Νίκολα Πάσιτς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Νικόλα Πάσιτς''' (''Никола Пашић'', [[18 Δεκεμβρίου]] [[1845]] - [[10 Δεκεμβρίου]] [[1926]]) ήταν [[Βασίλειο της Σερβίας|Σέρβος]] και [[Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας|Γιουγκοσλάβος]] πολιτικός και διπλωμάτης, η σημαντικότερη πολιτική μορφή της Σερβίας επί σχεδόν 40 χρόνια, ο ηγέτης του [[Λαϊκό Ριζοσπαστικό κόμμα Σερβίας|Λαϊκού Ριζοσπαστικού Κόμματος]] και, μεταξύ άλλων, δύο φορές δήμαρχος του Βελιγραδίου (1890-91 και 1897), αρκετές φορές Πρωθυπουργός του [[Βασίλειο της Σερβίας|Βασιλείου της Σερβίας]] (1891-92, 1904-05, 1906-08, 1909-11, 1912-18) και του [[Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας|Βασιλείου της Γιουγκοσλαβίας]] (1918, 1921-24, 1924-26).

 

 

==Βιογραφία==

Ο πρώην πυροσβέστης Τζούρα Κνιέζεβιτς, που είχε καταδικαστεί σε θάνατο, προσπάθησε να δολοφονήσει τον πρώην βασιλιά Μίλαν τον Ιούνιο του 1899 (Σερβικά: Ивандањски атентат). Το ίδιο βράδυ ο Μίλαν δήλωσε ότι το Ριζοσπαστικό Κόμμα προσπάθησε να τον σκοτώσει και όλοι οι επικεφαλής του Ριζοσπαστικού Κόμματος συνελήφθησαν, συμπεριλαμβανομένου του Πάσιτς, που είχε μόλις απελευθερωθεί από τη φυλακή από την προηγούμενη ποινή του. Οι κατηγορίες του Μίλαν κατά των Ριζοσπαστών ήταν αβάσιμες και ακόμη και η Αυστροουγγαρία, ο σημαντικότερος σύμμαχός του, παραδέχτηκε ότι το Ριζοσπαστικό Κόμμα δεν συμμετείχε, παρά την επιμονή του Μίλαν ότι ''τουλάχιστον'' ο Νίκολα Πάσιτς και ο Kόστα Ταουσάνοβιτς έπρεπε να καταδικαστούν σε θάνατο. Η Αυστροουγγαρία φοβόταν ότι η εκτέλεση του ρωσόφιλου Πάσιτς θα ανάγκαζε τη Ρωσία να παρέμβει, εγκαταλείποντας μια συμφωνία του 1897 να διατηρηθεί το [[status quo]] της Σερβίας σ. Έστειλε ειδικός απεσταλμένος από τη Βιέννη στο Μίλαν για να τον προειδοποιήσει ότι η Αυστρία θα αποκήρυυττε τη δυναστεία των Ομπρένοβιτς εάν εκτελείτο ο Πάσιτς. Ο διακεκριμένος Σέρβος ιστορικός Σλόμπονταν Γιοβάνοβιτς ισχυρίστηκε αργότερα ότι η δολοφονία θα σχεδιαζόταν έτσι ώστε ο Μίλαν να μπορέσει να απαλλαγεί από το Ριζοσπαστικό Κόμμα.

 

 

===Η χρυσή εποχή της δημοκρατίας 1903–1914===

 

====Ο τελωνειακός πόλεμος====

 

Η Αυστρία έκλεισε τα σύνορα, προκαλώντας αρχικά πράγματι σοβαρό πλήγμα στην οικονομία της Σερβίας, αλλά αργότερα θα ανέκαμπτε ακόμη πιο ανεπτυγμένη από ότι ήταν, χάρη στην άμεση στροφή του Πάσιτς προς τις χώρες της Δυτικής Ευρώπης. Εξανάγκασε σε αποστρατεία τους συνωμότες του πραξικοπήματος του 1903, πράγμα που ήταν προϋπόθεση για την αποκατάσταση διπλωματικών σχέσεων με το Ηνωμένο Βασίλειο, αγόρασε κανόνια από τη Γαλλία κλπ. Διαρκούντος του τελωνειακού πολέμου η Αυστροουγγαρία προσάρτησε επίσημα στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη το 1908, προκαλώντας μαζικές διαμαρτυρίες στη Σερβία και πολιτική αστάθεια, αλλά ο Πάσιτς κατάφερε να ηρεμήσει την κατάσταση. Σε αυτή την περίοδο ο σημαντικότερος σύμμαχος του Πάσιτς, η αυτοκρατορική Ρωσία, δεν μπορούσε να προσφέρει σοβαρή βοήθεια, ηττημένη από την Ιαπωνία κατά το [[Ρωσοϊαπωνικός Πόλεμος|Ρωσοϊαπωνικό Πόλεμο]] και πληττόμενη από σειρά επαναστάσεων.

==Ιδιωτική ζωή==

[[File:Nikola Pašić and his daughter Pava.jpg|thumb|Ο Νίκολα Πάσιτς και η κόρη του Πάβα.]]

 

==Κληρονομιά==