Κωστής Παλαμάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτες: Emoji Οπτική επεξεργασία |
Ετικέτα: Αναίρεση |
||
Γραμμή 1:
{{Πληροφορίες συγγραφέα
|υπογραφή = Kostis-palamas-signature.svg}}
Ο '''Κωστής Παλαμάς''' ([[Πάτρα]], [[13 Ιανουαρίου]] [[1859]] - [[Αθήνα]], [[27 Φεβρουαρίου]] [[1943]]) ήταν [[Έλληνες|Έλληνας]] [[ποιητής]], πεζογράφος, [[θέατρο|θεατρικός]] συγγραφέας, ιστορικός και κριτικός της λογοτεχνίας. Θεωρείται ένας
== Βιογραφία ==
Γεννήθηκε στην [[Πάτρα]] στις [[13 Ιανουαρίου]] [[1859]] από γονείς που κατάγονταν από το [[Μεσολόγγι]]. Η οικογένεια του πατέρα του ήταν οικογένεια λογίων, με αξιόλογη πνευματική δραστηριότητα, και ασχολούμενων με τη θρησκεία. Ο προπάππος του [[Παναγιώτης Παλαμάς]] (1722-1803) είχε ιδρύσει στο [[Μεσολόγγι]] την περίφημη "[[Παλαμαία Σχολή]]" και ο παππούς του [[Ιωάννης Παλαμάς|Ιωάννης]] είχε διδάξει στην Πατριαρχική Ακαδημία της [[Κωνσταντινούπολη]]ς. Ο θείος του Ανδρέας Παλαμάς υπήρξε πρωτοψάλτης και υμνογράφος, τον οποίο ο Κωστής Παλαμάς αναφέρει στα "Διηγήματά" του (Β' έκδοση, 1929, σελ. 200). Ο Μιχαήλ Ευσταθίου Παλαμάς (αδελφός του Ανδρέα) και ο Πανάρετος Παλαμάς ήταν ασκητές. Ο Δημήτριος Ι. Παλαμάς, επίσης θείος του Κωστή, ήταν ψάλτης και υμνογράφος στο Μεσολόγγι.<ref>Κώνστας Κ.Σ. (1961) Ο Ανδρέας Παλαμάς ο Υμνογράφος. Στερεοελλαδική Εστία, τεύχος 8, 1961, σελ. 113-117</ref> Ο πατέρας του ήταν δικαστικός.
Όταν ο ποιητής ήταν 6 χρονών έχασε και τους δύο γονείς του σε διάστημα σαράντα ημερών (Δεκέμβριος 1864-Φεβρουάριος 1865). Στενοί συγγενείς ανέλαβαν τότε τα τρία παιδιά της οικογένειας, το μικρότερο αδερφό του η αδερφή της μητέρας του και
[[Αρχείο:Palamas Serao Hoyse.jpg|200px|thumb|Το σπίτι του Παλαμά στην [[Πάτρα]]]]
Από το [[1875]] δημοσίευε σε εφημερίδες και περιοδικά διάφορα ποιήματα, φιλολογικά άρθρα, κριτικές και χρονογραφήματα. Το [[1876]] υπέβαλε στον Βουτσιναίο ποιητικό διαγωνισμό την ποιητική συλλογή ''Ερώτων Έπη'', σε καθαρεύουσα, με σαφείς τις επιρροές της Α΄ Αθηναϊκής Σχολής. Η συλλογή απορρίφθηκε με το χαρακτηρισμό "λογιωτάτου γραμματικού ψυχρότατα στιχουργικά γυμνάσματα". Η πρώτη του αυτοτελής έκδοση ήταν το [[1878]] το ποίημα "Μεσολόγγι". Από το [[1898]] εκείνος και οι δύο φίλοι και συμφοιτητές του [[Νίκος Καμπάς]] (με τον οποίο μοιραζόταν το ίδιο δωμάτιο) και [[Γεώργιος Δροσίνης]] άρχισαν να συνεργάζονται με τις πολιτικές-σατιρικές εφημερίδες "[[Ραμπαγάς (περιοδικό)|Ραμπαγάς]]" και "[[Μη Χάνεσαι]]". Οι τρεις φίλοι είχαν συνειδητοποιήσει την παρακμή του [[Α' Αθηναϊκή Σχολή|αθηναϊκού ρομαντισμού]] και με το έργο τους παρουσίαζαν μια νέα ποιητική πρόταση, η οποία βέβαια ενόχλησε τους παλαιότερους ποιητές, που τους αποκαλούσαν περιφρονητικά "παιδαρέλια" ή ποιητές της "Νέας Σχολής".
|