Διεθνής Ομοσπονδία Χόκεϊ επί Πάγου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το δεύτερο συνέδριο πραγματοποιήθηκε από τις 22 έως τις 25 Ιανουαρίου 1909 στο Chamonix[[Σαμονί-Μον-Μπλαν|Σαμονί]] της Γαλλίας. Οι κανόνες παιχνιδιού και διαγωνισμών θεσπίστηκαν και επιτεύχθηκε συμφωνία για ένα ετήσιο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Το τρίτο Συνέδριο πραγματοποιήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 1910 στο Montreux της Ελβετίας. Ο Louis Magnus επανεξελέγη πρόεδρος και ο Peter Patton ανέλαβε τη θέση του αντιπροέδρου. Το πρώτο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ξεκίνησε στο Les Avants μία ημέρα μετά την ολοκλήρωση του συνεδρίου. Κερδίστηκε από τη Μεγάλη Βρετανία.

Το πέμπτο Συνέδριο πραγματοποιήθηκε από τις 22-23 Μαρτίου 1912, στις [[Βρυξέλλες ]], στο Βέλγιο . Σε αντίθεση με τα δύο προηγούμενα συνέδρια, δεν πραγματοποιήθηκε σε συνδυασμό με τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, τα οποία διοργανώθηκαν στην Πράγα στις αρχές Φεβρουαρίου. Ο Henri van den Bulcke διαδέχτηκε τον Louis Magnus ως πρόεδρο του LIHG και ο Max Sillig αντικατέστησε τον Herman Kleeberg ως αντιπρόεδρο.

Στο συνέδριο του 1913 στο St. Moritz, ο Max Sillig παραιτήθηκε από την θέση του αντιπροέδρου και αντικαταστάθηκε από τον Peter Patton, ο οποίος προηγουμένως είχε υπηρετήσει στη θέση από το 1910-1911. Το Φεβρουάριο του 1913, η LIHF διοργάνωσε το πρώτο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Bandy στο [[Νταβός]] της Ελβετίας.

Το συνέδριο του 1914 πραγματοποιήθηκε στο [[Βερολίνο]]. Ο Louis Magnus αντικατέστησε τον Van den Bulcke ως πρόεδρο, αλλά παραιτήθηκε αμέσως, καθώς οι άλλοι αντιπρόσωποι δεν ακολούθησαν το πρόγραμμά του. Ο Peter Patton, τότε αντιπρόεδρος, έγινε πρόεδρος και πραγματοποίησε νέες εκλογές. Ο Van den Bulcke εκλέχθηκε εκ νέου ως πρόεδρος (θέση που θα κρατούσε μέχρι το 1920) και ο Patton επέστρεψε στον προηγούμενο ρόλο του αντιπροέδρου. Ο Παγκόσμιος Πόλεμος διέκοψε όλες τις δραστηριότητες της ομοσπονδίας μεταξύ 1914 και 1920. Το LIHG απέλασσε την Αυστρία και τη Γερμανία από τις τάξεις του μετά τον πόλεμο το 1920. Η ένταξη της Βοημίας μεταφέρθηκε στη νέα χώρα της Τσεχοσλοβακίας την ίδια χρονιά.

Οι [[Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 1920|Ολυμπιακοί Αγώνες του 1920]] ήταν οι πρώτοι που ενσωμάτωσαν το χόκεϊ στο πρόγραμμα τους. Ο Καναδάς και οι Ηνωμένες Πολιτείες έκαναν το ντεμπούτο τους στη διεθνή σκηνή στο τουρνουά. Το επίπεδο παιχνιδιού τους ήταν εξαιρετικά ανώτερο από αυτό των Ευρωπαίων και ο Καναδάς πήρε το χρυσό ενώ οι ΗΠΑ κέρδισαν το ασημένιο μετάλλιο. Στις 26 Απριλίου 1920, στο συνέδριο της LIHG, που πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια του Ολυμπιακού τουρνουά, και οι δύο χώρες έγιναν μέλη της ομοσπονδίας. Επίσης, στο συνέδριο, ο Max Sillig έγινε πρόεδρος, και ο Paul Loicq και ο Frank Fellowes εκλέχθηκαν ως αντιπρόεδροι.

Στο συνέδριο του 1923 αποφασίστηκε να θεωρηθούν οι [[Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 1924|Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες του 1924]] ως Παγκόσμιο Πρωτάθλημα καθώς και να οργανωθεί ένα παράλληλο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Η Ρουμανία, η Ισπανία και η Ιταλία έγιναν δεκτές στο LIHG το ίδιο έτος. Η Αυστρία επανεμφανίστηκε στο LIHG το 1924, ενώ η σουηδική πρόταση για επανεισδοχή της Γερμανίας μειώθηκε. Οι Σουηδοί διαμαρτυρήθηκαν αφήνοντας το LIHG. Επιστράφηκαν το 1926 μετά την επανεισδοχή της Γερμανίας. Οι Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες του 1928, που επίσης χρησίμευαν ως Παγκόσμιο και Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα για το έτος, είδαν ένα ρεκόρ 11 χωρών συμμετέχουν καθώς ο Καναδάς διεκδίκησε το τρίτο χρυσό μετάλλιο τους.

Στο συνέδριο του 1929, η LIHG αποφάσισε να οργανώσει αυτόνομο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, το οποίο ξεκίνησε το 1930. Το πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ξεκίνησε στο Chamonix, αλλά έπρεπε να ολοκληρωθεί στη Βιέννη και στο Βερολίνο, καθώς ο φυσικός πάγος στο Chamonix λειτούργησε προς το τέλος του τουρνουά. Ο Καναδάς θεωρήθηκε τόσο κυρίαρχος στον τελικό, όπου απέστειλε εύκολα τη Γερμανία για να κερδίσει το χρυσό μετάλλιο. Η Ιαπωνία, η οποία είχε προσχωρήσει στο LIHG μόλις λίγες μέρες πριν την έναρξη του τουρνουά, μπήκε σε ομάδα αποτελούμενη από φοιτητές ιατρικής.

Οι [[Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 1932|Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες του 1932 ]], που διεξήχθησαν στη Lake Placid, αποτελούνταν μόνο τέσσερις ομάδες λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Η Γερμανία και η Πολωνία ήταν τα μόνα ευρωπαϊκά έθνη, καθώς ο Καναδάς κέρδισε το τέταρτο ολυμπιακό χρυσό μετάλλιο. Το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1932 αμφισβητήθηκε ως το τελευταίο αυτόνομο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Εννέα χώρες συμμετείχαν και η Σουηδία κέρδισε τον τρίτο ευρωπαϊκό τίτλο.

Οι Κάτω Χώρες και η Νορβηγία έγιναν μέλη του LIHG το 1935. Τα τρία κράτη της Βαλτικής, η Λετονία, η Εσθονία και η Λιθουανία προσχώρησαν στο LIHG το 1931, 1935 και 1938 αντίστοιχα. Η Νότια Αφρική έγινε δεκτή στο LIHG το 1937. Οι [[Χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 1936|χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες του 1936]] έθεσαν νέο ρεκόρ με 15 συμμετέχοντες. Η Μεγάλη Βρετανία, αποτελούμενη από μια ομάδα στην οποία εννέα από τους 13 παίκτες μεγάλωσαν στον Καναδά, κέρδισε το πρώτο και μοναδικό χρυσό μετάλλιο στο τουρνουά. Ο Β 'Παγκόσμιος Πόλεμος διακόπηκε όλα τα πρωτάθληματα του LIHG - Παγκόσμια, Ευρωπαϊκά και Ολυμπιακά - από το 1940 έως το 1946.

Το πρώτο συνέδριο της LIHG σε επτά χρόνια πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες στις 27 Απριλίου 1946. Η Γερμανία και η Ιαπωνία απεκόπησαν από την ομοσπονδία, ενώ οι συντάξεις των τριών χωρών της Βαλτικής - Λιθουανία, Λετονία και Εσθονία - αφέθηκαν λόγω της προσάρτησης τους από τοτην σοβιετικόΣοβιετική Ένωση . Η Αυστρία είχε αποκατασταθεί η ιδιότητα του μέλους. Ήταν ακυρωθεί το 1939 μετά την ένωση της χώρας με τη Γερμανία. Η Δανία εισήλθε στο LIHG ως νέο μέλος.