Γκάζι (συνοικία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το εργοστάσιο παραγωγής αεριόφωτος ιδρύθηκε το 1857. Γύρω στο 1910 εγκαταστάθηκαν στην περιοχή [[οίκος ανοχής|οίκοι ανοχής]] της Αθήνας, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να αποκαλείται εκείνη την εποχή η περιοχή και οι οίκοι ανοχής «γκάζι» ή «γκαζοχώρι». Με το όνομα «γκαζοχωρίτης» αποκαλείτο ο τακτικός θαμώνας των οίκων αυτών, ενώ «γκαζοχωρίτισσα» η κάθε [[ιερόδουλος]] που δούλευε εκεί. Γύρω από το εργοστάσιο φωταερίου άρχισαν σταδιακά να οικοδομούνται στα μέσα του [[20ός αιώνας|20ού αιώνα]] χαμηλές κατοικίες με λίγα δωμάτια και μεγάλες αυλές που φιλοξενούσαν πολυμελείς οικογένειες των Αθηνών. Επρόκειτο για υποβαθμισμένη περιοχή, ενώ χαρακτηριστικός δρόμος ήταν η οδός Βουταδών. Παρά ταύτα, δεν παρουσίαζε υψηλή εγκληματικότητα. Οι κάτοικοι, ήσυχοι μεροκαματιάρηδες, ασχολούνταν κυρίως με το τύπωμα ονομάτων πάνω σε ξύλινα καφάσια.

 

 

 

Σήμερα όμως η όλη περιοχή βρίσκεται σε πλήρη χωροταξική ανάπλαση και οι άλλοτε γκαζοχωρίτισσες ιερόδουλες έχουν μετακινηθεί βόρεια της Ιεράς οδού, κοντύτερα προς την πλατεία Ομονοίας. Το Γκάζι έχει συνδεθεί με το [[Θησείο]] μέσω των πεζοδρομήσεων της Ερμού, της κατασκευής πάρκων και ελεύθερων χώρων, ενώ σημείο σταθμός στην ανάπτυξή της στάθηκε η λειτουργία του [[Σταθμός Κεραμεικού (Μετρό Αθήνας)|Σταθμού του Κεραμεικού]], που έδωσε ώθηση στην εντατικοποίηση της νυκτερινής διασκέδασης και στην αναβάθμιση της ποιότητάς της. Πλέον, αποτελεί σημείο συνάντησης για τις νεανικές παρέες των Αθηναίων και σφύζει από ζωή τα Σαββατόβραδα. Το νέο παράρτημα του Μουσείου Μπενάκη συμβάλλει στην αναβάθμιση της περιοχής, φιλοξενώντας εκθέσεις και πολιτιστικές εκδηλώσεις, ενώ η Νέα Εθνική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου ανεβάζει κλασσικές και εναλλακτικές παραστάσεις. Σημείο κατατεθέν αποτελεί η [[Τεχνόπολις]] των Αθηνών που λειτουργεί σήμερα ως πολυδύναμο πολιτιστικό κέντρο.<ref>Ενημερωτική Έκδοση της Αττικό Μετρό Εταιρεία Λειτουργίας ΑΕ, Μάρτιος 2008.</ref>