-12-2016}}</ref> εξελέγη μέλος της [[Ακαδημία Αθηνών|Ακαδημίας Αθηνών]] και το 2002<ref>{{Cite web|url=http://www.academyofathens.gr/el/presidents|title=Πρόεδροι της Ακαδημίας Αθηνών από την ίδρυσή της|website=www.academyofathens.gr|accessdate=20-12-2016}}</ref> διετέλεσε Πρόεδρός της, όντας ο πρώτος Πρόεδρος Κληρικός<ref name="ygeiaonline">{{Cite web|url=http://www.ygeiaonline.gr/component/k2/item/24619-ivannhs|title=Ιωάννης|website=www.ygeiaonline.gr|accessdate=20-12-2016}}</ref>.
 
Είναι αντιπρόεδρος της επιτροπής Διαλόγου μεταξύ των [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ορθόδοξων Εκκλησιών]] και της [[Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία|Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας]], καθώς και Διευθυντής του Γραφείου Εκπροσωπήσεως του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην [[Αθήνα]]. Εκπροσώπησε το Οικουμενικό Πατριαρχείο σε αρκετές διεθνείς συνελεύσεις.<ref name="ygeiaonline" />
 
Υπήρξε ακόμη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και της Επιτροπής Πίστεως και Τάξεως του [[Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών|Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών]].<ref name="patriarxeio">{{Cite web|url=http://www.ec-patr.org/hierarchs/show.php?lang=gr&id=39|title=Οικουμενικόν Πατριαρχείον - Μητροπολίτης Γέρων Περγάμου, υπέρτιμος και έξαρχος Κόλπου Αδραμυττηνού, κ. Ιωάννης|website=www.ec-patr.org|publisher=Οικουμενικό Πατριαρχείο|accessdate=20-12-2016}}</ref><ref name="akadhmia">{{Cite web|url=http://www.academyofathens.gr/zizioulas|title=Ζηζιούλας Iωάννης|website=www.academyofathens.gr|accessdate=20-12-2016}}</ref>
 
==Το έργο του==
[[Εικόνα:Ιωάννης Ζηζιούλας της Περγάμου.jpg|thumb|right|180px150px|Ο Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης (Ζηζιούλας).]]
Η συμβολή του επικεντρώνεται κυρίως στη θεολογία του προσώπου. Στα έργα του ασχολείται μεταξύ άλλων με την έννοια του προσώπου στη [[φιλοσοφία]] και στους [[Πατρολογία|Πατέρες της Εκκλησίας]] και υποστηρίζει ότι το πρόσωπο είναι η κεντρική έννοια της [[χριστιανισμός|χριστιανικής]] [[οντολογία]]ς, ενώ αναλύει με τον ίδιο τρόπο και την έννοια του τριαδικού Θεού: μία ουσία, τρία πρόσωπα. Κατά την οντολογία που αναπτύσσει με βάση τους [[Καππαδόκες]] Πατέρες, η ύπαρξη προϋποθέτει τη σχέση μεταξύ προσώπων και δε νοείται χωρίς αυτήν. Εξαίρεση δεν αποτελεί ούτε ο [[Θεός]], ως πρόσωπο του Πατέρα στην [[Αγία Τριάδα]], ο οποίος υπάρχει αφ’ εαυτού. Η μεγάλη συμβολή των Καππαδοκών Πατέρων κατά τον Περγάμου Ιωάννη ήταν ότι ταύτισαν τον όρο ''υπόσταση'' με τον όρο ''πρόσωπο'', ο οποίος μέχρι τότε σήμαινε προσωπείο.{{Πηγή|σχόλιο=20-12-2016}}
Η συμβολή του επικεντρώνεται κυρίως στη θεολογία του προσώπου.
 
Η συμβολή του επικεντρώνεται κυρίως στη θεολογία του προσώπου. Στα έργα του ασχολείται μεταξύ άλλων με την έννοια του προσώπου στη [[φιλοσοφία]] και στους [[Πατρολογία|Πατέρες της Εκκλησίας]] και υποστηρίζει ότι το πρόσωπο είναι η κεντρική έννοια της [[χριστιανισμός|χριστιανικής]] [[οντολογία]]ς, ενώ αναλύει με τον ίδιο τρόπο και την έννοια του τριαδικού Θεού: μία ουσία, τρία πρόσωπα. Κατά την οντολογία που αναπτύσσει με βάση τους [[Καππαδόκες]] Πατέρες, η ύπαρξη προϋποθέτει τη σχέση μεταξύ προσώπων και δε νοείται χωρίς αυτήν. Εξαίρεση δεν αποτελεί ούτε ο [[Θεός]], ως πρόσωπο του Πατέρα στην [[Αγία Τριάδα]], ο οποίος υπάρχει αφ’ εαυτού. Η μεγάλη συμβολή των Καππαδοκών Πατέρων κατά τον Περγάμου Ιωάννη ήταν ότι ταύτισαν τον όρο ''υπόσταση'' με τον όρο ''πρόσωπο'', ο οποίος μέχρι τότε σήμαινε προσωπείο.{{Πηγή|σχόλιο=20-12-2016}}
 
Εξαίρεση δεν αποτελεί ούτε ο [[Θεός]], ως πρόσωπο του Πατέρα στην [[Αγία Τριάδα]], ο οποίος υπάρχει αφ’ εαυτού. Η μεγάλη συμβολή των Καππαδοκών Πατέρων κατά τον Περγάμου Ιωάννη ήταν ότι ταύτισαν τον όρο ''υπόσταση'' με τον όρο ''πρόσωπο'', ο οποίος μέχρι τότε σήμαινε προσωπείο.{{Πηγή|σχόλιο=20-12-2016}}
 
===Συγγραφικό έργο===
Γραμμή 25 ⟶ 59 :
== Διακρίσεις ==
[[Αρχείο:John Zizioulas presents the encyclical Laudato si' at the press conference in Rome.webm|μικρογραφία]]
Έχει αναγορευθεί επίτιμος διδάκτορας πολλών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, μεταξύ των οποίων του [[Καθολικό Ινστιτούτο Παρισιού|Καθολικού Ινστιτούτου Παρισιού]], της [[Ορθόδοξη Θεολογική Σχολή του Βελιγραδίου|Ορθόδοξης Θεολογικής Σχολής του Βελιγραδίου]], του [[Ινστιτούτο Ορθόδοξης Θεολογίας «Άγιος Σέργιος»|Ινστιτούτου Ορθόδοξης Θεολογίας «Άγιος Σέργιος»]] του Παρισιού, του [[Πανεπιστήμιο Κλουζ-Ναπόκα|Πανεπιστημίου Κλουζ-Ναπόκα]] και του [[Πανεπιστήμιο του Μύνστερ|Πανεπιστημίου του Μύνστερ]].

Το 1973 εξελέγη μέλος της [[Διεθνής Ακαδημία Θρησκευτικών Επιστημών|Διεθνούς Ακαδημίας Θρησκευτικών Επιστημών]] των Βρυξελλών.

Το 2003 ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας [[Κωστής Στεφανόπουλος]] του απένειμε το παράσημο του Ανώτερου Ταξιάρχη του [[Τάγμα του Φοίνικος|Τάγματος του Φοίνικος]], προς αναγνώριση του έργου του. Το 2007 του απονεμήθηκε ο Σταυρός του Lambeth.<ref name="patriarxeio" /><ref name="akadhmia" />
 
== Παραπομπές ==