Μαλάουι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ ενημέρωση προσδόκιμου ζωής |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 62:
Η χώρα εκτείνεται δυτικά και κατά μήκος της ομώνυμης λίμνης Μαλάουι, της τρίτης σε μήκος λίμνης της Αφρικής. Συνορεύει προς Β. με την [[Τανζανία]], Δ. και ΒΔ. με τη [[Ζάμπια]] και Ν. Α. και ΒΑ. με τη [[Μοζαμβίκη]]. Η συνολική έκταση της χώρας είναι 118.484 [[Τετραγωνικό χιλιόμετρο|τ.χλμ.]], η οποία και χωρίζεται σε τρεις περιφέρειες<ref name="Benson1">{{cite web|title=Chapter 1: An Introduction|work=Malawi: An Atlas of Social Statistics|format=PDF|author= Benson, Todd|page=2|url=http://www.ifpri.org/pubs/cp/malawiatlas/malawiatlas_01.pdf|publisher=National Statistical Office, Government of Malawi|accessdate=24-08-2008}}</ref> και σε 24 συνολικά νομούς.
Η [[Μαλάουι (λίμνη)|Λίμνη Μαλάουι]], συνολικής έκτασης 9.250 τ.μίλια, βασικός πόλος τουριστικής έλξης, μήκους 500 χλμ., λεγόμενη και
Πρωτεύουσα της χώρας είναι η [[Λιλόνγκουε]]. Η χώρα έχει πληθυσμό 19.164.728 κατοίκους, με βάση τη μέση εκτίμηση των Ηνωμένων Εθνών για το 2018<ref name=stats/>.
== Ιστορία ==
Το 10ο αιώνα εγκαταστάθηκαν στο σημερινό Μαλάουι κάτοικοι Μπαντού από το βορρά, μερικοί από τους οποίους έμειναν στην περιοχή και ίδρυσαν φυλές με βάση την κοινή καταγωγή.<ref name="Cutter142">Cutter, ''Africa 2006'', p. 142</ref>. Με την ανάπτυξη του δουλεμπορίου στις αρχές του [[19ος αιώνας|19ου αιώνα]] [[Άραβες]] σουαχίλι που κυριαρχούσαν στην ανατολική ακτή της [[Αφρική]]ς προωθήθηκαν στο εσωτερικό της ηπείρου, πολλές φορές και με τη συνεργασία μουσουλμανικών τοπικών φυλών όπως των Γιάο (Yao). Την εποχή εκείνη το Μαλάουι ήταν ένα τοπικό φυλαρχούμενο
Πρώτοι Ευρωπαίοι που έφθασαν στη περιοχή ήταν Πορτογάλοι. Γνωστότερος εξερευνητής ήταν ο Άγγλος Σκωτσέζος [[Ντέιβιντ Λίβινγκστον]] που έφθασε στη περιοχή το [[1858]] κατά την επιστροφή του από κάποια αποστολή στην Αφρική. Φθάνοντας στην ομώνυμη λίμνη την ονόμασε '''Nyasa''' από τη λέξη ''nyanja'' της γλώσσας των Ιθαγενών που σημαίνει [[λίμνη]], εξ ου και το όνομα της χώρας '''Νυασαλάνδη'''.<br />
Μετά δύο χρόνια, το [[1861]], ο Λίβινγκστον επέστρεψε στη περιοχή με ιεραποστόλους που εγκαταστάθηκαν στο Σάιρ Χάιλαντς και στο Λόυερ Σάιρ. Αντιμετωπίζοντας όμως επικίνδυνα από τη μια την [[ελονοσία]] και από την άλλη εμπλοκή του με δουλεμπόρους αναγκάσθηκε τρία χρόνια αργότερα, το [[1864]], να καταφύγει στη Ζανζιβάρη. Επέστρεψε για τελευταία φορά το [[1866]], διερχόμενος, στη προσπάθειά του για την ανακάλυψη των πηγών του Νείλου όπου και πέθανε στο χωριό Τσιφ Σίταμπο της Ζάμπιας ([[1873]]), προς τιμή του οποίου και ονομάστηκε η πρωτεύουσα της Ζάμπιας.
Τον Λίβινγκστον ακολούθησαν στη συνέχεια και άλλοι εξερευνητές, ιεραπόστολοι, τυχοδιώκτες επαγγελλόμενοι τη
== Διοικητική διαίρεση ==
| |||