Ερμής (μυθολογία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Girionis (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Αναίρεση έκδοσης 7234621 από τον Nikosgranturismogt (Συζήτηση) Παρακαλώ να χρησιμοποιούνται οι σωστές κλίσεις
Ετικέτα: Αναίρεση
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον Girionis (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό Nikosgranturismogt
Ετικέτα: Επαναφορά
Γραμμή 21:
== Ο Ερμής ανά ιστορική περίοδο ==
[[Αρχείο:AGMA Tête d'Hermès.jpg|thumb|200 px|Ερμοκεφαλή από ερμαϊκή στήλη. Μουσείο Αγοράς]]
Η καταγωγή του ΕρμούΕρμή είναι πολύ μακρινή και συνδέεται με την προϊστορική Ελλάδα, καθώς υπάρχουν στοιχεία που υποδεικνύουν ότι οι ''[[Ερμές]]'', ή ''Ερμεία'', (οι κατακόρυφοι λίθοι που χρησιμοποιούνταν για την οριοθέτηση περιοχών (ξερολιθιές) και ως οδοδείκτες για τους ταξιδιώτες) ήταν διαδεδομένες στην προϊστορική Κρήτη και σε άλλες περιοχές της αρχαίας Ελλάδας, και θεωρείται πως έχουν στενή σχέση με τα [[Καβείρια μυστήρια]], τα πλέον αρχέγονα μυστήρια της ελληνικής επικράτειας κατά την αρχαιότητα.
 
Όπως είναι γνωστό, από την πτολεμαϊκή περίοδο η πόλη της [[Αρχαία Αλεξάνδρεια|Αλεξανδρείας]] στην [[Αρχαία Αίγυπτος|Αίγυπτο]] καθίσταται ένα από τα πιο ξακουστά πνευματικά κέντρα της εποχής, στην οποία συναντώνται και αναμιγνύονται όλα τα φιλοσοφικά ρεύματα. ήδη παλαιότερα, όμως, από τότε που οι Έλληνες ήρθαν σε επαφή με τον αιγυπτιακό πολιτισμό και τη θρησκεία του, επήλθε μια ταύτιση του ελληνικού Ερμή και του αιγυπτιακού [[Θωθ]], καθώς διαπίστωσαν ότι υπήρχαν κοινά χαρακτηριστικά μεταξύ των δυο θεοτήτων. Ωστόσο, κατά την πτολεμαϊκή, τη ρωμαϊκή περίοδο και τους πρώιμους χριστιανικούς αιώνες διαμορφώθηκε μια νέα αρχετυπική μορφή, η οποία δεν ήταν ξεκάθαρα κάποια από τις δύο μορφές, αλλά αποτελούσε ένα συνδυασμό των χαρακτηριστικών των δύο, διανθισμένων, ενδεχομένως, με επιδράσεις από την ιουδαϊκή παράδοση.
Γραμμή 28:
Γενικότερα, πάντως, θεωρείται ότι ο Ερμής της ελληνιστικής περιόδου ήταν μια, προσεκτικά πλασμένη, κοσμοπολίτικη θεότητα, η οποία, κάλλιστα, μπορούσε να ταυτιστεί με θνητά πρόσωπα. Για παράδειγμα, οι Λυκάονες δεν είχαν καμιά δυσκολία να αναγνωρίσουν στο πρόσωπο του Απόστολου Παύλου τον ενσαρκωμένο Ερμή, διότι ήταν ικανότατος ρήτορας. Και τούτο γιατί εξαιτίας της ιδιότητας των Ερμή & Θωθ ως αγγελιαφόρων των θεών, καθιερώθηκε ο ελληνιστικός Ερμής ως «Λόγος», με την έννοια εκείνου που ερμηνεύει στους ανθρώπους τη θεϊκή θέληση.
 
Οι [[Στωικισμός|Στωικοί φιλόσοφοι]] απέδωσαν στον Ερμή έναν ακόμα κεντρικότερο ρόλο στη θεολογία τους, θεωρώντας τον ως Λόγο-Δημιουργό, επηρεασμένοι, προφανώς, από την αιγυπτιακή αποδοχή του Θωθ ως δημιουργού. Εκείνο, όμως, που γίνεται εμφανές, είναι ότι η ανάμειξη της αιγυπτιακής με την ελληνική [[θεολογία]], σε συνδυασμό με την [[ελληνιστική φιλοσοφία]], παρήγαγε ένα σύνολο μεγαλύτερο από τα μέρη του, μια θεότητα που πήρε τη θέση της ανάμεσα στους θεούς του ρωμαϊκού πανθέου. Παρ'όλο που στην αρχή οι Ρωμαίοι, σαφώς επηρεασμένοι από το αρχαιοελληνικό πάνθεο, εκρωμάισαν τις ελληνικές θεότητες, στη συνέχεια, η αιγυπτιακή επίδραση είχε ως αρχικό αποτέλεσμα την ταύτιση του ΕρμούΕρμή ([[Λατινική γλώσσα|Λατ.]] Mercurius) με τον Θωθ, χωρίς, και πάλι,να μένουν εκεί. Απέδωσαν μια μυθολογική ερμηνεία της παρουσίας του ΕρμούΕρμή στην Aίγυπτο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο [[Κικέρων]] απαρίθμησε τουλάχιστον πέντε πρόσωπα που διεκδικούσαν το όνομα Ερμής. Από αυτά, το τρίτο ήταν ο γνωστός Ερμής, καρπός της ένωσης του Δία με τη Μαία, ενώ το πέμπτο, που λατρεύτηκε από το λαό του [[Φενεός|Φενεού]], λέγεται ότι σκότωσε το φύλακα των κοπαδιών του Απόλλωνα, τον Άργο, και για να αποφύγει τις συνέπειες κατέφυγε στην Αίγυπτο. Αυτός, σύμφωνα με τον Κικέρωνα, είναι που δίδαξε στους Αιγύπτιους τους νόμους τους και το αλφάβητό τους, «είναι εκείνος που οι Αιγύπτιοι αποκαλούν Θωθ».
 
==Θέλημα==