Γκιπούθκοα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
JSion (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 37:
 
== Ιστορία ==
Η πρώτη αναφορά του ονόματος Γκιπούθκοα ως Ipuscua εντοπίζεται σε ένα έγγραφο του [[1025]] όπου γίνεται αναφορά στον κύριο της περιοχής, Γκαρθία Αθνάρεθ, που τότε ανήκε στο [[Βασίλειο της Παμπλόνα|βασίλειο της Παμπλόνας]] και θεωρείται ότι περιοριζόταν στην κοιλάδα του ποταμού Όρια. Το 1076 το τότε ανθηρό βασίλειο της Παμπλόνα διαμοιράστηκε μεταξύ των [[Βασίλειο τηςτου Λεόν|βασιλείων τηςτου Λεόν]] και της [[Βασίλειο της Αραγωνίας|Αραγωνίας]] λόγω της δολοφονίας του μονάρχη [[Σάντσο Δ΄ της Παμπλόνα|Σάντσο Γκαρθές Δ΄]]. Η Λεόν έλαβε το σύνολο σχεδόν της σημερνής Χώρας των Βάσκων ενώ ο [[Σάντσο Ραμίρεθ της Αραγωνίας|Σάντσο Ραμίρεθ]] της Αραγωνίας ανακηρύχθηκε βασιλιάς της Παμπλόνας, αποκτώντας τα ανατολικά εδάφη του βασιλείου. Όσον αφορά την Γκιπούθκοα, η Παμπλόνα (υπό αραγωνική κυριαρχία) διατήρησε μια στενή λωρίδα γης από τα βουνά μέχρι τον Ατλαντικό μεταξύ Σαν Σεμπαστιάν και Ιρούν. Η λεονική (και ως αποτέλεσμα από ένα σημείο και μετά, [[Βασίλειο της Καστίλης|καστιλιανική]]) Γκιπούθκοα ενσωματώθηκε στην [[Κυριότητα της Βισκαΐα|Κυριότητα της Βισκαΐας]].<ref name=":0">{{Cite web|url=https://www.hiru.eus/es/historia/historia-de-gipuzkoa|title=Historia de Gipuzkoa - hiru|website=www.hiru.eus|language=es-ES|accessdate=2018-08-11}}</ref>
 
Ο 12ο αιώνας είδε την Παμπλόνα να απελευθερώνεται από την αραγωνική εξουσία το [[1134]] και να χάνει ωστόσο οριστικά την έξοδο στον Ατλαντικό και την Γκιπούθκοα το [[1200]] από την Καστίλη. Έκτοτε, οι Καστιλιανοί βασιλείς προώθησαν την δημιουργία αστικών πυρήνων στα παράλια της επαρχίας: [[Ονταριμπία]], [[Γκετάρια]], [[Μοτρίκο]] την πρώτη δεκαετία και [[Σαράουτς]] το [[1237]]. Η επόμενη φάση αστικής επέκτασης επικεντρώθηκε στο εσωτερικό της επαρχίας: Τολόσα, Μπιγιαφράνκα και Σεγούρα (στην κοιλάδα του Όρια, με σκοπό την άμυνα εναντίον πιθανών εισβολών από τη Ναβάρα), [[Αράσατε|Μοντραγόν]] και [[Μπεργάρα]] (στην κοιλάδα του Ντέμπα) και Ερνάνι και συνεχίστηκε μέχρι τον [[14ος αιώνας|14ο αιώνα]].<ref name=":0" />