Η '''Δυναστεία του Νικηφόρου''' είναι μία δυναστεία της Ρωμαϊκής[[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινής αυτοκρατορίας]], που τα μέλη της ήταν αυτοκράτορες από το 802 έως το 813 στην Κωνσταντινούπολη για 11 έτη.
Η δυναστεία αυτή ονομάστηκε έτσι από τον ιδρυτή της Νικηφόρο Α'Α΄ που ήταν [[Λογοθέτης του Γενικού]] (των Οικονομικών) επί [[Ειρήνη η Αθηναία|Ειρήνης της Αθηναίας]], τελευταίας εκπροσώπου της δυναστείας[[Δυναστεία των Ισαύρων|δυναστείας τηςτων ΣυρίαςΙσαύρων]]. Η δυσαρέσκεια των αρχόντων εναντίον της εκφράστηκε με συνωμοσία το 802 που παρέδωσαν την εξουσία στο Νικηφόρο Α'Α΄. Από αυτήν τη δυναστεία ήταν οι αυτοκράτορες:
* [[Νικηφόρος Α'Α΄]] ο Λογοθέτης ή Γενικός (802-811)
* [[Σταυράκιος]] (811-812), υιός του
* [[Μιχαήλ Α'Α΄]] Ραγκαβέ (812-813), σύζυγος της Προκοπίας, κόρης του Νικηφόρου Α'Α΄.
Όταν σε μάχη σκοτώθηκε ο Νικηφόρος Α' στη [[Μάχη της Πλίσκας]] τον διαδέχθηκε ο τραυματισμένος Σταυράκιος, που αργότερα απεβίωσε από της πληγές του. Έτσι στον θρόνο ανήλθε ο σύζυγος της αδελφής του, ο Μιχαήλ Α'´ ΡαγκαβέςΡαγκαβέ, που μετά από δύο χρόνια παραιτήθηκε όταν επαναστάτησε ο λαός.
Μετά τον επόμενο αυτοκράτορα [[Λέων Ε'Ε΄|Λέοντα Ε'Ε΄ τον Αρμένιο]] ακολούθησε η [[Φρυγική Δυναστεία|Δυναστεία του Αμορίου]] ή Φρυγική]].▼
▲Μετά τον επόμενο αυτοκράτορα [[Λέων Ε'|Λέοντα Ε' τον Αρμένιο]] ακολούθησε η [[Φρυγική Δυναστεία|Δυναστεία του Αμορίου]] ή Φρυγική.