Γκίλμπερτ Λιούις: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ + νέα κατηγορία
μ mini...
Γραμμή 1:
{{Πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Γκίλμπερτ Νιούτον Λιούις''' (''Gilbert Newton Lewis'', [[23 Οκτωβρίου]] [[1875]] - [[23 Μαρτίου]] [[1946]]), ξένο μέλος της [[Βασιλική Εταιρεία|Βασιλικής Εταιρείας]]<ref name="frs">Hildebrand, J.H. (1947). "Gilbert Newton Lewis. 1875-1946". Obituary Notices of Fellows of the Royal Society 5 (15): 491. doi:10.1098/rsbm.1947.0014. edit</ref><ref>Gilbert Newton Lewis: American chemist (1875-1946), Woodrow Wilson Leadership Program in Chemistry</ref> ήταν [[Η.Π.Α.|Αμερικανός]] [[Φυσικοχημεία|φυσικοχημικός]], γνωστός για την ανακάλυψη του [[ομοιοπολικός δεσμός|ομοιοπολικού δεσμού]], της αρχής του [[ηλεκτρονιακό ζεύγος|ηλεκτρονιακού ζεύγους]], της [[Ηλεκτρονιακή δομή κατά Lewis|ηλεκτρονιακής δομής κατά Λιούις]] και άλλες συνεισφορές, όπως στη [[θεωρία σθένους - δεσμού]], που διαμόρφωσε τις σύγχρονες θεωρίες για τη [[χημικός δεσμός|χημική δεσμολογία]]. Ο Λιούις, ακόμη, συνεισέφερε επιτυχημένα στη [[θερμοδυναμική]], στη [[φωτοχημεία]], στον [[ισοτοπικός διαχωρισμός|ισοτοπικό διαχωρισμό]], καθώς επίσης και στην [[οξεοβασική θεωρία κατά Λιούις]].
 
Ο Γκίλμπερτ Νιούτον Λιούις γεννήθηκε στις [[23 Οκτωβρίου]] [[1875]], στο Γουάιμαουθ της [[Μασαχουσέτη|Μασαχουσέτης]] (''Weymouth, Massachusetts''). Αφού έλαβε το [[διδακτορικό]] του στη [[χημεία]] από το [[Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ]] (''Harvard University'') και μελέτησε επιπλέον στη [[Γερμανία]] και στις [[Φιλιππίνες]], ο Λιούις μετακόμισε στην [[Καλιφόρνια]] για να διδάξει χημεία στο [[Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Μπέρκλεϋ]] (''California, Berkeley.''). Αρκετά χρόνια αργότερα, έγινε ο [[πρόεδρος πανεπιστημιακού τμήματος|πρόεδρος]] του τμήματος χημείας του πανεπιστημίου αυτού, θέση που κατείχε για όληνόλη την υπόλοιπη ζωή του. Ως ένας καθηγητής πανεπιστημίου, ενσωμάτωσε τις αρχές της θερμοδυναμικής στο πρόγραμμα του χημικού τμήματος και μεταρρύθμισε τη [[χημική θερμοδυναμική]] με ένα μαθηματικά αυστηρό τρόπο, που ήταν όμως προσιτός και στους κοινούς προπτυχιακούς χημικούς. Άρχισε να μετρά τις τιμές της [[ελεύθερη ενέργεια (θερμοδυναμική)|ελεύθερης ενέργειας]] σε αρκετές χημικές διεργασίες, και ανόργανες και οργανικές.
 
Το [[1916]], πρότεινε τη θεωρία του για τη δεσμολογία και πρόσθεσε την πληροφόρηση για τα ηλεκτρόνια στον [[Περιοδικός πίνακας των χημικών στοιχείων|Περιοδικό πίνακα των χημικών στοιχείων]]. Το [[1926]], ο Λιούις εισήγαγε τον όρο «[[φωτόνιο]]» για τη μικρότερη μονάδα της [[Ενέργεια ακτινοβολίας|ενέργειας ακτινοβολίας]]. Το [[1933]], άρχισε την έρευνά του στον ισοτοπικό διαχωρισμό. Ο Λιούις εργάστηκε με το [[υδρογόνο]] και κατάφερε να διαχωρίσει ένα δείγμα [[βαρύ ύδωρ|βαρέως ύδατος]]. Μετά ασχολήθηκε με την οξεοβασική θεωρία του, και εργάστηκε στο πεδίο της φωτοχημείας, κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών της ζωής του. Ήταν ένας «αδελφός» στο [[ΑΧΣ]], δηλαδή της «Επαγγελματικής Αδελφότητας Χημείας».
 
Παρόλο που προτάθηκε [[35 (αριθμός)|35]] φορές, ο Λιούις ποτέ δεν έλαβε το [[Βραβείο Νόμπελ Χημείας]]. Στις [[23 Μαρτίου]] [[1946]], ο Λιούις βρέθηκε νεκρός στο εργαστήριό του στο Μπέρκλεϋ, ενώ χρησιμοποιούσε [[υδροκυάνιο]], γεγονός που έκανε πολλούς να ισχυριστούν ότι η αιτία του θανάτου του ήταν η αυτοκτονία. Μετά το θάνατο του Λιούις, τα παιδιά του ακολούθησαν την καριέρα του πατέρα τους ως χημικοί.
 
 
== Αναφορές και σημειώσεις ==