Σφαγή του Δομένικου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ προστέθηκε η Κατηγορία:Ιταλική κατοχή της Ελλάδας (με το HotCat) |
Diu (συζήτηση | συνεισφορές) -επιστολές διαμαρτυρίας |
||
Γραμμή 1:
{{πηγές|10|01|2011}}
Η '''Σφαγή του Δομένικου''', ή '''Ολοκαύτωμα του Δομένικου''' αναφέρεται στην ολοκληρωτική καταστροφή που υπέστη το χωριό [[Δομένικο Λάρισας|Δομένικο]] της [[Νομός Λάρισας|Λάρισας]]
==Τα γεγονότα==
Λίγες μέρες πριν στο αρχηγείο ανταρτών του [[Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός|ΕΛΑΣ]] στην Οξιά είχε φθάσει η πληροφορία πως οι Ιταλοί από την [[Ελασσόνα]] μαζί με Ιταλούς από τη [[Λάρισα]] θα κάνουν εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στον [[Όλυμπος|Όλυμπο]]. Έτσι οι αντάρτες αποφάσισαν να τοποθετηθούν στο δημόσιο δρόμο και να χτυπήσουν με ενέδρα τους Ιταλούς στη θέση ''Μαυρίτσα'' μεταξύ Δομένικου-Μυλόγουστας. Τρία τμήματα ανταρτών συγκεντρώθηκαν και πήραν θέση στη Μαυρίτσα. Λίγο πριν το μεσημέρι Ιταλική φάλαγγα 6 αυτοκινήτων και δυο προπορευόμενων μοτοσικλετιστών με 130 περίπου Ιταλούς εμφανίσθηκε κινούμενη προς Ελασσόνα. Η μάχη άρχισε και με τα πρώτα πυρά ο ένας μοτοσικλετιστής σκοτώθηκε επιτόπου ενώ ο άλλος κατόρθωσε να διαφύγει προς τον Τύρναβο όπου ειδοποίησε για ενισχύσεις. Σε λίγο εμφανίστηκαν Ιταλικά αεροπλάνα που από χαμηλό ύψος πολυβολούσαν τους αντάρτες αναγκάζοντας τους να αποχωρίσουν και να συμπτυχθούν προς τα ορεινά. Οι απώλειες των Ιταλών, όπως γράφει ο Θόδωρος Καριπίδης στο βιβλίο του ''Εαμική Εθνική Αντίσταση'', ήταν 9 νεκροί μεταξύ των οποίων ένας αξιωματικός που υπέκυψε στα τραύματά του στη Λάρισα το ίδιο απόγευμα, ενώ οι αντάρτες είχαν 2 τραυματίες που τους πήραν μαζί τους. Στη συνέχεια οι Ιταλοί ειδοποιημένοι από τον μοτοσικλετιστή και ενισχυμένοι από τον [[Τύρναβος|Τύρναβο]] και την Ελασσόνα κινήθηκαν προς το Δομένικο από όλες τις πλευρές.
Γραμμή 11 ⟶ 12 :
Για το έγκλημα αυτό ζητήθηκε η ποινική δίωξη των υπευθύνων ήτοι: 1) του Ταγματάρχη πεζικού Antonio Festi, που ήταν Φρούραρχος και Διοικητής των Ιταλικών δυνάμεων Ελασσόνας 2) του συνταγματάρχη της Καραμπινερίας και εθνοσύμβουλο του Fascio Antonio Bali, που ήταν και αυτός που διέταξε την πυρπόληση της Tσαριτσάνης και την εκτέλεση 45 κατοίκων της στις 12-3-1943, 3) του Αντισυνταγματάρχη της Καραμπινερίας Antonio Tsigano και 4) του Διοικητή της Ιταλικής Μεραρχίας Λάρισας Benelli.
▲Λόγω της στάσης του αυτής, συνελήφθη, φυλακίστηκε καταδικάστηκε σε θάνατο άλλα γλίτωσε την εκτέλεση και στάλθηκε όμηρος σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Ιταλία από όπου επέστρεψε μετά την απελευθέρωση. Σύμφωνα με την επίσημη αναφορά του Διοικητή της Μεραρχίας Μπενέλλι που ήρθε στο φως μέσα από την έρευνα της κας Λύντια Σανταρέλλι, καθηγήτριας της σύγχρονης Ιταλικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης και του Έλληνα Ιστορικού Κωστή Κορνέτη στα αρχεία της μεραρχίας Πινερόλο, διοικητής των Ιταλικών Δυνάμεων στις επιχειρήσεις του Δομενίκου που είναι ο υπεύθυνος αξιωματικός την βραδιά της σφαγής ήταν ο Αντισυνταγματάρχης Αντόνιο ντι Πάουλα που μάλιστα προτείνεται από τον Μπενέλλι για εύφημο μνεία ενώ βαρύτατη είναι η ευθύνη του Στρατηγού Τζελόζο, που ήταν Διοικητής του Σώματος του Ιταλικού Στρατού στην Ελλάδα, καθότι η πολιτική των αντιποίνων κατά του άμαχου πληθυσμού, όπως αποδεικνύεται ξεκάθαρα από την έρευνα της κας Σανταρέλλι, αποτέλεσε επίσημη τακτική του Ιταλικού στρατού σε όλα τα Βαλκάνια.
== Παραπομπές ==
|