Νίκος Καχτίτσης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ αφαιρέθηκε η Κατηγορία:Μοντρεαλίτες (με το HotCat)
Victorcamhi (συζήτηση | συνεισφορές)
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 10:
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, ο Καχτίτσης και ορισμένοι συμμαθητές και φίλοι του αποφάσισαν να εκδώσουν, σε χειρόγραφη μορφή, ένα λογοτεχνικό περιοδικό με πατριωτικό περιεχόμενο, τη ''Μέλισσα''. Ο Καχτίτσης καλλιγράφησε ιδιοχείρως τα πρώτα τέσσερα αντίτυπα που κυκλοφόρησαν χέρι χέρι μεταξύ 15 και 20 Μαρτίου 1943. Η έκδοση αναστάλθηκε ύστερα από ανώνυμες απειλές.<ref>Μαρία Mανωλάκου, «Ο έφηβος Νίκος Καχτίτσης», ''Γράμματα και Τέχνες'', τχ. 46, Ιούλιος-Αύγουστος 1986, σ. 5</ref> Παρότι ο Καχτίτσης δεν εντάχθηκε σε άλλη οργάνωση, εντούτοις λίγο πριν την απελευθέρωση της Πάτρας από τον ΕΛΑΣ, στις 4 Οκτωβρίου 1944, συνελήφθη και κρατήθηκε από τα Τάγματα Ασφαλείας, επειδή διατηρούσε αλληλογραφία με τον Λάκη Μπαζό, στενό του φίλο και μέλος της [[ΕΠΟΝ]].
 
Τον Φεβρουάριο και Μάρτιο 1945, εξέδωσε στην Πάτρα με τον Λ. Μπαζό και φίλους από τη ''Μέλισσα'', το περιοδικό ''Νέος Ρυθμός'', όπου δημοσίευσε κείμενα με διάφορα ψευδώνυμα. Η έκδοση αναστάλθηκε ύστερα από δύο τεύχη και ενώ το τρίτο τεύχος ήταν έτοιμο, εξαιτίας των αντιδράσεων που προκάλεσε η δημοσίευση νεκρολογίας για τον [[Δημήτρης Γληνός|Γληνό]] σε συντηρητικούς κύκλους της Πάτρας, στο κλίμα της εποχής μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας.
 
Μετά την απελευθέρωση εργάστηκε στη Γραμματεία της «Αγγλικής Υπηρεσίας Πληροφοριών» και κατόπιν δίδαξε στο Παράρτημα Πατρών της Βρετανικής Ακαδημίας. Κλήθηκε να υπηρετήσει τη θητεία του στις 24 Μαρτίου 1949, ενώ ο [[Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος|Εμφύλιος]] συνεχιζόταν. Τον Σεπτέμβριο 1949, μετά τη λήξη των στρατιωτικών επιχειρήσεων, μετατέθηκε στην Ήπειρο, στην περιοχή της Μουργκάνας, όπου έγραψε στα αγγλικά δεκατέσσερα ποιήματα υπό τον τίτλο ''Vulnerable Point''. Απολύθηκε από τον Ελληνικό Στρατό στις 21 Ιουλίου 1952 με τοντο βαθμό του εφέδρου ανθυπολοχαγού.
 
Από τον Ιανουάριο του 1953 ως τον Απρίλιο του 1955, εργάστηκε ως λογιστής στη βρετανική εταιρεία Paterson, Zochonis & Co Ltd. στην [[Ντουάλα]] του Γαλλικού [[Καμερούν]]. Κατά την περίοδο αυτή έγραψε αφιλοκερδώς πολλέςαμισθί ανταποκρίσεις για την αθηναϊκή εφημερίδα [[Ελευθερία (εφημερίδα)|''Ελευθερία'']]. Με την επιστροφή του στην Αθήνα, προσπάθησε, ανεπιτυχώς, να βρει δουλειά ως συντάκτης στην ίδια εφημερίδα.
 
Το 1956 έλαβε πρόσκληση από τη Θάλεια Τσαπουλάρη (ημερομηνία αποδημίας 12 Μαΐου 2014, Μόντρεαλ) να μεταβεί στον Καναδά ως επίσημος μνηστήρας της. Το καλοκαίρι του 1956, πήγε στην Αγγλία, από όπου αναχώρησε με υπερωκεάνιο για το [[Μόντρεαλ]]. Στις 27 Οκτωβρίου του ίδιου έτους νυμφεύτηκε τη Θάλειανυμφεύτηκαν στο Μόντρεαλ, με κουμπάρο τον νεανικό του φίλο ΝτίνοΝτ. Ηλιόπουλο.
 
Στο Μόντρεαλ βιοπορίστηκε με ποικίλες εργασίες: κατ' οίκον διδασκαλία αγγλικών και γαλλικών σε ομογενείς, υπάλληλος ταξιδιωτικού πρακτορείου και επίσημος δικαστικός διερμηνέας, εργασία που αποτέλεσε την κύρια πηγή εσόδων του. Το 1962 γεννήθηκε ο γιος του Θωμάς-Κωνσταντίνος.
 
Με την κήρυξη του [[Χούντα των Συνταγματαρχών|στρατιωτικού καθεστώτος την 21η Απριλίου 1967]], ακολουθώντας την στάση πολλών Ελλήνων συγγραφέων, ο Καχτίτσης έπαψε να τυπώνει κείμενα στην ελληνική γλώσσα. Εξαίρεση στον κανόνα η υπό τη διακριτική επωνυμία «Λωτοφάγος» έκδοση τον Δεκέμβριο του 1967 του ''Ήρωα της Γάνδης'', η εκτύπωση του οποίου είχε ξεκινήσει στις αρχές του έτους στον Πύργο και διακόπηκε τέλη Απριλίου. Τον Μάιο του 1968 ως εκδότης πλέον τύπωσε τις ''Πρόκες'' του Γ. Δανιήλ και υπό την ίδια διακριτική επωνυμία.
 
Το καλοκαίρι του 1968 εγκατέστησε στο υπόγειο του σπιτιού του ένα χειροκίνητο πιεστήριο και τύπωσε υπό τη διακριτική επωνυμία «Anthelion Press» στην αγγλική γλώσσα κείμενα δικά του, του [[Επαμεινώνδας Γονατάς|Ε. Χ. Γονατά]] και άλλων καθώς και τρία αντιδικτατορικά τομίδια. Άνθρωπος διηνεκώς κατεχόμενος από φοβίες και λόγω της ημιεπίσημης θέσης του ως δικαστικού διερμηνέως εξέδωσε τις ανωτέρω εκδόσεις ανωνύμως. Παράλληλα δημοσίευσε με ψευδώνυμο σειρά άρθρων στο ''Ελληνοκαναδικό Βήμα'' στα οποία λαμβάνει σαφή θέση κατά της Δικτατορίας.
 
Την άνοιξη του 1970 προσβλήθηκεδιαγνωστηκε απόμε οξεία [[λευχαιμία]]. Στις 17 Μαΐου έφτασε στην Αθήνα και την επομένη στην Πάτρα. Δύο ημέρες πριν πεθάνει εισήχθη στο Νοσοκομείο της Πάτρας όπου και εξέπνευσεΕξέπνευσε στις 25 Μαΐου 1970. Ενταφιάστηκεμετά στιςαπό 26διήμερη Μαΐουνοσηλεία. Ενταφιάστηκε το απόγευμα της επομένης σε οικογενειακό τάφο στο Α΄ Νεκροταφείου Πατρών.
 
== Το εν ζωή δημοσιευμένο έργο==