Αικατερίνη Σφόρτσα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Προσθήκη παραπομπών |
→Η Κατερίνα Σφόρτσα ως αλχημίστρια: Διόρθωση παραπομπής |
||
Γραμμή 55:
Ένα από τα πρώτα πράγματα που έκανε η Σφόρτσα όταν έγινε δούκισσα του Φορλί ήταν να φτιάξει βοτανικούς κήπους για να καλλιεργεί μόνη της τα συστατικά για τα πειράματά της, αλλά και δημόσιους κήπους στους οποίους καλλιεργούνταν διάφορα φυτά και φιλοξενούνταν πολλά ζώα.<ref name=":1" /> Ένας από τους λόγους της ενασχόλησής της με την αλχημεία ήταν η συνεχής ανάγκη της για χρήματα προκειμένου να τροφοδοτεί τις πολεμικές της επιχειρήσεις καθώς η αλχημεία υποσχόταν ένα μέσο δημιουργίας χρυσού (ή έναν τρόπο ώστε να "μεταμφιέζει" φθηνά μέταλλα σε "χρυσό"). Για να μπορεί να προμηθεύεται μάλιστα τα απαραίτητα υλικά για να κατασκευάζει τις συνταγές αυτές, είχε φροντίσει να δημιουργήσει να καλλιεργήσει στενή επαγγελματική σχέση με φαρμακοποιό στο Φορλί, τον Λοντοβίκο Αλμπερτίνι, στον οποίον μάλιστα, όταν πέθανε, άφησε χρέος πάνω από 857 φιορίνια, γεγονός που δείχνει τον βαθμό στον οποίον χρησιμοποιούσε τις υπηρεσίες του.<ref name=":4" /> Επίσης αντάλλασσε συνταγές και με τον αυτοκράτορα [[Μαξιμιλιανός Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Μαξιμιλιανό Α΄]], το σύζυγο της αδελφής της, της [[Μπιάνκα Μαρία Σφόρτσα]].<ref name=":1" /> Για την Σφόρτσα η αλχημεία ήταν τόσο σημαντική και τόσο συνδεδεμένη με την καθημερινότητά της που δεν την εγκατέλειψε ακόμα και τις ημέρες που ετοιμαζόταν για την επερχόμενη πολιορκία του Καίσαρα Βοργία στο Φορλί. Σε γράμμα της προς τον εξομολογητή της, τον Φραντσέσκο Φορτουνάτο, λίγες μέρες πριν την πολιορκία, ζητά να της φέρει ορισμένα γυάλινα δοχεία και κάποιες ουσίες και συστατικά που χρειαζόταν για τα αλχημικά της πειράματα.<ref name=":4" /> Αυτή της η ενασχόληση με την [[αλχημεία]] θα γινόταν η αφορμή για να κατηγορηθεί για την απόπειρα δολοφονίας του Πάπα [[Πάπας Αλέξανδρος ΣΤ΄|Αλέξανδρου ΣΤ΄]] μετά την ήττα της καθώς στα πειράματά της ασχολούνταν και με την κατασκευή δηλητηρίων.
Προς το τέλος της ζωής της, όταν σταμάτησε να ασχολείται εντατικά με την πολιτική, αφοσιώθηκε σχεδόν ολοκληρωτικά στην αγαπημένη της αλχημική τεχνική. Τότε έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο Πειράματα (''Gli Experimenti'') στο οποίο παρουσίασε τις πολυάριθμες συνταγές που είχε φροντίσει να συγκεντρώσει κατά την διάρκεια της ζωής της<ref>{{Cite book|title=An introduction and translation of Gli Experimenti de la Excellentissima signora Catherina da Forli = The experiments of Caterina Sforza of Forli|first=Caterina,|last=Sforza|publisher=[CreateSpace Independent Publishing Platform]|isbn=153523816X|year=|date=[2016]|location=San Bernandino, CA|page=|url=https://www.worldcat.org/oclc/999673353|id=999673353}}</ref>. Αυτό το βιβλίο, που περιείχε 454 συνταγές από το πως να βάψει κανείς ξανθά τα μαύρα μαλλιά έως πως να γιατρεύει τον καρκίνο, την πανούκλα και το άσθμα αλλά και να μετατρέπει φθηνά μέταλλα σε "χρυσάφι", να διαλύει πολύτιμους λίθους και να μεταστοιχειώνει τον υδράργυρο, έχει χαρακτηρισθεί ως "ένα από τα βασικά κείμενα στην ιστορία της φαρμακολογίας και πολύ περισσότερο της αλχημείας".<ref
Το βιβλίο αυτό αλλά και η εκτεταμένη αλληλογραφία της, που βρέθηκε μετά τον θάνατό της και που σχετίζονταν με την ανακάλυψη και την ανταλλαγή αλχημικών συνταγών, δείχνουν, όχι μόνο τον βαθμό του ενδιαφέροντός της για το θέμα, αλλά αποκαλύπτουν το πόσο συνηθισμένο ήταν τότε να ασχολείται κανείς με την αλχημεία καθώς υπήρχε ένα μεγάλο και ενεργό αλχημικό δίκτυο που περιλάμβανε γυναίκες και άντρες που αντάλλασσαν συνταγές, πληροφορίες και νέα σχετικά με την [[αλχημεία]].<ref>{{Cite book|title=Encyclopedia of women in the Renaissance : Italy, France, and England|first=Robin, Diana|last=Maury.|first2=Larsen, Anne|last2=R.|publisher=ABC-CLIO|isbn=1851097724|year=|date=2007|chapter=The Practice of Pharmacology and Laywomen|location=Santa Barbara, Calif.|page=|url=https://www.worldcat.org/oclc/659807037|id=659807037}}</ref> Μέχρι τον 16ο αι. η συλλογή οικογενειακών συνταγών για φάρμακα και άλλα χημικά προϊόντα είχε γίνει κοινή πρακτική για τις περισσότερες γυναίκες<ref>{{Cite book|title=Women's healthcare in the Medieval West : texts and contexts|first=Monica, Helen|last=Green|publisher=Ashgate/Variorum|isbn=0860788261|year=|date=2000|location=Burlington, Vt.|page=|url=https://www.worldcat.org/oclc/50639242|id=50639242}}</ref> οι οποίες δεν ασχολούνταν μόνο με πρακτικές συνταγές αλλά και με πιο "εσωτερικές"<ref name=":1" />.
| |||