Ρήγμα (γεωλογία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Με τον όρο '''ρήγμα''' (αγγλ. fault) ονομάζεται στη [[γεωλογία]] η διακοπή της συνέχειας μιας ομάδας στρωμάτων πετρωμάτων του στερεού [[Γήινος φλοιός|φλοιού της Γης]], η οποία συμβαίνει κατά επίπεδη επιφάνεια και σε μεγάλη έκταση και εκατέρωθεν της οποίας πραγματοποιείται ή πραγματοποιήθηκε στο παρελθόν σχετική κίνηση των στρωμάτων.<ref>Π. Δρανδάκη, ''Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια'', τ. ΚΑ'</ref>.

Ετυμολογικά, ο όρος παράγεται από το αρχαίο ελληνικό ρήμα ''ρήγνυμι'', που σημαίνει «ραγίζω», «σπάζω», «θραύω», «διασπώ».

Τα ρήγματα δημιουργούνται από τις ενεργές '''τάσεις''' σε μια περιοχή, από το σύνολο ουσιαστικά των δυνάμεων που επιδρούν στους γεωλογικούς σχηματισμούς της περιοχής αυτής με την ευρύτερη έννοια. Για παράδειγμα, στηνστη Β. Ελλάδα, στην λεκάνη της Μυγδονίας επικρατεί μια εφελκυστική κατάσταση, ένα σύνολο τάσεων δηλαδή που τείνει να επιμηκύνει τον φλοιό κατα την διεύθυνση περίπου Β-Ν. Μια αντίστοιχη κατάσταση επικρατεί στο Αιγαίου. Σε περαιτέρω ανάλυση, οι τάσεις αυτές οφείλονται σε γεωτεκτονικά αίτια, δηλαδή στις '''σημαντικές και εκτεταμένες κινήσεις και παραμορφώσεις του φλοιού της Γής''', όπως αυτές θεωρούνται και περιγράφονται από την [[Νέα Παγκόσμια Τεκτονική]] ([[Θεωρία των Λιθοσφαιρικών Πλακών]]) και την [[Γεωδυναμική]].