Ηγεμονία της Σάμου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 70:
'''Ηγεμονία της Σάμου''' ονομαζόταν το αυτόνομο κράτος υπό την επικυριαρχία της [[Υψηλή Πύλη|Υψηλής Πύλης]] ([[Οθωμανική Αυτοκρατορία]]) που δημιουργήθηκε το 1832 με απόφαση των [[Μεγάλες Δυνάμεις|Μεγάλων Δυνάμεων]] για τη διοίκηση της [[Σάμος|Σάμου]] μετά τη δημιουργία του [[Ελλάδα|Βασιλείου της Ελλάδας]] και την ανεξαρτητοποίηση μέρους των ελληνικών εδαφών από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Το καθεστώς αυτό παρέμεινε στη Σάμο έως τον [[Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος|Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο]] και την ένωση του νησιού με την [[Ελλάδα]].
 
==Ιστορικό υπόβαθρο==
Η Σάμος είχε επαναστατήσει εναντίον των Τούρκων μαζί με την υπόλοιπη Ελλάδα το [[1821]]. Παρά το γεγονός ότι η Σάμος συμμετείχε σ' όλη τη διάρκεια της επανάστασης, δεν εντάχθηκε στο νεοσύστατο [[Βασίλειο της Ελλάδας]]<ref>Γεωπολιτικοί και οικονομικοί λόγοι εμπόδιζαν την συναίνεση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στην ένταξη του νησιού στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος: η εγγύτητα της Σάμου με τις μικρασιατικές ακτές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αλλά και η πολεμική δράση των Σαμίων καθόλη τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης βάραιναν στην άρνηση αυτή.Σαράντης Ορφανουδάκης,«Τα συνταγματικά κείμενα της Σάμου», στο:Συνταγματικά Κείμενα της Ηγεμονίας Σάμου, εκδ.Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων,Αθήνα, 2013,σελ.65</ref>. Παρά το γεγονός ότι το Δεκέμβριο του 1832 ο σουλτάνος εξέδωσε Οργανικό Χάρτη με τον οποίο παραχωρούσε ''προνόμια'', προκειμένου να οι Σαμιώτες να δηλώσουν ''υποταγή'', μια τέτοιου περιεχομένου αυτονομία δεν τους ικανοποιούσε. Η αντίδραση προήλθε από τον [[Λυκούργος Λογοθέτης|Λυκούργο Λογοθέτη]] ο οποιος συγκρότησε χωρίς καμία διεθνή νομιμοποίηση και αναγνώριση, ένα ιδιότυπο κρατικό μόρφωμα, την ''ανεξάρτητη'' [[Σαμιακή Πολιτεία]] (1830-1834)<ref>Δες Αλέξη Σεβαστάκη, Σαμιακή Πολιτεία 1830-1834 Λογοθέτης Λυκούργος, εκδ.Διογένης,Αθήνα [1985] Κώστα Μπέλση, «Σαμιακή Πολιτεία (1830-1834). Γεώργιος Λογοθέτης Λυκούργος και διπλωματική διαχείριση του Σαμιακού Ζητήματος» (μονογραφία), στο ''Σαμιακές Μελέτες'', τ.10(2013), ΠΙΣΝΔ, Σάμος, σ. 169-267 και Μιχαήλ Σακελλαρίου, Ένας συνταγματικός δημοκράτης κατά την Επανασταση του 21. Ο Γ.Λογοθέτης Λυκούργος της Σάμου (1772-1850), εκδ. Πανεπιστημιακές Εκδοσεις Κρήτης, Ηράκλειο, 2014, σελ.275 κ.εξ</ref>. Τελικά η ηγεμονία επιβλήθηκε με ένοπλη βία, τον Μάιο του 1834.<ref>Χ.Ν. Λάνδρος, Η μετεπαναστατική Σάμος σε υποτέλεια. Το πρώτο πρωτόκολλο αλληλογραφίας της Ηγεμονίας 1834-1835, εκδ.Πνευματικό Ίδρυμα Σάμου ''Νικόλαος Δημητρίου'', Πυθαγόρειο Σάμου, χ.χ, σελ.10, Αλεξάνδρα Σφοίνη, «Χασάν Μπέης ''Στόλαρχος'' προς Σαμίους (1834)», Σαμιακές Μελέτες, τομ.1 (1993-1994), σελ.179-187, Μιχαήλ Σακελλαρίου, Ένας συνταγματικός δημοκράτης κατά την Επανασταση του 21. Ο Γ.Λογοθέτης Λυκούργος της Σάμου (1772-1850), εκδ. Πανεπιστημιακές Εκδοσεις Κρήτης, Ηράκλειο, 2014, σελ.314 κ.εξ</ref>
Η αντίθεση των Σαμίων στο καθεστώς της Ηγεμονίας εκδηλώθηκε με τις πολλές συνελεύσεις τους στο διάστημα 1830-1834, τις αναφορές τους προς την ελληνική κυβέρνηση<ref>Προς τον κυβερνήτη Καποδίστρια από τον Λυκούργο Λογοθέτη, Μιχαήλ Σακελλαρίου, Ένας συνταγματικός δημοκράτης κατά την Επανασταση του 21. Ο Γ.Λογοθέτης Λυκούργος της Σάμου (1772-1850), εκδ. Πανεπιστημιακές Εκδοσεις Κρήτης, Ηράκλειο, 2014, σελ.279 Προς τον Όθωνα τον Μάιο του 1833 δες σε Αλέξη Σεβαστάκη, Σαμιακή Πολιτεία 1830-1834 Λογοθέτης Λυκούργος, εκδ.Διογένης,Αθήνα [1985], σελ.18-19 </ref>, τα διαβήματά τους προς τους εκπροσώπους των Δυνάμεων<ref>προς τις Μεγάλες Δυνάμεις Μιχαήλ Σακελλαρίου, Ένας συνταγματικός δημοκράτης κατά την Επανασταση του 21. Ο Γ.Λογοθέτης Λυκούργος της Σάμου (1772-1850), εκδ. Πανεπιστημιακές Εκδοσεις Κρήτης, Ηράκλειο, 2014, σελ.296 και προς τον Ρώσο ναύαρχο Ρίκορντ. Αλέξη Σεβαστάκη, Σαμιακή Πολιτεία 1830-1834 Λογοθέτης Λυκούργος, εκδ.Διογένης,Αθήνα [1985], σελ.19κε.ξ αίτημα επιβολής στη Σάμο ρωσικής προστασίας έναντι πληρωμής ετήσιου φόρου. Σοφία Λαΐου, «Η προφορική παράδοση ως όπλο διαπραγμάτευσης. Το ζήτημα των προνομίων της Σάμου,1830-1834»,στο:Συνταγματικά Κείμενα της Ηγεμονίας Σάμου, εκδ.Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων,Αθήνα, 2013,σελ37</ref>, την άρνησή τους να στείλουν επιτροπή στην Υψηλή Πύλη για να διαπραγματευθούν και η απόφασή τους να μεταναστεύσουν για να μην δηλώσουν υποταγή στην οθωμανική κυβέρνηση.<ref>Χ.Ν. Λάνδρος, Η μετεπαναστατική Σάμος σε υποτέλεια. Το πρώτο πρωτόκολλο αλληλογραφίας της Ηγεμονίας 1834-1835, εκδ.Πνευματικό Ίδρυμα Σάμου ''Νικόλαος Δημητρίου'', Πυθαγόρειο Σάμου, χ.χ, σελ.10 Κώστας Κόμης, «Μετανάστευση Σαμίων στην Εύβοια», Σαμιακές Μελέτες, τομ.1 (1993-1994), σελ.81-96</ref>
Γραμμή 89:
Η ηγεμονική εξουσία περιγράφεται με προσωποπαγείς όρους: η ''ηγεμονία'' αποδίδεται ως προσωπική εξουσία του Ηγεμόνα και όχι ως πολιτειακό μόρφωμα του νησιού ή του νησιού ως οντότητας γενικά, ενώ τα χαρακτηιστικά της πολιτειακής οργάνωσης του νησιού ανανεώνονται εν είδει προνομίων στα διοριστήρια μπεράτια κάθε νέου Ηγεμόνα. Τα ελληνικά κείμενα χρησιμοποιούν συστηματικά όρους που υποδεικνύουν κρατική υπόσταση (''Βουλή'', ''Δημόσιαι οικοδομαί'', ''Πατρίς''). Τα οθωμανικά έγγραφα αντίθετα προκειμένου να συρρικνωθεί και συμβολικά η αυτονομία του νησιού χρησιμοποιούν αυτοδιοικητικούς όρους.<ref>Μαρίνος Σαρηγιάννης, «Η πολιτειακή ορολογία στα οθωμανικά έγγραφα της Ηγεμονίας της Σάμου», στο:Συνταγματικά Κείμενα της Ηγεμονίας Σάμου, εκδ.Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων,Αθήνα, 2013,σελ.210</ref>
 
===Διακυβέρνηση===
Ο ηγεμόνας της ήταν [[Ορθόδοξος Χριστιανισμός|χριστιανός]], ανώτερος αξιωματούχος της [[Υψηλή Πύλη|Υψηλής Πύλης]], διοριζόταν από τον σουλτάνο και έφερε τον τίτλο του [[Πρίγκιπας|''πρίγκιπα'']]. Διοικούσε το νησί μαζί με μια τετραμελή τοπική κυβέρνηση, ονομαζόμενη Βουλή, η οποία εκλεγόταν από τη Γενική Συνέλευση των πληρεξουσίων κάθε χωριού ή κωμόπολης, που έπαιζε το ρόλο της νομοθετικής εξουσίας και συνεδρίαζε κάθε χρόνο επί ένα περίπου μήνα. Το σχήμα της ηγεμονικής διοίκησης προσδιορίστηκε από την Οργανική Διάταξη (1832) και τον Αναλυτικό Χάρτη (1850) και προσομοίαζε με αυτό των παραδουνάβιων ηγεμονιών σε μικρογραφία. Η Σάμος δεν μπορούσε να αναπτύξει εξωτερικές σχέσεις, είχε όμως δική της σημαία και πλήρη εσωτερική αυτονομία, με αναγνώριση της [[Έλληνες|ελληνικής καταγωγής]], της [[Ελληνική γλώσσα|γλώσσας]] και της [[Ορθόδοξη Εκκλησία|θρησκείας]] των κατοίκων της, ενώ τελούσε υπό την εγγύηση και την προστασία των [[Μεγάλες Δυνάμεις|Ευρωπαϊκών Δυνάμεων]].
 
==Πρώτη Ηγεμονία:Στέφανος Βογορίδης ==
==Ιστορία==
===Ηγεμονία Στεφάνου Βογορίδη===
Η προτροπή του Στράτφορντ Κάνινγκ για διορισμό Σάμιου διοικητή συνάντησε την επίμονη άρνηση της Υψηλής Πύλης να διοικείται το νησί από ένα πρόσωπο που λίγα χρόνια πριν ειχε πρωταγωνιστικό ρόλο στην αποτίναξη της οθωμανικής κύριαρχίας. Τελικά διορίστηκε ως πρώτος Ηγεμόνας ένα προϊόν των Φαναριωτών μη προερχόμενος από Φαναριώτική οικογένεια της Κωνσταντινούπολης, του βουλγαρικής καταγωγής Στέφανου Βογορίδη.«Στο πρόσωπο του Βογορίδη συνδυαζόταν η απόλυτη αφοσίωση στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και προσωπικά στο Σουλτάνο Mahmud B', καθώς και η προθυμία στην εξυπηρέτηση των Βρετανικών συμφερόντων»<ref>Σοφία Λαΐου, «Η προφορική παράδοση ως όπλο διαπραγμάτευσης. Το ζήτημα των προνομίων της Σάμου,1830-1834»,στο:Συνταγματικά Κείμενα της Ηγεμονίας Σάμου, εκδ.Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων,Αθήνα, 2013,σελ.36-37</ref>
Η πρώτη περίοδος της ηγεμονίας (1834-1849) υπήρξε ιδιαίτερα σκληρή. Ο ηγεμόνας [[Στέφανος Βογορίδης]] διοίκησε το νησί με επιτρόπους οι οποίοι διαδοχικά ήταν:<ref>Κώστας Πτίνης, Ηγεμόνες της Σάμου, Σάμος, χ.χ, σελ.17-18</ref>
Γραμμή 104 ⟶ 106 :
*Ι.Αδαμαντίδης: μέχρι 24/3/1850
 
==Δεύτερη =Ηγεμονία, ΑλέξανδροςΑλεξάνδρου ΚαλλιμάχηςΚαλλιμάχη===
Στις 19 Ιουνίου 1850 αποφασίζεται ο διορισμός του [[Αλέξανδρος Καλλιμάχης (νεότερος)|Αλέξανδρου Καλλιμάχη]]. <ref>Ιωάννης Βακιρτζής, Ιστορία της Ηγεμονίας της Σάμου 1834-1912, εκδ.Γενικά Αρχεία του Κράτους-Αρχεία Νομού Σάμου, Αθήνα, 2005, σελ.184</ref>Από το 1851, με τον ερχομό στη Σάμο του [[Γεώργιος Κονεμένος|Γεωργίου Κονεμένου]] ως τοποτηρητή της ηγεμονίας, μπήκαν οι βάσεις του αυτόνομου καθεστώτος.<ref>Κώστας Πτίνης, Ηγεμόνες της Σάμου, Σάμος, χ.χ, σελ.25-29</ref> Οργανώθηκαν οι υπηρεσίες του κρατιδίου, τα δικαστήρια, ιδρύθηκαν σχολεία σε όλες τις κοινότητες του νησιού, τυπογραφείο, ψηφίστηκαν νόμοι βασικοί, ξεχώρισαν οι τρεις εξουσίες, επιβλήθηκε η πειθαρχία και ο σεβασμός στους νόμους, πατάχθηκε η ληστοπειρατεία.
 
==Τρίτη =Ηγεμονία: ΙωάννηςΙωάννη ΓκίκαςΓκίκα===
Στις 4 Απριλίου 1854 ο [[Ιωάννης Γκίκας|Ιωάννης Γκίκας]] φτάνει στη Σάμο. <ref>F.Marinesou-Maria Rafaila, «Ο Ιωάννης Γκίκας στη Σάμο, με βάση ανέκδοτο αρχειακό υλικό από το Βουκουρέστι», στο:Η πόλη της Σάμου Φυσιογνωμια και εξέλιξη, Πρακτικά Συνεδρίου, εκδ.Δήμος Σαμίων, Γ.Α.Κ.Αρχεία Σάμου, Αθήνα, 1998, σελ.241</ref>Επί των ημερών του ο Λιμήν Βαθέος γίνεται η πρωτεύουσα της Σάμου. <ref>Σπύρος Γικαρίνης, «Μια γειτονιά με νεοκλασικά κτίρια κατά την περίοδο της Ηγεμονίας Σάμου»,στο:Η πόλη της Σάμου Φυσιογνωμια και εξέλιξη, Πρακτικά Συνεδρίου, εκδ.Δήμος Σαμίων, Γ.Α.Κ.Αρχεία Σάμου, Αθήνα, 1998, σελ.100</ref>Από το 1855, επί της ηγεμονίας του Ι. Γκίκα, άρχισε να λειτουργεί το [[Πυθαγόρειο Γυμνάσιο Σάμου|Πυθαγόρειο Γυμνάσιο]] ως ανώτερο εκπαιδευτήριο και πολύ σύντομα Ανώτερο Παρθεναγωγείο. Μετακλήθηκαν από την Ελλάδα σπουδαίοι δάσκαλοι, εισήχθη ο θεσμός των υποτροφιών για όσους είχαν τις ικανότητες να σπουδάσουν. Πολλοί νέοι απόφοιτοι συνέχισαν τις σπουδές τους στην Ελλάδα, Κωνσταντινούπολη ή το εξωτερικό. Μετά το πέρας των σπουδών τους επέστρεψαν στη Σάμο και συμμετέχοντας στα κοινά διαμόρφωσαν τις νέες πνευματικές και πολιτικές δυνάμεις του τόπου. Η επίδρασή τους στη σαμιακή κοινωνία δεν άργησε να φανεί.
Από την παραίτηση του Γκίκα τον Δεκέμβριο το 1858 μέχρι τον διορισμό νέου ηγεμόνα , για τρεις μήνες περίπου, τα ηγεμονικά καθήκοντα εκτελούνταν από αντιποροσωπεία βουλευτών και τον Διευθυντή του Ηγεμονικού Γραφείου.<ref>Ιωάννης Βακιρτζής, Ιστορία της Ηγεμονίας της Σάμου 1834-1912, εκδ.Γενικά Αρχεία του Κράτους-Αρχεία Νομού Σάμου, Αθήνα, 2005, σελ.254</ref>
 
==Τέταρτη =Ηγεμονία: ΜιλτιάδηςΜιλτιάδη ΑριστάρχηςΑριστάρχη===
O [[Μιλτιάδης Αριστάρχης]] έφτασε στη Σάμο στις 20 Απριλίου 1859. Στη δράση του πιστώνεται η ρύθμιση υπαλληλικών ζητημάτων, η ενίσχυση του κλάδου της δικαιοσύνης με την συσταση Εφετείου, χωρίς πλέον την ανάμειξη των βουλευτών οι οποίοι αξιοποιούνταν ως ακυρωτικό δικαστήριο,<ref>Ιωάννης Βακιρτζής, Ιστορία της Ηγεμονίας της Σάμου 1834-1912, εκδ.Γενικά Αρχεία του Κράτους-Αρχεία Νομού Σάμου, Αθήνα, 2005, σελ.255</ref>Οι Αστικές σχέσεις στη Σάμο ρυθμίζονταν από τον Αρεμνόπουλο και τα τοπικά έθιμα τα οποία ο Αριστάρχης θέλησε να καταγραφούν από σχετική επιτροπή, αλλά λόγω των αντιφάσεών τους δεν επικυρώθηκε.<ref>Ιωάννης Βακιρτζής, Ιστορία της Ηγεμονίας της Σάμου 1834-1912, εκδ.Γενικά Αρχεία του Κράτους-Αρχεία Νομού Σάμου, Αθήνα, 2005, σελ.271-272</ref> Η πρόσληψη νέου προσωπικού στο [[Πυθαγόρειο Γυμνάσιο Σάμου|Πυθαγόρειο Γυμνάσιο]] και η ίδρυση νέων σχολείων αποτύπωνε τη μέριμνά του για θέματα παιδείας. Μάλιστα είχε εισηγηθεί την καθιέρωση φόρων επί των ενοικιαζομένων σπιτιών και φόρου επιτιδέυματος για ενίσχυση των σχολικών πόρων αλλά η Συνέλευση τους απέρριψε.<ref>Ιωάννης Βακιρτζής, Ιστορία της Ηγεμονίας της Σάμου 1834-1912, εκδ.Γενικά Αρχεία του Κράτους-Αρχεία Νομού Σάμου, Αθήνα, 2005, σελ.275</ref>Επίσης εμπλουτίσθηκε το δημόσιο τυπογραφείο για να μπορεί να αναλάβει την εκτύπωση διδακτικών βιβλίων για τα σχολεία.<ref>Ιωάννης Βακιρτζής, Ιστορία της Ηγεμονίας της Σάμου 1834-1912, εκδ.Γενικά Αρχεία του Κράτους-Αρχεία Νομού Σάμου, Αθήνα, 2005, σελ.295</ref> Κατασκεύασε το λιμάνι του Πυθαγορείου.<ref>Κώστας Πτίνης, Ηγεμόνες της Σάμου, Σάμος, χ.χ, σελ54</ref>
Η πρώτη εφημερίδα της Σάμου εκδίδεται στα χρόνια του.<ref>Στις 5/11/1863 Κώστας Πτίνης, Ηγεμόνες της Σάμου, Σάμος, χ.χ, σελ55</ref>
Γραμμή 120 ⟶ 122 :
Ο Αριστάρχης απουσιάζε συχνά στην Κωνσταντινούπολη και την ηγεμονική εξουσία ασκούσε η Βουλή με το Ηγεμονικό Γραφείο.<ref>Ιωάννης Βακιρτζής, Ιστορία της Ηγεμονίας της Σάμου 1834-1912, εκδ.Γενικά Αρχεία του Κράτους-Αρχεία Νομού Σάμου, Αθήνα, 2005, σελ.283</ref>
 
==Πέμπτη =Ηγεμονία: ΠαύλοςΠαύλου ΜουσούροςΜουσούρου===
 
===Α΄ ηγεμονία Κωστάκη Αδοσίδη===
==Έκτη Ηγεμονία:Κωστάκης Αδοσίδης==
 
==Έβδομη Ηγεμονία: Κωνσταντίνος Φωτιάδης==
==Όγδοη =Ηγεμονία: ΚωστάκηςΚωνσταντίνου ΑδοσίδηςΦωτιάδη===
 
==Ένατη Ηγεμονία: Αλέξανδρος Καραθεοδωρή==
===Β΄ ηγεμονία Κωστάκη Αδοσίδη===
==Δέκατη Ηγεμονία: Γεώργιος Βέροβιτς==
 
==Ένατη =Ηγεμονία: ΑλέξανδροςΑλεξάνδρου Καραθεοδωρή===
 
==Δέκατη =Ηγεμονία: ΓεώργιοςΓεωργίου Βέροβιτς===
O [[Γεώργιος Βέροβιτς]] ήταν [[Σερβία |Σερβικής]] καταγωγής γεννημένος στα [[Σκόρδα]] <ref>Gordana Blagojevic, «Συμβολή στη μελέτη για την προσωπικότητα Γεωργίου Βέροβιτς ηγεμόνα της Σάμου», Σαμιακές Μελέτες, τομ.10 (2013), σελ.370</ref> μέλος της σουλτανικής υπηρεσίας των ανακτόρων<ref>Gordana Blagojevic, «Συμβολή στη μελέτη για την προσωπικότητα Γεωργίου Βέροβιτς ηγεμόνα της Σάμου», Σαμιακές Μελέτες, τομ.10 (2013), σελ.371</ref> εστάλη στα 1895 στη Σάμο ως ηγεμόνας της. Με την άφιξή τους είχε να αντιμετωπίσει έντονο δημιοσιονομικό πρόβλημα, όπως τους απλήρωτους υπαλλήλους για χρονικο διάστημα επτά μηνών.<ref>Gordana Blagojevic, «Συμβολή στη μελέτη για την προσωπικότητα Γεωργίου Βέροβιτς ηγεμόνα της Σάμου», Σαμιακές Μελέτες, τομ.10 (2013), σελ.372</ref>
Η περίοδος της Ηγεμονίας σφραγίστηκε από την ίδρυση Αρχαιολογικού Μουσείου, το κτίσιμο δύο δεξαμενών για την ύδρευση της πρωτεύουσας, την απαγόρευση της αλιείας του γόνου και την άυξη του ενερηγτικού του δημόσιου ταμείου με το ποσό των επτά χιλιάδων χρυσών λιρών.<ref>Gordana Blagojevic, «Συμβολή στη μελέτη για την προσωπικότητα Γεωργίου Βέροβιτς ηγεμόνα της Σάμου», Σαμιακές Μελέτες, τομ.10 (2013), σελ.372</ref>
 
==Ενδέκατη =Ηγεμονία: ΣτέφανοςΣτεφάνου ΜουσούροςΜουσούρου===
[[File:Oath of office of Stephanos Mousouros as Prince of Samos.jpg|thumb|250px|Ορκωμοσία του Στέφανου Μουσούρου ως ηγεμόνα της Σάμου]]
 
===Ηγεμονία Κωνσταντίνου Βαγιάννη===
 
==Δέκατη τρίτη =Ηγεμονία: Μιχαήλ ΓρηγοριάδηςΓρηγοριάδη===
 
===Ηγεμονία Αλεξάνδρου Μαυρογένη===
[[File:Samian Gendarmerie 1899.jpg|thumb|250px|Καρτ-ποστάλ με άνδρες της [[Σαμιακή Χωροφυλακή|Ηγεμονικής Χωροφυλακής]] το 1899]]
 
==Δωδέκατη =Ηγεμονία: ΚωνσταντίνοςΙωάννη ΒαγιάννηςΒιθυνού===
==Δέκατη τρίτη Ηγεμονία: Μιχαήλ Γρηγοριάδης==
 
==Δέκατη τέταρτη =Ηγεμονία: ΑλέξανδροςΚωστάκη ΜαυρογένηςΚαραθεοδωρή===
==Δέκατη πέμπτη Ηγεμονία: Ιωάννης Βιθυνός==
==Δέκατη έκτη Ηγεμονία: Κωστάκης Καραθεοδωρή==
Ο [[Κωστάκης Καραθεοδωρή]] με σπουδές στη γεφυροποιΐα στη [[Γαλλία]] υπήρξε πρόσωπο ιδιαίτερα αγαπητό στους Σαμίους.<ref>Κώστας Πτίνης, Ηγεμόνες της Σάμου, Σάμος, χ.χ, σελ.175</ref>
Επί των ημερών του ιδρύθηκε Τράπεζα μετά από σύμβαση πιυ υπέγραψαν με τον Ιωάννη Πεσμαζόγλου ως εκπροσώπου της Τράπεζας των Αθηνών με βουλευτές της Σάμου, ενώ βολιδοσκπήθηκε η Οθωμανική Τράπεζα για δημιουργία υποκαταστήματος στο νησί.Ιδρύθηκε Εμπορικό Επιμελητήριο, η [[Εσπεραντική Σχολή Σάμου]], εξωραΐσθηκαν οι φυλακές, οργανωθηκαν οι χωροφυλακή και η αγροφυλακή, η Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσίων και το Τυπογραφείο, ιδρύθηκε ατμοπολοϊκή Εταιρεία , ενώ βελτιώθηκε το οδικό δίκτυο του νησιού.<ref>Κώστας Πτίνης, Ηγεμόνες της Σάμου, Σάμος, χ.χ, σελ.176</ref>
 
==Δέκατη έβδομη =Ηγεμονία: ΓεώργιοςΓεωργίου ΓεωργιάδηςΓεωργιάδη===
Η Πύλη διόρισε τον [[Γεώργιος Γεωργιάδης|Γεώργιο Γεωργιάδη]], στις 9 Σεπτεμβρίου 1907, στέλνοντας ένα χρηματικό ποσό ως δώρο : εκατό λίρες για το Νοσοκομείο ακικαι εκατό για τους πτωχούς. Από τις πρώτες ενέργειές του ήταν οι αυθάιρετεςαυθαίρετες πάυσειςπαύσεις και οι αυθάιρετοιαυθαίρετοι διορσιμοί υπαλλήλων.<ref>Κώστας Πτίνης, Ηγεμόνες της Σάμου, Σάμος, χ.χ, σελ.185</ref>Η Βουλή αντέδρασε καταγγέλοντάς τον στην Βεζυρεία και τελικά υπέβαλε την παραίτησή του.<ref>Κώστας Πτίνης, Ηγεμόνες της Σάμου, Σάμος, χ.χ, σελ.186-187</ref>
 
==Δέκατη όγδοη =Ηγεμονία: ΑνδρέαςΑνδρέα ΚοπάσηςΚοπάση===
Ο [[Ανδρέας Κοπάσης]] στις 21 Δεκεμβρίου 1907 δέχθηκε να αναλάβει την Ηγεμονια της Σάμου μετά από πρόταση του Φερίτ Πασά.<ref>Κώστας Πτίνης, Ηγεμόνες της Σάμου, Σάμος, χ.χ, σελ.193</ref>Συχνά επισεπτόταν με την ακταιωρό τα λιμάνια και τα χωριά της Σάμου για να υποσχθεί στους κατοίκους παροχές ώστε να αποκτήσει την εμπιστοσύνη που ήθελε στο πρόσωπό του.<ref>Μανώλης Νικολαΐδης, Η ζωή στη Σάμο κατά την τελευταία φάση της Ηγεμονίας και μετά 1900-1945, εκδ. Γρηγόρης, Αθήνα, 1995, σελ.62</ref>Το 1911 ξεκινά ο ηλεκτροφωτσιμός του νησιού από το Βαθύ και την περιοχή της προκυμαίας.<ref>Αγγέλα Χατζημιχάλη, «Ο εξηλεκτρισμός της Σάμου»,Σαμιακές Μελέτες, τομ.6(2003-2004), σελ.180</ref>
 
Ένα από τα πρώτα ζητήματα που κλήθηκε να διαχειριστεί ήταν το θέμα του λαθρεμπορίου το οποίο τον έφερε σε σύγκρουση με τους Έλληνες προύχοντες του νησιού.<ref>Κώστας Πτίνης, Ηγεμόνες της Σάμου, Σάμος, χ.χ, σελ.195-196</ref>Τον Μάιο του 1908 έφτασε Τουρκικός στρατός στο νησί και ακολούθησε συμπλοκή με τους έλληνεςΈλληνες χωροφύλακες. Νέες τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις έφθασαν στο νησί εξαπολύοντας επίθεση κατά των εξεγερμένων οι οποίοι τελικά διέφυγαν με τον Σοφούλη προς τις Κυκλάδες.<ref>Κώστας Πτίνης, Ηγεμόνες της Σάμου, Σάμος, χ.χ, σελ.196-198</ref>
 
Στο διάστημα 11-17 Σεπτεμβρίου 1908 διεξάγεται δίκη και καταδικάζονται οι στασιαστές σε θάνατο ερήμην. Μάλιστα ο Κοπάσης ζήτησε να καθιερωθεί τοπική Εορτή για τη διάσωση της ζωής του.<ref>Κώστας Πτίνης, Ηγεμόνες της Σάμου, Σάμος, χ.χ, σελ.199</ref><ref>Για όλα τα γεγονότα δες Γεώργιος Αγγελινάρας, «Το επαναστατικό κίνημα του 1908 στη Σάμο»,Σαμιακές Μελέτες, τομ.6(2003-2004), σελ.109-116</ref>
Η διακυβέρνησή του αποκτά αυταρχικά χαρακηριστικά: καταργεί άρθρα της Ποινικής Δικονομίας, προβαινει σε αυθαίρετες συλλήψεις, εκφράζει με κάθε τρόπο την αφοσιώσή του στο καθεστώς των Νεότουρκων, σύνταγμα τουρκικού στρατού αρχίζει να σταθμεύει μόνιμα στο νησί, τουρκική σημαία υψώνεται στα δημόσια καταστήματα.<ref>Κώστας Πτίνης, Ηγεμόνες της Σάμου, Σάμος, χ.χ, σελ.199-200</ref>Δολοφονήθηκε στις 9 Μαρτίου 1912 από τον νεαρό Σταύρο Μπαρέτη.<ref>Κώστας Πτίνης, Ηγεμόνες της Σάμου, Σάμος, χ.χ, σελ.203</ref>ο οποίος σκοτώθηκε στη συνέχεια από τους υπασπιστές του δολοφονημένου Ηγεμόνα.<ref>Μανώλης Νικολαΐδης, Η ζωή στη Σάμο κατά την τελευταία φάση της Ηγεμονίας και μετά 1900-1945, εκδ. Γρηγόρης, Αθήνα, 1995, σελ.62</ref>
 
==Δέκατη ένατη =Ηγεμονία: ΓρηγόριοςΓρηγορίου ΒεγλερήςΒεγλερή===
Στη Σάμο εφθασε στις 22 Μαρτίου 1912. Η εγγύτητα προς στη Σάμο του ιταλοτουρκικού πολέμου έκανε τον Βεγλερή να είναι επιφυλακτικός σε κάθε ενέργειά του.<ref>Κώστας Πτίνης, Ηγεμόνες της Σάμου, Σάμος, χ.χ, σελ.209</ref>Οι νόμοι και τα διατάγματα που εκδίδονται επί των ημερών του αποτυπώνουν μια ήπια και συντηρητική διοίκηση που φαίνεται ότι σέβεται τοςυ θεσμούς της αυτονομίας.<ref>Χρήστος Λάνδρος, «Έντυπα μονόφυλλα 1912-14 Το τέλος της Ηγεμονίας, η ένωση με την Ελλάδα και η προσωρινή κυβέρνηση της Σάμου», Σαμιακές Μελέτες, τομ.10 (2013), σελ.272</ref>
 
Ο Σαμιακός λαός ζητάει αμνήστευση για τους καταδικασθέντες ερήμην σε θάνατο το 1908 και ζητάει την αποκατάσταση των προνομίων και ο Βεγλερής στέλνει στρατό για να διαλύσει τους διαδηλωτές.
6 Σεπτεμβρίου 1912 πάυουν να τυπώνονται τα διοικητικά έγγραφα που υπογράφει ο Βεγλερής.<ref>Χρήστος Λάνδρος, «Έντυπα μονόφυλλα 1912-14 Το τέλος της Ηγεμονίας, η ένωση με την Ελλάδα και η προσωρινή κυβέρνηση της Σάμου», Σαμιακές Μελέτες, τομ.10 (2013), σελ.272</ref>