Νίκλοτ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Νίκλοτ ξεκίνησε επισήμως την αντίστασή του όταν ο [[Λοθάριος Β΄ Σούπλινμπουργκ|Λοθάριος Β΄]] της Γερμανίας παραχώρησε το κρατίδιο των Οβοτριτών στον Δανό υποτελή (vassal) του, [[Κνούτος Λαβάρντ]]. Μαζί με τον Πριβισλάβο, υιό του Ερρίκου του Αλτ-Λύμπεκ, ο Νίκλοτ αγωνίστηκε ενάντια στον Λοθάριο Β΄ και τον Κνουντ. Μετά την δολοφονία του Κνουντ το 1131, ο Νίκλοτ και ο Πριβισλάβος μοιράστηκαν τα εδάφη των Οβοτριτών, με τον Νίκλοτ να λαμβάνει τις ανατολικές κτήσεις. Με στόχο την αποδυνάμωση του Πριβισλάβου, στην διάρκεια των αμέσως επόμενων ετών, ο Νίκλοτ συμμάχησε με Σάξονες ευγενείς και πιο συγκεκριμένα τον κόμη [[Αδόλφος Β΄ του Χόλσταϊν]], ο οποίος επέτρεπε σε Σλάβους πειρατές να πραγματοποιούν επιθέσεις εναντίον των Δανών.<ref>Christiansen, p. 65</ref>

 

 

Το 1158, ο βασιλιάς [[Βάλντεμαρ Α΄ της Δανίας|Βάλντεμαρ Α΄ ο Μέγας]] της [[Δανίας]] άρχισε να πληρώνει το Ερρίκο τον Λέοντα, προκειμένου ο τελευταίος να του παρέχει στρατιωτική υποστήριξη, κάτι που οδήγησε τον Νίκλοτ να προβεί σε αντίποινα για την σύναψη αυτής της συμμαχίας. Ως αποτέλεσμα, ο Δανός βασιλιάς και ο Σάξονας δούκας συμμάχησαν το 1160. Ενόσω οι Δανοί λεηλατούσαν τις ακτές, αποσπώντας την προσοχή των [[Ράνοι (Σλαβική φυλή)|Ράνων]], οι Σάξονες σκότωσαν τον Νίκλοτ στο φρούριό του Μπουρκ. Μετά τον θάνατό του, τα εδάφη των Οβοτριτών διαμοιράστηκαν σε μεγάλο βαθμό μεταξύ των Χριστιανών ηγεμόνων.<ref>Christiansen, p. 66</ref> Ο θάνατος του Νίκλοτ έθεσε ένα τέλος στην κυριαρχία των Σλάβων στην περιοχή του [[Μεκλεμβούργο|Μέκλενμπουρκ]] έως τον Ποταμό [[Πέενε]]. Ο υιός του Πρίμπισλαβ ανέκτησε τα δικαιώματα του Νίκλοτ ως Πρίγκιπα του Μέκλενμπουρκ το 1167 ως υποτελής των Σαξόνων.