Αλφόνσος ΣΤ΄ του Λεόν και Καστίλης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Αλφόνσος ΣΤ΄''' ο ''γενναίος'', ισπαν. Alfonso VI El Bravo (π. 1040/1 - 1 Ιουλίου 1109) από τον [[Οίκος των Χιμένεθ|Οίκο των Χιμένεθ]] ήταν βασιλιάς
==Βιογραφία==
Ήταν ο δευτερότοκος γιος τού [[Φερδινάνδος Α΄
Ο νεαρός πρίγκιπας (infante) είχε καταγωγή από τη Ναβάρρα, καθώς ο Φερδινάνδος Α΄ ήταν γιος τού [[Σάντσο Γ΄ της Παμπλόνα]]. Δεν γνωρίζουμε ακριβώς πότε γεννήθηκε: ένας από τους συγγραφείς τού ''Ανωνύμου Χρονικού τού Σααγκούν'' αναφέρει ότι απεβίωσε 62 ετών, μετά από 44 έτη βασιλείας, άρα γεννήθηκε το β΄ ήμισυ τού 1047 ή το α΄ ήμισυ τού 1048. Ο [[Πελάγιος τού Οβιέδο]] αναφέρει ότι ήταν 79 ετών, όταν απεβίωσε, αλλά τότε θα είχε γεννηθεί το 1030, πριν τον γάμο των γονιών του. Θεωρούμε ότι γεννήθηκε ενδιάμεσα, το 1040/1.
Σύμφωνα με τη ''Σιωπηλή Ιστορία
Όλα τα τέκνα του, κατά τη ''Σιωπηλή Ιστορία'', μορφώθηκαν στις ελεύθερες Τέχνες (ρητορική, αρχαία ελληνικά, μαθηματικά, κ.ά.), ενώ οι γιοί του εκπαιδεύτηκαν επιπλέον στα όπλα, στην ιππασία και το κυνήγι. Ο κληρικός Ραϊμούνδος ήταν υπεύθυνος για την εκπαίδευση τού Αλφόνσου ΣΤ΄. Όταν ο τελευταίος έγινε βασιλιάς, τον έκανε επίσκοπο της Παλένθια και αναφέρεται σε αυτόν ως τον "διδάσκαλό μου, ευγενή άνδρα με φόβο Θεού (magistro nostro, viro nobile et Deum timenti)". Για να μάθει την τέχνη τού πολέμου και ό,τι έπρεπε για έναν ιππότη, θα πέρασε μεγάλες περιόδους στην ''Πεδινή Γη (Tierra de Campos)'' μαζί με τον [[Πέδρο Ανσούρεθ]] τού Οίκου των Μπανού Γκόμεθ.
==Οικογένεια==
Οι πληροφορίες των συζύγων του προέρχονται από το ''Χρονικό των βασιλέων
Έπειτα ο Αλφόνσος ΣΤ΄ έκανε σχέση με την ευγενή '''Χιμένα''' Μούνιοθ. Από την παλλακίδα αυτή είχε τέκνα:
Γραμμή 21:
Το 1079 έκανε δεύτερο γάμο με την '''Κωνσταντία''' των Καπετιδών, κόρη τού [[Ροβέρτος Α΄ της Βουργουνδίας|Ροβέρτου Α΄]] 1ου δούκα της Βουργουνδίας. Εκτός από πέντε τέκνα που απεβίωσαν νωρίς, είχε τέκνο:
* [[Ουρράκα
** [[Αλφόνσος Ζ΄ του Λεόν και της Καστίλης]]. Έτσι το βασίλειο πέρασε στον Οίκο των Ιβρέα.
:Μετά η Ουρράκα παντρεύτηκε τον 2ο εξάδελφό της [[Αλφόνσος Α΄ της Παμπλόνα και της Αραγωνίας|Αλφόνσο Α΄ των Χιμένεθ]] της Παμπλόνα & Αραγωνίας, τον οποίο χώρισε.
Η Κωνσταντία απεβίωσε το 1093 και ο Αλφόνσος ΣΤ΄ έκανε παλλακίδα τη '''Θάιδα''' (Zaida), χήρα τού Αμπού Νασρ Αλ-Φατχ αλ-Μαμούν κυβερνήτη της Ταΐφα στην Κόρδοβα. Το 1091 οι Αλμοραβίδες πολιόρκησαν την Κόρδοβα και ο Αμπού Νασρ είχε στείλει την σύζυγό του και τα τέκνα του στο Αλμοδόβαρ δελ Ρίο για προφύλαξη. Στην πολιορκία σκοτώθηκε ο Αμπού Νασρ και η Θάιδα ζήτησε προστασία στην Αυλή
* [[Σάντσο Αλφόνσες]] π. 1093-1108, διάδοχος ως μόνος γιος τού Αλφόνσου ΣΤ΄. Σκοτώθηκε 14 ετών στη μάχη τού Ουκλές.
Άλλα δύο χρονικά την αναφέρουν ως παλλακίδα· το ''Περί των Ισπανικών πραγμάτων'' τού [[Ροδρίγο Χιμένεθ δε Ράδα]] αρχιεπισκόπου τού Τολέδο την αναφέρει ως σύζυγο. Αρκετοί ιστορικοί θεωρούν, ότι την νυμφεύτηκε το 1100 και έτσι νομιμοποίησε τον διάδοχό του· είναι η 4η σύζυγός του Ισαβέλλα, μητέρα της Σάντσα και της Ελβίρα, που αναφέρουν οι πηγές, οι οποίες προσπάθησαν να τη διαχωρίσουν από τη Μαυριτανή Θάιδα. Πράγματι μετά τον 4ο γάμο του με την Ισαβέλλα, ο γιος του Σάντσο αρχίζει να επικυρώνει βασιλικά καταστατικά, πράγμα που δεν θα άφηνε η Ισαβέλλα, αν δεν ήταν το ίδιο πρόσωπο με τη Θάιδα. Το 1107 ο Αλφόνσος ΣΤ΄ χορήγησε μερικούς fueros (ειδικούς νόμους) και πράξεις "μαζί με τη σύζυγό μου Ισαβέλλα και τον γιο μας Σάντσο (cum uxore mea Elisabet et filio nostro Sancio)". Είναι το μόνο έγγραφο, που αναφέρει τον Σάντσο ως γιο τους· τα υπόλοιπα αν και υπογράφει η Ισαβέλλα, ο Σάντσο αναφέρεται ως γιος εκείνου μόνο.
| |||