Πέτρος Α΄ της Σερβίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{Πηγές|05|11|2012}}{{πληροφορίες προσώπου}}
{{Πηγές|05|11|2012}}{{πληροφορίες προσώπου}}Ο '''Πέτρος Α'''' ή ''Πέτρος Α' Καραγιώργεβιτς'' (''Петар I Карађорђевић'', [[11 Ιουλίου]] [[1844]] - [[16 Αυγούστου]] [[1921]]) ήταν βασιλιάς της Σερβίας, μέλος του ομώνυμου [[Οίκος των Καραγεώργεβιτς|Οίκου των Καραγιώργεβιτς]]. Ήταν γιος του Πρίγκιπα Αλέξανδρου Καραγιώργεβιτς. Γεννήθηκε το [[1844]] και από ηλικίας 14 ετών (1858) έζησε στην εξορία με τον πατέρα του μέχρι το 1903. Το [[1870]] κατά τον Γαλλοπρωσσικό πόλεμο υπηρέτησε ως εθελοντής και αργότερα μαζί με τους Βόσνιους κατά της [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικής Αυτοκρατορίας]].
Ο '''Πέτρος Α'''' ή ''Πέτρος Α' Καραγιώργεβιτς'' (''Петар I Карађорђевић'', 11 Ιουλίου [ΠΗ 29 Ιουνίου] 1844 - 16 Αυγούστου 1921) βασίλεψε ως τελευταίος [[Βασίλειο της Σερβίας|Βασιλιάς της Σερβίας]] (1903-1918) και ως πρώτος [[Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας|Βασιλιάς Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων]]). Δεδομένου ότι ήταν βασιλιάς της Σερβίας μια περίοδο μεγάλων στρατιωτικών επιτυχιών της χώρας, μνημονευόταν από το [[Σέρβοι|Σερβικό λαό]] ως '''Βασιλιάς Πέτρος ο Απελευθερωτής''' και ήταν επίσης γνωστός ως '''Γέρος Βασιλιάς'''.
 
Ο Πέτρος ήταν εγγονός του [[Καραγιώργης Πέτροβιτς|Καραγιώργη]] και τρίτος γιος της Πέρσιντα Νενάντοβιτς και του Πρίγκιπα [[Αλέξανδρος Καραγεώργεβιτς της Σερβίας|Αλέξανδρου Καραγεώργεβιτς]], που αναγκάστηκε να παραιτηθεί. Ο Πέτρος έζησε με την οικογένειά του στην εξορία. Πολέμησε με τη [[Γαλλία|Γαλλική]] Λεγεώνα των Ξένων στο [[Γαλλοπρωσικός Πόλεμος|Γαλλοπρωσικό Πόλεμο]]. Συμμετείχε ως εθελοντής με το ψευδώνυμο Πέτερ Μρκόνιτς στην Εξέγερση της Ερζεγοβίνης (1875-77) εναντίον της [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικής Αυτοκρατορίας]].
Το [[1903]] όταν δολοφονήθηκε ο Βασιλιάς της Σερβίας [[Αλέξανδρος Ομπρένοβιτς]] και η Βασίλισσα Ντράγκα, από συνωμότες αξιωματικούς ο Πέτρος βρισκόταν στη [[Γενεύη]]. Τότε κλήθηκε από την εθνοσυνέλευση η οποία και τον ανακήρυξε Βασιλιά της Σερβίας.
 
Παντρεύτηκε την Πριγκίπισσα Ζόρκα του Μαυροβουνίου, κόρη του [[Νικόλαος Α΄ του Μαυροβουνίου|Βασιλιά Νικολάου]], το 1883 και απέκτησαν πέντε παιδιά, συμπεριλαμβανομένου του Πρίγκιπα [[Αλέξανδρος Α΄ της Γιουγκοσλαβίας|Αλέξανδρου]]. Μετά το θάνατο του πατέρα του το 1885 ο Πέτρος έγινε ο επικεφαλής της [[Οίκος των Καραγεώργεβιτς|δυναστείας των Καραγεώργεβιτς]]. Μετά από ένα στρατιωτικό [[πραξικόπημα]] και τη δολοφονία του Βασιλιά [[Αλέξανδρος Α΄ της Σερβίας|Αλεξάνδρου Α΄ Ομπρένοβιτς]] το 1903, ο Πέτρος έγινε Βασιλιάς της Σερβίας. Ο Πέτρος Καραγιώργεβιτς αναλαμβάνοντας επέδειξε ιδιαίτερη δυναμική στα τότε δρώμενα στη Βαλκανική. Άρχισε μια σειρά διπλωματικών προσεγγίσεων και Συμφωνιών κυρίως κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ανεξάρτητα αυτών εισήγαγε στη χώρα του πλείστες εκσυγχρονιστικές μεταρρυθμίσεις θέτοντας και τα θεμέλια ενός εξοπλιστικού προγράμματος παραγωγής όπλων. ΥπήρξεΩς από τα κυρίαρχα πρόσωπα στον [[Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος|Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο]]. Το [[1914]]βασιλιάς, λόγωυποστήριξε τηςμια κακήςσυνταγματική κατάστασηςοργάνωση τηςγια υγείαςτη του,χώρα αναγκάσθηκεκαι ναήταν μεταβιβάσειονομαστός ταγια βασιλικάτις τουφιλελεύθερες καθήκονταπολιτικές στον διάδοχο Αλέξανδρο Καραγιώργεβιτς ο οποίος και ανακηρύχθηκε αντιβασιλεύςτου.
 
Ο Βασιλιάς Πέτρος ήταν ο ανώτατος διοικητής του σερβικού στρατού κατά τους [[Βαλκανικοί Πόλεμοι|Βαλκανικούς Πολέμους]]. Λόγω της ηλικίας του στις 24 Ιουνίου 1914, ανακήρυξε το γιο του [[Αλέξανδρος Α΄ της Γιουγκοσλαβίας|Αλέξανδρο]], διάδοχο του θρόνου, ως αντιβασιλέα. Κατά τον [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]], ο ίδιος και ο στρατός του υποχώρησαν στην [[Αλβανία]].
Μετά τον [[Α' Παγκόσμιος Πόλεμος|Α' Παγκόσμιο Πόλεμο]] ο Πέτρος έλαβε τον τίτλο «Βασιλεύς των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων», μολονότι είχε αποσυρθεί στη Τοπόλα όπου και πέθανε το [[1921]].
 
[[File:KrunaKaradjordjevica.jpg|thumb|left|το στέμμα του πρώτου βασιλιά των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων Πέτρου Α΄]]