Κουρτ φον Σλάιχερ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Λόγω των στενών του σχέσεων του με τον γηραιό Πρόεδρο φον Χίντενμπουργκ, ο οποίος του είχε εμπιστοσύνη, ο Σλάιχερ αναδείχθηκε σε μείζονα πολιτικό παράγοντα κατά το ταραχώδες διάστημα 1932-1933. Πρέσβευε την πολιτική του "δαμασμού" του [[Αδόλφος Χίτλερ|Χίτλερ]] και των Ναζί, μέσω της συμμετοχής τους σε έναν ευρύ δεξιό συνασπισμό, και ήρθε σε σύγκρουση με τον Υπουργό Αμύνης [[Βίλχελμ Γκραίνερ]], όταν αυτός απαγόρευσε τα Τάγματα Εφόδου (SA). Χάρη στην μεσολάβησή του στον Χίντενμπουργκ, ο [[Φραντς φον Πάπεν]] σχημάτισε νέα κυβέρνηση μετά την παραίτηση του καγκελάριου [[Χάινριχ Μπρύνινγκ]], στην οποία ο Σλάιχερ ανέλαβε το Υπουργείο Άμυνας. Μπροστά στο πολιτικό αδιέξοδο, ο Πάπεν πρότεινε την εγκαθίδρυση ενός αυταρχικού καθεστώτος μέσω στρατιωτικού πραξικοπήματος, αλλά ο Σλάιχερ, εκ μέρους του Στρατού, αρνήθηκε. Μετά τις [[Γερμανικές γενικές εκλογές Νοεμβρίου 1932|εκλογές του Νοεμβρίου 1932]], που έδωσαν πάλι τη νίκη στους Ναζί, η κυβέρνηση παραιτήθηκε, αλλά οι διαπραγματεύσεις για κυβέρνηση συνασπισμού με το [[Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα|NSDAP]] κατέρρευσαν. Τότε ο Σλάιχερ έπεισε τον Χίντενμπουργκ να απολύσει τον Πάπεν και να δώσει στον ίδιο την Καγκελαρία, κυβερνώντας με προεδρικά διατάγματα. Με αυτό τον τρόπο έδωσε το χαριστικό πλήγμα στην αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος της Βαϊμάρης,{{πηγή}} και άνοιξε τον δρόμο για την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, ο οποίος πρόβαλλε πλέον ως η μοναδική αξιόπιστη λύση. Ταυτόχρονα προσπάθησε να προσεταιριστεί και να αποσπάσει τον δημοφιλή [[Γκρέγκορ Στράσερ]] και τους οπαδούς του από το ναζιστικό κόμμα, αλλά η προσπάθεια αυτή απέτυχε, επισύροντας την εχθρότητα του Χίτλερ. Ήδη πίσω από την πλάτη του Καγκελάριου, ο ταπεινωμένος Πάπεν διαπραγματευόταν με τον Χίτλερ. Όταν κατέληξαν σε συμφωνία, με την έγκριση του Χίντενμπουργκ, ο Σλάιχερ, αιφνιδιασμένος, εξαναγκάστηκε σε παραίτηση στις [[28 Ιανουαρίου]] [[1933]]. Τον διαδέχτηκε στις [[30 Ιανουαρίου]] ο Χίτλερ, με τον Πάπεν ως Αντικαγκελάριο. Μετά από την παραίτησή του ιδιώτευσε, αλλά η "προδοτική" στάση του απέναντι στο ναζιστικό κόμμα δεν ξεχάστηκε, και κατά την [[Η νύχτα των μεγάλων μαχαιριών|Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών]] στις [[30 Ιουνίου]] [[1934]], ο Σλάιχερ, μαζί με τη γυναίκα του, εκτελέστηκαν από ένα απόσπασμα των [[SS]] στο σπίτι τους στο Neu-Babelsberg (προάστιο του Βερολίνου).<ref>[http://www.axishistory.com/index.php?id=4558 Axis History]</ref>

 

Στις [[2 Δεκεμβρίου]] [[1932]] ο Κουρτ φον Σλάιχερ έλαβε από τον πρόεδρο Χίντενμπουργκ την εντολή να σχηματίσει κυβέρνηση, δημιουργώντας έτσι την τελευταία (20η) <ref>http://www.bundesarchiv.de/aktenreichskanzlei/1919-1933/00a/vsc/vsc1p/kap1_1/para2_1.html</ref>κυβέρνηση της [[Δημοκρατία της Βαϊμάρης|Δημοκρατίας της Βαϊμάρης]].<br />

Η σύνθεση του υπουργικού συμβουλίου ήταν ως εξής:<ref>https://de.wikipedia.org/wiki/Kabinett_Schleicher</ref><br />

 

== Παραπομπές ==