Θησέας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

== Η μνήμη του ήρωα ==

Στους ιστορικούς χρόνους, ο πρώτος που υπενθύμισε στους Αθηναίους το χρέος τους προς τον ήρωα ήταν ο [[Πεισίστρατος]]. Το [[475 π.Χ.]], όταν ο [[Κίμων]] εξεστράτευσε κατά της Σκύρου και την κατέλαβε, άρχισε να ψάχνει όλο το νησί για να βρει τον τάφο του Θησέα. Είχε πια απελπιστεί, όταν είδε ξαφνικά έναν αετό να προσγειώνεται σε ένα λόφο, να τον σκαλίζει με τα νύχια του και να τον κτυπά με το ράμφος του. Ο Κίμων το θεώρησε θεϊκό σημάδι, έσκαψε εκεί και ανακάλυψε μία παλιά μεγάλη [[σαρκοφάγος|σαρκοφάγο]] και κοντά της την αιχμή μιας λόγχης και ένα ξίφος. Πίστεψε ότι ανήκαν στον Θησέα και τα μετέφερε με την [[τριήρης|τριήρη]] του στην Αθήνα. Οι Αθηναίοι τον υποδέχθηκαν με λαμπρές τελετές και εναπέθεσαν με ευλάβεια τα λείψανα στο '''«Θησείον»''', το ηρώο που έκτισαν για τον σκοπό αυτό «εν μέσει πόλει» (κατά τον [[Πλούταρχος|Πλούταρχο]], κοντά δηλαδή στον βωμό των 12 θεών). Ακόμα, όρισαν τις 8 [[Πυανεψιών]]ος ως ημερομηνία προσφοράς της μέγιστης θυσίας, επειδή η ημέρα εκείνη ήταν η επέτειος της επιστροφής του από την Κρήτη, και τις 8 του κάθε μήνα να τιμάται η μνήμη του (ιδιαίτερα στις 8 [[Εκατομβαιών]]ος, ημερομηνία που ο ήρωας πρωτοήλθε στην Αθήνα από την Τροιζήνα).

 

== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==