Αλβέρτος Β΄ του Χόλσταϊν-Ρέντσμπουργκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Αλβέρτος Β΄, κόμης του Χόλσταϊν-Ρέντσμπουργκ''' (περί το [[1369]] - [[28 Σεπτεμβρίου]] [[1403]]) κόμης του Χόλσταϊν-Ρέντσμπουργκ ([[1384]] - [[1397]]) και κόμης του Χόλσταιν-Σεγζέμπεργκ ήταν δεύτερος γιος του [[Ερρίκος Β΄, κόμης του Χόλσταϊν-ΡέντσμπουργκΡένντσμπουρκ|Ερρίκου Β΄, κόμητος του Χόλσταϊν-ΡέντσμπουργκΡένντσμπουρκ]] και της συζύγου του [[Ίνγκεμποργκ του Μεκλεμβούργου-Σβερίν]].<ref>Detlev Kraack, "Die frühen Schauenburger als Grafen von Holstein und Stormarn (12.-14. Jahrhundert)", in: E. Imberger, D. Lohmeier and I. Momsen (eds.): Die Fürsten des Landes. Herzöge und Grafen von Schleswig, Holstein und Lauenburg, Wachholtz, Neumünster, 2008, p. 28-51, in particular genealogical table 2 on page 51: descendants of Henry the Iron</ref> Μετά τον θάνατο του πατέρα του ο θείος του [[Νικόλαος, κόμης του Χόλσταϊν-Ρέντσμπουργκ]] που ήταν αρχηγός του [[Οίκος του Σάουμπουργκ|Οίκου του Σάουμπουργκ]] επεδίωξε την συνεργασία ανάμεσα στους κόμητες του Σάουμπουργκ και του [[Χόλσταϊν]], ο Νικόλαος πέθανε στις 28 Αυγούστου 1397. Μετά τον θάνατο του θείου τους Νικολάου ο Αλβέρτος και ο μεγαλύτερος αδελφός του [[Γεράρδος ΣΤ΄, κόμης του Χόλσταϊν-Ρέντσμπουργκ]] έκαναν διανομή μεταξύ τους στις κομητείες του Χόλσταϊν και του Στόρμαρν. Ο Αλβέρτος Β΄ επέλεξε σαν τόπο κατοικίας του το Σέγκεμπεργκ, επεδίωξε μερίδιο απο το δουκάτο του [[Σλέσβιχ]] το οποίο ο [[Όλαφ Β΄ της Δανίας]] είχε παραχωρήσει δώρο στον αδελφό του Γεράρδο ΣΤ΄ αλλά ο Δανικός νόμος του το απαγόρευσε.
 
Ο πεθερός του Ερρίκος Δ΄ της Σαξονίας-Λάουενμπουρκ έκανε επιδρομή στο Ντίτμαρς, αυτό οδήγησε (1402 - 1404) στην έκρηξη νέας διαμάχης ανάμεσα στο Ντίτμαρς και στην κομητεία του Χόλσταιν-Ρέντσμπουργκ. Οι αγροτικές κοινότητες του Ντίτμαρς επίσημα ήταν υποτελείς του αρχιεπισκόπου της Βρέμης αλλά στην πραγματικότητα ήταν μια ανεξάρτητη περιοχή στην οποία την εξουσία είχε μονάχα ο αυτοκράτορας, για δεκαετίες οι κόμητες του Χόλσταϊν-Ρέντσμπουργκ προσπαθούσαν να υποτάξουν την περιοχή. Μετά την αποτυχία της επιδρομής ο Ερρίκος οπισθοχώρησε στις περιοχές του Αλβέρτου και οι αγρότες κατηγόρησαν τον Αλβέρτο για συνωμοσία, ο Αλβέρτος αντιδρώντας αρνήθηκε οποιαδήποτε συνεργασία. Η κατώτερη αριστοκρατία και οι σύμβουλοι του πίεσαν τον Αλβέρτο να αντεπιτεθεί και να καταλάβει το Ντίτμαρς, ο Αλβέρτος συμφώνησε, κατά την διάρκεια της προετοιμασίας ενώ έκανε έναν ελιγμό έπεσε από το άλογο του και πέθανε απο τα τραύματα του.<ref>Georg Waitz, Schleswig-Holsteins Geschichte in drei Büchern, vol. 1, book 1, Göttingen, 1851, p. 290-291</ref>