Αλφόνσος των Αστουριών (1453-1468): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Αλφόνσος''', ισπαν. Alfonso (17 Νοεμβρίου 1453 - 5 Ιουλίου 1468) από τον [[Οίκος της Τραστάμαρα|Οίκο της Τραστάμαρα]] ήταν πρίγκιπας των Αστουριών, δηλ. διάδοχος της Καστίλης, κατά τη βασιλεία τού άτεκνου αδελφού του ΕρρίκυΕρρίκoυ Δ΄ της Καστίλης. Πολλοί ευγενείς σε εξέγερσή τους τον θεώρησαν ως βασιλιά.

Ήταν ο δευτερότοκος γιος τού [[Ιωάννης Β΄ της Καστίλης|Ιωάννη Β΄]] της Καστίλης και της δεύτερης συζύγου του Ισαβέλλας των Αβίς, κόρης τού [[Ιωάννης, κοντόσταυλος της ΠορτογλίαςΠορτογαλίας|Ιωάννη]] κοντόσταυλου της Πορτογαλίας. Αμφιθαλής αδελφή του ήταν η [[Ισαβέλλα Α΄ της Καστίλης]]. Ο Ιωάννης Β΄ είχε από τον πρώτο του γάμο γιο τον [[Ερρίκος Δ΄ της Καστίλης|Ερρίκο Δ΄]] της Καστίλης.

Το 1454 απεβίωσε ο πατέρας του και η Ισαβέλλα των Αβίς εξορίστηκε στο Αρεβάλο, ενώ τα δύο παιδιά της στη Σεγόβια. Περί το 1460 τα δύο αδέλφια μετακινήθηκαν στην Αυλή τού Ερρίκου Δ΄ στη Μαδρίτη και έλαβαν θέσεις στο ανάκτορο της συζύγου του Ιωάννας των Αβίς. Οι φήμες έλεγαν, ότι η βασίλισσα προσπάθησε -τουλάχιστον σε μία ευκαιρία- να δηλητηριάσει τον Αλφόνσο για να ανοίξει ο δρόμος για την κόρη της στη διαδοχή τού θρόνου.

Τη δεκαετία τού 1460 οι ευγενείς δυσαρεστήθηκαν με τον Ερρίκο Δ΄ και· πίστευαν ότι η κόρη της Ιωάννας των Αβίς δεν ήταν τού Ερρίκου Δ΄, αλλά τού Βελτράν δε λα Κουέβα και την αποκαλούσαν Ιωάννα ''λα Βελτρανέχα''. Η προπαγάνδα των εξεγερθέντων ευγενών μεγάλωσε τις φήμες· ο Βελτράν ήταν ταπεινής καταγωγής, που ο Ερρίκος Δ΄ τού έδωσε τεράστια δύναμη ως ευνοούμενό του και -όπως τον θεωρούν μερικοί- εραστή του. Αν η Ιωάννα ήταν νόθα, διάδοχος γινόταν ο Αλφόνσος και η Ισαβέλλα Α΄.

Η ομάδα των ευγενών που ήλεγχε τον Αλφόνσο, πίεσε το 1464 με την Αντιπροσώπευση στο Βούργος τον Ερρίκο Δ΄ να αποκηρύξει την Ιωάννα και να αναγνωρίσει τον Αλφόνσο ως διάδοχο. Έτσι ο τελευταίος έγινε πρίγκιπας των Αστουριών, τίτλο που πριν είχε η Ιωάννα ''λα Βελτρανέχα''. Ο Ερρίκος Δ΄ συμφώνησε, με τον όρο ο Αλφόνσος να νυμφευτεί την Ιωάννα. Λίγο μετά όμως ο βασιλιάς ανακάλεσε την υπόσχεσή του και υποστήριξε την κόρη του. Τότε οι εναντίον του ευγενείς διεξήγανδιεξήγαγαν μία εικονική εκθρόνισή του έξω από την πόλη Άβιλα και έστεψαν τον Αλφόνσο. Είναι η λεγόμενη ''φάρσα (κωμωδία) της Άβιλα''. Ο Αλφόνσος άρχισε να μοιράζει τίτλους, σαν να ήταν αδιαμφισβήτητος βασιλιάς και ξεκίνησε εμφύλια διαμάχη. Η πιο σημαντική σύγκρουση ήταν η 2η μάχη τού Ολμέδο το 1467, που κατέληξε σε ισοπαλία.

Ωστόσο το 1468 ο Αλφόνσος απεβίωσε αιφνίδια σε ηλικία 15 ετών. Δεν γνωρίζουμε την αιτία, αλλά είναι πιθανό να απεβίωσε από ασθένεια,: κατανάλωση ή πανώλη· φήμες έλεγαν, ότι δηλητηριάστηκε σκόπιμα από τους εχθρούς του. Επιθυμία του ήταν να τον διαδεχθεί η αδελφή του ΙΣαβέλλαΙσαβέλλα Α΄, που τη ρώτησαν αν ήθελε να γίνει αρχηγός των ανταρτών, αλλά αρνήθηκε.

Σύντομα έγινε συμβιβασμός στο Τόρος δε Γκισάνδο, όπου αυτή και οι οπαδοί της έλαβαν ό,τι επιθυμούσαν: η Ιωάννα ''λα Μπελτρανέχα'' εξαιρείτο της διαδοχής και η Ισαβέλλα Α΄ θα γινόταν η επόμενη βασίλισσα. Ο Ερρίκος Δ΄ συνέχιζε να αντιπράττει στην απόφαση αυτή όσο γινόταν, αλλά οι ενέργειές του ήταν ατελέσφορες και έτσι έμεινε σε ειρήνη με την Ισαβέλλαετεροθαλή Α΄αδελφή του. Ο βασιλιάς απεβίωσε το 1474 και τον διαδέχθηκε η Ισαβέλλα Α΄.