Αιγάλεω: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η περιοχή του Αιγάλεω ονομάστηκε έτσι από το βουνό Αιγάλεω, που το αρχαιοελληνικό του όνομα σημαίνει "''λαός κατσικιών''" (Αιγάλεως < {αίγα + λεώς}, λεώς είναι αντέκταση του λαός). Κατά μια άλλη ερμηνεία<ref>[http://courses.arch.ntua.gr/fsr/122970/Kalogeropoulou%20Makrynikola.pdf ''Δημοσιευμένη εργασία των μαθητριών Καλογεροπούλου & Μακρυνικόλα'']</ref> η λέξη Αιγάλεω προέρχεται από τις λέξεις "''αίγες''" (= ''κύματα'') και "''λάας''" (= ''λίθος, βράχος''), οπότε ο όρος Αιγάλεω αποδίδεται ως «''ο βράχος ''στον οποίο σπάζουν τα κύματα»''. Σύμφωνα με μια εκτίμηση<ref>[http://www.aigaleoinfo.gr/aigaleoplirofories/aigaleoistoria/index.html Ιστορική διαδρομή της πόλης του Αιγάλεω]</ref> η ονομασία του Αιγάλεω κατά τα τέλη του 19ου αιώνα ήταν ''Μπαστάρδι'' που μάλλον παραπέμπει στην [[Ιταλία|ιταλική]] γλώσσα. ''Στο [[Αιγάλεω (όρος)|όρος Αιγάλεω]] είχε εγκατασταθεί ο βασιλέας των Περσών [[Ξέρξης]] για να παρακολουθήσει την εξέλιξη της [[Ναυμαχία της Σαλαμίνας|ναυμαχίας]]<ref>[http://www.hellinon.net/ANEOMENA/Salamis.htm ''Ελλήνων Δίκτυο: Η ναυμαχία της Σαλαμίνας από τον '']''[[Διόδωρος Σικελιώτης|Διόδωρο Σικελιώτη]]''</ref> στον κόλπο της [[Σαλαμίνα (νησί)|Σαλαμίνας]], το 480 π.Χ. Το βουνό δεν ανήκει στον δήμο Αιγάλεω, καθώς τα όριά του δήμου εκτείνονται σε μικρή απόσταση απ' αυτό, προς την πλευρά τής Αθήνας. Το κέντρο του Αιγάλεω διασχίζεται από την αρχαία [[Ιερά Οδός|Ιερά Οδό]]<ref>[http://www.haidari.gr/Default.aspx?tabid=158&language=en-US ''Μνημεία κατά μήκος της Ιεράς Οδού'']</ref> που βρίσκεται στην ίδια θέση από την εποχή του [[Θησέας|Θησέως]] (και της οποίας αχνάρι έχει αποκαλυφθεί πρόσφατα, πάνω από τον σταθμό του [[Μετρό Αθήνας|Μετρό]] και εκτίθεται σε δημόσια θέα), επί της οποίας λάμβανε χώρα η λατρευτική πομπή των [[Ελευσίνεια Μυστήρια|Ελευσινείων Μυστηρίων]], που ξεκινούσε από τον [[Κεραμεικός|Κεραμεικό]] και κατέληγε στον σημερινό αρχαιολογικό χώρο<ref>[http://odysseus.culture.gr/h/3/gh351.jsp?obj_id=2373 ''Ιερό της Ελευσίνας'']</ref> της [[Ελευσίνα]]ς. Μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα στην περιοχή του σημερινού Δήμου Αιγάλεω δεν υπήρχε καν οικισμός. Η γη είχε κατά το παρελθόν καλλιεργηθεί από Έλληνες κατοίκους των Αθηνών και εν συνεχεία από [[Φραγκοκρατία|Φράγκους]], [[Καταλονία|Καταλανούς]], [[Φλωρεντία|Φλωρεντίνους]] και φυσικά [[Τουρκία|Τούρκους]]. Ο ποταμός Κηφισσός<ref>[http://www.bgs.gr/main.php?l1=74&l2=142 ''Κηφισός, ο κυριότερος ποταμός του Αττικού λεκανοπεδίου'']</ref> λατρευόταν στην αρχαιότητα ως θεός<ref>[http://akadimia-platonos.blogspot.gr/2013/12/blog-post_9700.html ''Ο Κηφισός ως θεός'']</ref>. Με βάση την [[Ακρόπολη]] χαράχθηκαν και οι βασικοί οδικοί (ιππήλατοι) άξονες της περιοχής, βάσει της εδαφικής διαμόρφωσης. Στον [[Ελαιώνας (συνοικία)|Ελαιώνα]] υπήρχαν εκτεταμένα δάση από [[Πεύκο|πεύκα]] και [[Ευκάλυπτος|ευκαλύπτους]], καθώς και οπωρώνες, αμπέλια, αγροί και περιβόλια<ref>''Αργυρώ Μακρή'', στο Μαθητικό Περιοδικό του Αιγάλεω "''Η Αίθουσα''", σελ. 103</ref>.