Ευρυσάκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ μ.επιμέλεια
Xaris333Bot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Ρομπότ: Αυτόματη αντικατάσταση κειμένου (-Σαλαμίνα +Σαλαμίνα)
Γραμμή 2:
Στην [[ελληνική μυθολογία]] ο '''Ευρυσάκης''' ήταν γιος του [[Αίας ο Τελαμώνιος|Αίαντα]] και της [[Τέκμησσα|Τέκμησσας]], κόρης του βασιλιά [[Τελεύτας|Τελεύτα]] της [[Φρυγία|Φρυγίας]]. Ο Ευρυσάκης πήρε το όνομά του από την [[ασπίδα]] («σάκον») του πατέρα του, που ήταν πολύ πλατιά (''ευρύς'' + ''σάκος'').
 
Την ώρα που ο Αίας απεφάσισε να αυτοκτονήσει, εμπιστεύθηκε τον γιο του στον αδελφό του, τον [[Τεύκρος|Τεύκρο]]. Στην τραγωδία ''«[[Αίας (τραγωδία)|Αίας]]»'' του Σοφοκλή, η ασπίδα είναι το μοναδικό αντικείμενο που παραδίδει στον γιο του ο Αίας πριν την αυτοκτονία του. Μετά την άλωση της Τροίας, ο Ευρυσάκης επέστρεψε στη [[Σαλαμίνα (νησί)|Σαλαμίνα]], όχι όμως στο ίδιο πλοίο με τον θείο του. Ο [[Τελαμών]] θύμωσε γιατί ο Ευρυσάκης ήρθε μόνος του και όταν γύρισε ο Τεύκρος τον έδιωξε. Ο Τεύκρος πήρε τότε τον Ευρυσάκη, πήγε στην [[Κύπρος|Κύπρο]] και ίδρυσε εκεί την ομώνυμη πόλη [[Σαλαμίνα Κύπρου|Σαλαμίνα]]. Μετά τον θάνατο του Τελαμώνα, ο Τεύκρος επέστρεψε και ο Ευρυσάκης πήρε την εξουσία σε όλη την Κύπρο. Αργότερα ο Τεύκρος ξαναπήγε στην Κύπρο, αλλά αυτή τη φορά διώχθηκε από τον ανεψιό του.
 
Ο Ευρυσάκης είχε έναν ετεροθαλή αδελφό, τον [[Φιλαίος|Φιλαίο]], γιο του Αίαντα και της Λυσιδίκης. Ο [[Παυσανίας]] όμως γράφει (Α΄ 35, 2) ότι ο Φιλαίος ήταν γιος του Ευρυσάκη. Κατά τον [[Πλούταρχος|Πλούταρχο]] («[[Βίοι Παράλληλοι]]», ''Σόλων'', 10) τα δύο αδέλφια έδωσαν τη Σαλαμίνα στους Αθηναίους και απέκτησαν έτσι όλα τα δικαιώματα Αθηναίου πολίτη. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκαν στην Αττική: ο Ευρυσάκης στη [[Μελίτη Κεκροπίδας|Μελίτη]], δυτικά της Αγοράς των Αθηνών, και ο Φιλαίος στη [[Βραυρώνα]]. Ο Ευρυσάκης και οι πρόγονοί του τιμήθηκαν ως ήρωες από τους Αθηναίους, που του ίδρυσαν και ομώνυμο ιερό, το '''«Ευρυσάκειον»'''. Απόγονοί του ισχυρίζονταν ότι ήταν άνδρες ένδοξοι, όπως ο [[Μιλτιάδης]], ο [[Κίμων]], ο [[Αλκιβιάδης]] και ο [[Θουκυδίδης]].