Unicode: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Γενικά, πολλά παλαιότερα πρότυπα για [[κωδικοποίηση χαρακτήρων]] μοιράζονται ένα κοινό πρόβλημα: το ότι επιτρέπουν υποστήριξη μονο δύο αλφαβήτων σε ένα συγκεκριμένο υπολογιστή, συνήθως του Λατινικού και ενός τοπικού, δηλαδή δεν υποστηρίζουν πολλά αλφάβητα στον ίδιο υπολογιστή. Για παράδειγμα, οσον αφορά το πρότυπο ISO 8859, ένας υπολογιστής στην Ελλάδα είναι (συνήθως) ρυθμισμένος να υποστηρίζει μονο το Λατινικό και το Ελληνικό αλφάβητο για κείμενο κωδικοποιημένο κατά ISO 8859. Έτσι, η ανάγνωση κειμένου (κωδικοποιημένου κατά ISO 8859) που περιέχει κάποιο άλλο αλφάβητο (όπως για παράδειγμα Ρώσικο, Εβραϊκό κλπ) θα είναι προβληματική σε Ελληνικό υπολογιστή, αφού οι (Ρωσικοί, Εβραϊκοί κλπ) χαρακτήρες δεν θα εμφανίζονται σωστά. Αυτό συμβαίνει για το πρότυπο ISO 8859 χρησιμοποιεί μόνο 8 bit για να κωδικοποιήσει κάθε χαρακτήρα (δηλαδή, συνολικά μπορούμε να αναπαραστήσουμε μονο 256 διαφορετικούς χαρακτήρες). Οι πρώτες 128 θέσεις δεσμεύονται για το Λατινικό αλφάβητο και μερικά σύμβολα, ενώ οι υπόλοιπες 128 για το τοπικό μη-Λατινογενές αλφάβητο (όποιο και αν είναι αυτό Ελληνικό, Ρώσικο, Εβραϊκό κλπ). Έτσι πρακτικά, οι χαρακτήρες των μη-λατινογενών αλφάβητων "μοιράζονται" τις ίδιες θέσεις με τους χαρακτήρες κάποιου άλλου μη-λατινογενούς αλφαβήτου, και άρα δεν μπορούν να υποστηρίζονται ταυτόχρονα από το σύστημα (δεν είναι δυνατόν μια θέση να αντιστοιχεί σε πάνω από έναν χαρακτήρες).

 

 

Επίσης στο πρότυπο περιλαμβάνει και σχετικά θέματα όπως ιδιότητες χαρακτήρων, φόρμες κανονικοποίησης κειμένου,κατεύθυνση εμφάνισης(για γλώσσες που διαβάζονται και από τα δεξιά προς τα αριστερά όπως η [[Αραβική γλώσσα]] και τα [[Εβραϊκή γλώσσα|Εβραϊκά]].