Πέτρος Α΄ της Σερβίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 26:
 
Παρά τις προσπάθειές του να συνάψει ειρήνη με το Μίλαν, συνεχίστηκαν οι κατηγορίες εναντίον του Πέτρου για προδοσία. Αποφάσισε να ταξιδέψει στο [[Κραγκούγιεβατς]], έδρα της Βασιλικής Σερβικής Κυβέρνησης, και να απευθυνθεί στην Εθνική Συνέλευση σε μια προσπάθεια να αποκαταστήσει το όνομά του. Το 1877 ξέσπασε μια αντικυβερνητική εξέγερση στην περιοχή [[Οκρούγκ Τοπλίτσκι|Τόπλιτσα]] της νότιας Σερβίας, για την οποία ο Μίλαν κατηγόρησε τον Πέτρο και τους συμπαθούντες των Καραγεώργεβιτς. Ο Πέτρος κατηγορήθηκε για προδοσία και συνεργασία με τους Οθωμανούς. Το καλοκαίρι του 1878 διέσχισε παράνομα τα σύνορα μεταξύ Σερβίας και Αυστροουγγαρίας στο [[Γκόλουμπατς]] στο [[Δούναβης|Δούναβη]]. Ο Πέτρος και ο οδηγός του χάθηκαν στα βουνά Χόμολιε και αναγκάστηκαν να κρυφτούν από τις αρχές στην ερημιά. Τελικά συνελήφθη από την Αυστροουγγρική αστυνομία και κρατήθηκε στην οικογενειακή κατοικία των Καραγεώργεβιτς στο Μπόκζεγκ του [[Αράντ (νομός)|Αράντ]]. Το 1878 του επετράπη να εγκαταλείψει το Μπόκζεγκ. Πρώτα πήγε στη [[Βουδαπέστη]] και στη συνέχεια στο Παρίσι. Tην περίοδο αυτή παρακολουθείτο στενά από κατασκόπους της Αυστροουγγαρίας, που σημείωσαν όλες τις κινήσεις του. Τον Ιανουάριο του 1879 κινήθηκαν δικαστικές διαδικασίες εναντίον του Πέτρου και των στενότερων συντρόφων του στο [[Σμεντέρεβο]]. Ο ενάγων, ο Πρίγκιπας Μίλαν, ισχυρίστηκε ότι ο Πέτρος και οι οπαδοί του προσπάθησαν να ανατρέψουν τη δυναστεία των Ομπρένοβιτς και να τοποθετήσουν ένα Καραγεώργεβιτς στο θρόνο. Ο Πέτρος και οι σύντροφοί του κατηγορήθηκαν για εσχάτη προδοσία, για την οποία η προβλεπόμενη ποινή ήταν θάνατος. Καθώς ζούσε στο Παρίσι κατά τη διάρκεια της εκδίκασης, ο Πέτρος κδικάστηκε ερήμην και καταδικάστηκε σε θάνατο με απαγχονισμό.
 
===Mετάβαση στο Τσέτινιε===
[[File:Petar arsen zorka.jpg|thumb|right|300px|Ο Πέτρος ''(άκρη αριστερά, όρθιος)'' με την οικογένειά του]]
Το 1883 ο Πέτρος μετακόμισε στο [[Τσέτινιε]], την πρωτεύουσα του δεύτερου ανεξάρτητου Σερβικού κράτους, του [[Πριγκιπάτο του Μαυροβουνίου| Μαυροβούνιου]], με σκοπό να παντρευτεί την μεγαλύτερη κόρη του ηγεμόνα του Μαυροβουνίου, Πρίγκιπα [[Νικόλαος Α΄ του Μαυροβουνίου|Νικολάου]]. Ο Πέτρος και η Λιούμπιτσα Πέτροβιτς Νιέγκος παντρεύτηκαν στο Τσέτινιε το καλοκαίρι του 1883. Ο γάμος διατάραξε την ευμετάβλητη γεωπολιτική ισορροπία της περιοχής, προκαλώντας μεγάλη ανησυχία στις πρωτεύουσες της Αυστροουγγαρίας, της Ρωσίας και της Σερβίας. Το Βελιγράδι το εξέλαβε ως ένδειξη της αυξανόμενης προσέγγισης μεταξύ των δυναστειών [[Οίκος των Πέτροβιτς-Νιέγκος|Πέτροβιτς-Νιέγκος]] και Καραγεώργεβιτς. Οι σχέσεις μεταξύ των δύο Σερβικών κρατών επιδεινώθηκαν, όπως και οι σχέσεις μεταξύ Αυστροουγγαρίας και Ρωσίας, που ανταγωνίζονταν για την κυριαρχία στα Βαλκάνια επί δεκαετίες.{{sfn|Bjelajac|1997|p=98}}
 
Όταν ο πατέρας του πέθανε την άνοιξη του 1885, ο Πέτρος κατέστη επικεφαλής του Οίκου των Καραγεώργεβιτς και πήρε τον τίτλο του πρίγκιπα. Η Σερβία, παλαιότερα [[πριγκιπάτο]], είχε ανακηρυχθεί βασίλειο το 1882 και από τότε ο Σέρβος μονάρχης χρησιμοποίησε τον τίτλο ''Βασιλιάς της Σερβίας''. Η Λιούμπιτσα πέθανε κατά τον τοκετό το Μάρτιο του 1890. Το ζευγάρι απέκτησε πέντε παιδιά, τρία από τα οποία έφθασαν στην ενηλικίωση: την [[Πριγκίπισσα Ελένη της Σερβίας|Ελένη]], τη Μιλένα, το [[Πρίγκιπας Γεώργιος της Σερβίας|Γεώργιο]], τον [[Αλέξανδρος Α΄ της Γιουγκοσλαβίας| Αλέξανδρο]] και τον Ανδρέα. Η Μιλένα πέθανε σε βρεφική ηλικία και ο Ανδρέας μαζί με τη μητέρα του κατά τον τοκετό.
 
Μετά το θάνατο του πατέρα του η οικονομική κατάσταση του Πέτρου επιδεινώθηκε και εξαρτιόταν από τον πεθερό του, καθώς και από τη [[Ρωσική Αυτοκρατορία|Ρωσία]] και τον αδερφό του Γεώργιο, για υποστήριξη. Μετά την ήττα του Βασιλικού Στρατού της Σερβίας στο [[Σερβοβουλγαρικός Πόλεμος|Σερβοβουλγαρικό Πόλεμο]] του 1885 ο Πέτρος και ο Νικόλαος κατέστρωσαν ένα σχέδιο εισβολής στη Σερβία και ανατροπής της δυναστείας των Ομπρένοβιτς. Την τελευταία στιγμή ο Νικόλαος εγκατέλειψε την ιδέα. Ο Πέτρος αισθάνθηκε προδομένος από την απόφαση του Πρίγκιπα να αποχωρήσει, με αποτέλεσμα μακροχρόνια εχθρότητα. Παρ 'όλα αυτά παρέμεινε στο Τσέτινιε μέχρι το 1894, αφοσιωμένος στα επιζώντα παιδιά του, που ολοκλήρωσαν την πρωτοβάθμια εκπαίδευση τους εκεί. Το 1894 ο Πέτρος μετακόμισε στη Γενεύη με τα τρία του παιδιά, όπου παρέμεινε μέχρι το 1903. Το 1899 ο Τσάρος [[Νικόλαος Β΄ της Ρωσίας|Νικόλαος Β΄]] κάλεσε τους Πρίγκιπες Γεώργιο και Αλέξανδρο, καθώς και τον ανιψιό του Πέτρου [[Παύλος της Γιουγκοσλαβίας|Παύλο]], να παρακολουθήσουν δωρεάν τη στρατιωτική ακαδημία ''Corps des Pages'' στην [[Αγία Πετρούπολη]]. Λόγω της κακής οικονομικής του κατάστασης, που δεν του επέτρεπε να στείλει τους γιους του σε ιδιωτικά σχολεία της Ελβετίας, ο Πέτρος δέχτηκε την προσφορά του Τσάρου.
 
[[File:KrunaKaradjordjevica.jpg|thumb|left|το στέμμα του πρώτου βασιλιά των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων Πέτρου Α΄]]