Ακτούντα Ρεθύμνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 17:
==Ιστορικά στοιχεία==
 
Ο οικισμός αναφέρεται σε [[Βενετία|βενετική]] απογραφή του [[1583]], σύμφωνα με την οποία είχε πληθυσμό 133 κατοίκων<ref name=Sarigiannis16>Μαρίνος Σαρηγιάννης, ''Ο ναχιγές Αγίου Βασιλείου μετά την οθωμανική κατάκτηση'' στο συλλογικό ''Πρακτικά του Διεθνούς Επιστημονικού Συνεδρίου «Η επαρχία Αγίου Βασιλείου από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα: Περιβάλλον - Αρχαιολογία - Ιστορία - Κοινωνία (Σπήλι - Πλακιάς 19-23 Οκτωβρίου 2008), τ. Γ1: Τουρκοκρατία - Νεότεροι Χρόνοι'', σελ 16.</ref>. Αναφορά γίνεται και σε [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|οθωμανικές]] απογραφές του [[1650]] (32 οικίες), του [[1659]], του [[1670]] και του [[1671]] - [[1672]]<ref name=Sarigiannis16 />. Σύμφωνα με οθωμανική στατιστική που συντάχτηκε μεταξύ των ετών 1670 - 1673, τα Ακτούντα διέθεταν 41 ιδιοκτήτες<ref name=":0">Ευαγγελία Μπαλτά, Μουσταφά Ογκούζ (επιμ.), ''Το Οθωμανικό Κτηματολόγιο του Ρεθύμνου. Tapu-Tahrir 822'', Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών (ΕΙΕ) - 98, Ιστορική και Λαογραφική Εταιρεία Ρεθύμνου, Ρέθυμνο 2007, σελ. 41.</ref><ref name=":0" />.
 
Το [[1743]], γίνεται λόγος για εκτέλεση ενός μουσουλμάνου κατοίκου των Ακτούντων με την κατηγορία του [[Κρυπτοχριστιανοί|κρυπτοχριστιανού]]<ref>Μαρίνος Σαρηγιάννης, 2008, σελ 35.</ref>. Σύμφωνα με άλλη [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|οθωμανική]] απογραφή του [[1881]], στα Ακτούντα, τα οποία από το 1879 υπάγονταν στο δήμο Αγίου Πνεύματος της επαρχίας Αγίου Βασιλείου<ref>Στέργιος Μιχ. Μανουράς, ''Επισκόπηση των διοικητικών, οικιστικών και πληθυσµιακών µεταβολών στην επαρχία Αγίου Βασιλείου από το 961 έως το 2001'' στο συλλογικό ''Πρακτικά του Διεθνούς Επιστημονικού Συνεδρίου «Η επαρχία Αγίου Βασιλείου από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα: Περιβάλλον - Αρχαιολογία - Ιστορία - Κοινωνία (Σπήλι - Πλακιάς 19-23 Οκτωβρίου 2008), τ. Γ2: Τουρκοκρατία - Νεότεροι Χρόνοι'', σελ 81.</ref>, ζούσαν 173 κάτοικοι, όλοι [[Έλληνες|ελληνικής]] καταγωγής<ref name="PatrisB131">''Κρήτης Ανθρωπογεωγραφία'', Ένθετο εφημερίδας Πατρίς, Φεβρουάριος 2008, τόμος Β', σελ 131.</ref>. Το [[1894]], σύμφωνα με εκτίμηση του αξιωματικού του ελληνικού στρατού, Νικόστρατου Καλομενόπουλου, στο χωριό ζούσαν 40 οικογένειες<ref name="PatrisB148">''Κρήτης Ανθρωπογεωγραφία'', τόμος Β', 148.</ref>, ενώ η απογραφή του [[1900]], βρήκε στο χωριό 224 κατοίκους<ref name="PatrisB166">''Κρήτης Ανθρωπογεωγραφία'', τόμος Β', 166.</ref>.Το [[1944]], κάτοικοι του χωριού φυλακίστηκαν προσωρινά από τις [[Γερμανία|γερμανικές]] δυνάμεις Κατοχής, ως αντίποινα για την [[απαγωγή του στρατηγού Κράιπε]]<ref>[http://www.thebest.gr/news/index/viewStory/204518 The best news:«Πιάσανε 500 άτομα από 8 χωριά…»].</ref>.