Δήμος Θέος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γλωσσική επιμέλεια
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες καλλιτέχνη}}
Ο '''Δήμος (Δημοσθένης) Θέος''' ([[Άγραφα Καρδίτσας|Άγραφα]], [[10 Οκτωβρίου]] [[1935]]) είναι Έλληνας [[σκηνοθέτης]] του κινηματογράφου και της τηλεόρασης. Για την ταινία του [[Κιέριον|''Κιέριον'']]'' ''κέρδισε εξ ημισείας το βραβείο καλύτερης καλλιτεχνικής ταινίας και το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη στο [[Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 19671974|15ο Φεστιβάλ ελληνικού κινηματογράφου]].<ref>{{cite web|title=15o Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου (Βραβεία 1974)|url=http://www.filmfestival.gr/default.aspx?lang=el-GR&page=650&tiff=15&m=2|publisher=Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης}}</ref> Το ''Κιέριον ήταν''είναι και η πρώτη ελληνική ταινία που βραβεύτηκε στο [[Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας]].<ref>{{cite web|title=Venice Film Festival awards for 1968|url=http://www.imdb.com/event/ev0000681/1968|publisher=Internet Movie Database|language=Αγγλικά}}</ref>
 
==Βιογραφία==
 
===Τα πρώτα χρόνια===
Ο Δήμος Θέος γεννήθηκε στα Άγραφα της Καρδίτσας στις 10 Οκτωβρίου του 1935. Έφθασε στην Αθήνα τον Σεπτέμβριο του 1953 και απασχολούμενος αρχικά σε χειρωνακτικές εργασίες βρέθηκε να εργάζεται ως βαφέας σκηνικών στο θέατρο «Ακροπόλ». Ύστερα από την εργασία του συνεργείου του Ακροπόλ για τα σκηνικά της ταινίας ''[[Έγκλημα στο Κολωνάκι]]'' βρέθηκε στο κινηματογραφικό συνεργείο του σκηνοθέτη και παραγωγού [[Τζανής Αλιφέρης|Τζανή Αλιφέρη]].<ref name=kersanidis>{{cite book|title=Δήμος Θέος|year=2006|publisher=Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης - Εκδόσεις Αιγόκερως|author=Κερσανίδης, Σταύρος|authorlink=Συνέντευξη Δήμου Θέου|editor=Κερσανίδης, Σταύρος}}</ref> Για περισσότερα από δεκαπέντε χρόνια εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη σε ταινίες του εμπορικού κινηματογράφου όπως οι ''[[Έκλαψα πικρά για σένα]]'' και ''[[Ένας ντελικανής]]'', όπου συνεργάστηκε για πρώτη φορά με τον κινηματογραφιστή [[Κώστας Φέρρης|Κώστα Φέρρη]], με τον οποίο θα δούλευεδούλευαν συχνά μαζί στο μέλλον.
 
===Σκηνοθετικό ξεκίνημα===
Γραμμή 11:
Η πρώτη του σκηνοθετική δουλειά ήταν το μικρού μήκους ντοκυμαντέρ'' 100 ώρες του Μάη'' του 1963, το οποίο συν-σκηνοθέτησε με τον [[Φώτος Λαμπρινός|Φώτο Λαμπρινό]]. Η ταινία, μια ανεξάρτητη παραγωγή, περιγράφει την πολιτική και κοινωνική διάσταση της πρόσφατης τότε δολοφονίας του βουλευτή της αριστεράς [[Γρηγόρης Λαμπράκης|Γρηγόρη Λαμπράκη]].
 
Το 1967, πριν από την δικτατορία της 21ης Απριλίου, ο Θέος ξεκίνησε να σκηνοθετεί την πρώτη ταινία του μεγάλου μήκους, το ''Κιέριον''. Ένα φιλμ νουάρ σε πρώτο επίπεδο, το ''Κιέριον ''περιγράφει την προσπάθεια ενός δημοσιογράφου να βρει τον πραγματικό δολοφόνο ενός αμερικανού δημοσιογράφου για την οποία το παρακράτος τον κατηγορεί πως συνέργησε. Η υπόθεση έχει σαφείς αναφορές στη δολοφονία του δημοσιογράφου [[Τζωρτζ Πολκ]] το 1948. Αποτελεί την πρώτη ίσως ελληνική πολιτική ταινία και παράλληλα τηνεγκαινίασε πρώτη τουτο καλλιτεχνικούκαλλιτεχνικό ρεύματοςρεύμα που ονομάστηκε [[Νέος Ελληνικός Κινηματογράφος]]. Πολλοί μετέπειτα γνωστοί σκηνοθέτες του όπως ο [[Θεόδωρος Αγγελόπουλος]], ο [[Κώστας Σφήκας]], ο [[Κώστας Φέρρης]], ο [[Σταύρος Τορνές]], η [[Τώνια Μαρκετάκη]], ο [[Γιώργος Πανουσόπουλος]] κ.α. συνεργάστηκαν για τη δημιουργία της<ref name=Kierion_tainiothiki>{{cite web|title=Κιέριον|url=http://www.tainiothiki.gr/v2/filmography/view/1/2505/|publisher=Ταινιοθήκη της Ελλάδος}}</ref> . Ο ερχομός της δικτατορίας διέκοψε τη δημιουργία της ταινίας και ο Θέος διέφυγε στομαζί Παρίσιμε αρχικάτο καιυλικό κατόπιντης εγκαταστάθηκεαρχικά στηστο ΓερμανίαΠαρίσι μεκαι τοκατόπιν φίλμστη Αγγλία, όπου και μοντάρισε μια πρώτη μορφή της. Η δικτατορία είχε απαγορεύσει την προβολή της ταινίας στην Ελλάδα αλλά προβλήθηκε σε φεστιβάλ του εξωτερικού, ανάμεσά τους στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας του 1968, όπου έλαβε ειδικό βραβείο. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα το 1974 μετά τη δικτατορία ο Θέος κατάφερε να ολοκληρώσει την ταινία η οποία κέρδισε το πρώτο βραβείο, βραβείο καλύτερης ταινίας καικαλλιτεχνικής πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη για τον Θέοταινίας στο 15ο Φεστιβάλ ελληνικού κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ενώ ο ίδιος ο Θέος βραβεύτηκε ως καλύτερος πρωτοεμφανιζόμενος σκηνοθέτης . Την ίδια χρονιά συμμετείχε στο φεστιβάλ η [[Η Φόνισσα (ταινία 1974)|''Φόνισσα'']] του Κώστα Φέρρη στην οποία ο Θέος είχε συμμετάσχει στη συγγραφή του σεναρίου.
 
===Μετέπειτα κινηματογραφική πορεία===
Γραμμή 17:
Η επόμενη μεγάλου μήκους ταινία του Θέου, ''Η Διαδικασία'' του 1976 σηματοδότησε μια νέα σκηνοθετική κατεύθυνση προς έναν δοκιμιακό κινηματογράφο μακριά από το συμβατικό σινεμά.<ref name=biblionet>{{cite web|title=Δήμος Θέος|url=http://www.biblionet.gr/author/16114/%CE%94%CE%AE%CE%BC%CE%BF%CF%82_%CE%98%CE%AD%CE%BF%CF%82|publisher=βιβλίονέτ}}</ref> Μια παραλλαγή της ιστορίας της Αντιγόνης, η ''Διαδικασία'' αποδοκιμάστηκε έντονα από το κοινό του [[Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1969|17ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης]]<ref>{{cite web|title=17ο Φεστιβάλ ελληνικού κινηματογράφου|url=http://www.filmfestival.gr/film_festival/archive/national_comp/1976.html|publisher=Φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης}}</ref> και προκάλεσε αμηχανία στους κριτικούς.
 
Τα επόμενα χρόνια ο Θέος δραστηριοποιήθηκε εκτός της σκηνοθεσίας ταινιών. Είχε ένα μικρό ρόλο στο ''[[Εξόριστος Στην Κεντρική Λεωφόρο|Εξόριστος στην Κεντρική Λεωφόρο]]'' του 1979 που είχε συγγράψει και πρωταγωνιστούσε ο Φέρρης, ήταν διευθυντής παραγωγής της ταινίας ''[[Τα Οπλα μου Ρίχνουν Λουλούδια|Τα Όπλα μου Ρίχνουν Λουλούδια]]'' και έκανε το μοντάζ της ταινίας ''[[Μπαλαμός]]'' του φίλου του Σταύρου Τορνέ<ref>{{cite web|title=Δήμος Θέος|url=http://www.cine.gr/people.asp?name=%C8%DD%EF%F2%2C%20%C4%DE%EC%EF%F2|publisher=cine.gr}}</ref> . Συνεργάστηκε επίσης με την εκπομπή Παρασκήνιο. Το 1982 σκηνοθέτησε επίσης τρία επεισόδια της σειράς ''Ο Φονιάς'' της ΕΡΤ, μια τηλεοπτική διασκευή του διηγήματος ''Ποίος ήτο ο φονεύς του αδελφού μου'' του [[Γεώργιος Βιζυηνός|Γεώργιου Βιζυηνού.]]<ref>{{cite web|title=Ο φωνιάς (1982)|url=http://retrodb.gr/wiki/index.php/%CE%9F_%CF%86%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%AC%CF%82_(1982)|publisher=Retro db}}</ref> . Την επόμενη χρονιά σκηνοθέτησε το ντοκιμαντέρ ''Υπερρεαλιστικό happening'' με θέμα το [[Υπερρεαλισμός|υπερρεαλιστικό]] κίνημα στην Ελλάδα.
 
Η τρίτη κατά σειρά ταινία μεγάλου μήκους του Θέου ήταν ο ''Καπετάν Μεϊντάνος'' του 1987 που συνέχισε να κινείται σε μη συμβατικούς αφηγηματικούς δρόμους. Η υπόθεση διηγείται τη μελέτη της ζωής του ομώνυμου οπλαρχηγού του 17ου αιώνα από έναν τέως διπλωμάτη, εν μέρει μέσα από μαρτυρίες μοναχών και εξερευνά το μυστήριο μιας εικόνας συνδεδεμένης με τη ζωή του Μεϊντάνου.<ref>{{cite web|title=Καπετάν Μεϊντάνος - Η εικόνα ενός μυθικού οπλαρχηγού|url=http://www.tainiothiki.gr/v2/filmography/view/1/1080|publisher=Ταινιοθήκη της Ελλάδος}}</ref> Ο δύσκολος χαρακτήρας της ταινίας προκάλεσε έντονες αποδοκιμασίες στο [[Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1987|28ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης]] και μάλιστα παραλίγο να υπάρξουν και ξυλοδαρμοί στο τέλος της προβολής της,.<ref>{{cite web|title=28ο Φεστιβάλ ελληνικού κινηματογράφου|url=http://www.filmfestival.gr/film_festival/archive/national_comp/1987.html|publisher=Φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης}}</ref> Η ταινία μεταδόθηκε το 1990 ως μίνι σειρά από την ΕΡΤ.
 
Ο Θέος επέστρεψε στα ντοκιμαντέρ με ένα μεσαίου μήκους για την ''Αποκάλυψη του Ιωάννου'' και τη σειρά ''Ελληνισμός και Δύση'' για την [[ΕΡΤ1]] η οποία παρουσίαζε την αλληλεπίδραση των δύο αυτών πόλων κατά τη διάρκεια του μεσαίωνα και της αναγέννησης. Επίσης σκηνοθέτησε κάποια επεισόδια της σειράς ντοκιμαντέρ ''Εδώ γεννήθηκε η Ευρώπη''.<ref>{{cite news|title=Αναμνήσεις από τον Μπαρμπαρόσα|url=http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=377868&textCriteriaClause=%2B%28%2B%22%CE%94%CE%97%CE%9C%CE%9F%CE%A3+%CE%98%CE%95%CE%9F%CE%A3%22+%29|newspaper=[[Ριζοσπάστης]]|date=28 Ιουλίου 2000}}</ref> Η τελευταία ταινία του μυθοπλασίας μεγάλου μήκους ήταν ο ''Ελεάτης Ξένος'' του 1996. Η υπόθεση της ταινίας αφορά την επίσκεψη μιας νεαρής γερμανίδας φιλολόγου στην Αθήνα για να βρει τον πατέρα της που δεν γνώρισε, μόνο για να μάθει πως αυτός είναι νεκρός. Το φιλμ αφηγείται την αναζήτηση των αιτιών του θανάτου του και παράλληλα την ερωτική της σχέση με ένα νεαρό μουσικό.<ref>{{cite web|title=Ελεάτης Ξένος|url=http://www.filmfestival.gr/default.aspx?lang=el-GR&page=650&tiff=37&m=1&mid=95|publisher=Φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης}}</ref> Μια μοντέρνα παραλλαγή του μύθου του Ορφέα και της Ευριδίκης, ο ''Ελεάτης Ξένος ''δεν διακρίθηκε εισπρακτικά ή σε κάποιο φεστιβάλ.
Γραμμή 28:
Ο Θέος έχει συγγράψει το μυθιστόρημα ''Μανιάκ Μπέης'' καθώς και κάποια δοκίμια, όπως τα ''Φορμαλισμός ''και ''Το αισθητικό και το ιερό.''<ref name=biblionet /> Έχουν επίσης δημοσιευθεί αρκετά άρθρα του σε περιοδικά.
 
==Άλλες δραστηριότητες και προσωπική ζωή==
Δίδαξε κινηματογράφο στη σχολή της [[Ευγενία Χατζίκου|Ευγενίας Χατζίκου]]. Επίσης, από το 1978 και για χρόνιαμια δεκαετία ο Θέος βιοποριζόταν και ως παλαιοβιβλιοπώλης στο Μοναστηράκι, όπου είχε το βιβλιοπωλείο ''Ο δικός σας Τιπούκειτος''.<ref name=biblionet /> Πολιτικά παλαιότερα είχε ενταχθεί στην ΕΔΑ, ενώ ήταν γραμματέας της Ένωσης Τεχνικών Ελληνικού Κινηματογράφου.<ref>{{Cite web|url = http://www.lifo.gr/mag/features/4874|title = Ο Αθηναίος της εβδομάδας: Δήμος Θέος|date = 27 Μαΐου 2015|accessdate = |website = |publisher = lifo.gr|last = |first = }}</ref>
 
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==